γράφει ο 

Αλέξανδρος Λουβουλούδης* 

 

Ένας ακόμη ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται αυτήν την περίοδο στην Ουκρανία, με θύματα τους λαούς της Ουκρανίας,της Ρωσίας αλλά και ευρύτερα όλου του κόσμου που ήδη πληρώνουν τις συνέπειες. Η καταδικαστέα επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ως αιτία τη σύγκρουση μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων Ρωσίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για το ξαναμοίρασα αγορών και σφαιρών επιρροής για λογαριασμό των μονοπωλίων τους.

 

Το φαινόμενο του πολέμου και της βίας πάντα θα απασχολεί  την εργατική τάξη και ευρύτερα τις λαϊκές δυνάμεις γιατί αυτές είναι που πληρώνουν τα αποτελέσματα του πολέμου.

 

Σήμερα αποκτά ιδιαίτερη σημασία αφού μετά την αντεπανάσταση που επικράτησε το 1989-1991και την διάλυση της ΕΣΣΔ, έχουν ενταθεί η κρατική βία, η καταστολή αλλά και οι περιφερειακοί, τοπικοί ή πιο γενικευμένοι πόλεμοι.

 

Η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση και οι δυσκολίες στην διαχείριση της, οι συνέπειες ακόμα και σε καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης,δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

 

ΟΙ εξελίξεις θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα το ζήτημα του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια συνεχώς προστίθενται νέες εστίες πόλεμων και επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή μας σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

 

Στην Λιβύη η ιμπεριαλιστική επίθεση έγινε με το πρόσχημα του «εκδημοκρατισμού»της χώρας,στο Ιράν παρά τις συμφωνίες για το πυρηνικό του πρόγραμμα τα σχέδια επίθεσης των ΗΠΑ παραμένουν με το πρόσχημα της προστασίας της  ειρήνης.

 

Στη Συρία οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμoί συνεχίζονται για το ποιος θα πάρει το πάνω χέρι. Ταυτόχρονα αυξάνεται η ένταση στον Ειρηνικό Ωκεανό με όξυνση της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΚΙΝΑ-ΗΠΑ-ΙΑΠΩΝΙΑ.

 

Η αστική τάξη της Ελλάδας εμπλέκεται και υποστηρίζει τις στρατιωτικές επιθέσεις για να πάρει κομμάτι από την μοιρασιά. Ο προσανατολισμός του ελληνικού στρατού δεν έχει καμία σχέση με την άμυνα της χώρας αλλά με τους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα η επίθεση στην Υεμένη πριν λίγες μέρες που έγινε με πυραύλους patriot που έχει στείλει η κυβέρνηση της ΝΔ στη Σαουδική Αραβία, ο ανεφοδιασμός των Νατοϊκών αεροπλάνων που ισοπέδωσαν τη Σερβία γινόταν από την Σούδα.

 

Παράλληλα η Ελλάδα έχει συμμετάσχει με στρατιωτικές αποστολές σε διάφορες χώρες για τη  στήριξη  νατοϊκών επιθέσεων.Την ίδια στάση κρατά τώρα στον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας με αποστολή στρατιωτικού υλικού,με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να μετατρέπεται σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ στην περιοχή, το Πετροχώρι να «φυλοξενεί» Νατοϊκές δυνάμεις που σύντομα θα αναχωρήσουν για την Ανατολική Ευρώπη, το Στεφανοβίκειο στο Βόλο να γίνεται βάση απογείωσης ελικοπτέρων που επιχειρούν στην ίδια περιοχή.

 

Στο Αιγαίο και το Ιόνιο πλέουν αμερικάνικα και γαλλικά αεροπλανοφόρα με τη συνοδεία ελληνικών φρεγατών (που χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός) και υπό την στενή παρακολούθηση ρωσικών πολεμικών πλοίων.  

 

Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι οι πόλεμοι δεν σταμάτησαν ποτέ ακόμη και σε σχετικά ειρηνικές περιόδους. Οι ΗΠΑ–ΕΕ επιβάλουν κυρώσεις στην Ρωσία όμως αυτές, τουλάχιστον για την ΕΕ, δεν περιλαμβάνουν τον ενεργειακό τομέα. Η υπόθεση της απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από δύσκολη, κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν πολλά χρόνια για να υλοποιηθεί.

 

To Αμερικανικό LNG, εκτός ότι είναι πολύ ακριβότερο, το τελευταίο διάστημα άρχισε να μεταφέρεται στην Ευρώπη και δεν μπορεί με τίποτα να καλύψει τις ανάγκες τις καπιταλιστικής αγοράς και να αντικαταστήσει τις τεράστιες ποσότητες του ρώσικου φυσικού αερίου.

 

Όλα αυτά είναι απόδειξη ότι ο πόλεμος και η διπλωματία βαδίζουν χέρι χέρι και η προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων περί «Διεθνούς Δικαίου» και το δήθεν ενδιαφέρον τους για τα «Ανθρώπινα Δικαιώματα» είναι αέρας κοπανιστός, είναι το πρόσχημα των πολεμικών επιθέσεων. Ανάλογα προσχήματα χρησιμοποιεί και η Ρωσία για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ρωσόφωνων πληθυσμών κλπ.

 

Στην Ουκρανία συγκρούονται ουσιαστικά η ιμπεριαλιστική Ρωσία με τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που στηρίζουν την αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, τους παραστρατιωτικούς μηχανισμούς και τις φασιστικές ομάδες της Ουκρανίας που δολοφονούν αδιακρίτως ρωσόφωνους και όποιον άλλο αντιδρά στην πολιτική της αντιδραστικής κυβέρνησης.

 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα η πυρπόληση του συνδικάτου στην Οδησσό που έκαψαν ζωντανούς 63 ανθρώπους, το Κομουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας είναι εκτός Νόμου από το 2014 και το πογκρόμ ενάντια στους κομμουνιστές συνεχίζεται αμείωτο.

 

Μόλις προχθές οι αντιδραστικές αρχές της Ουκρανίας προχώρησαν στη σύλληψη του Α΄ Γραμματέα της Λενινιστικής Κομουνιστικής Ένωσης νεολαίας και του αδελφού του, τους έχουν απευθύνει κατηγορίες για κατασκοπεία και είναι πιθανό να δολοφονηθούν.

 

Οι ΗΠΑ-ΕΕ εκμεταλλευόμενοι την διάλυση της ΕΣΣΔ προωθούν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με χώρες της ανατολικήςΕυρώπης και της πρώην ΕΣΣΔ με στόχο την οικονομική, πολιτική  και στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας. Επίσης η καπιταλιστική Ρωσία προωθεί τα δικά της σχέδια καπιταλιστικής ενοποίησης χωρών της πρώην ΕΣΣΔ.

 

Η απίστευτη προπαγάνδα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που πιπιλίζουν τα μυαλά του κόσμου ότι στην Ουκρανία συγκρούεται ο «δυτικός πολιτισμός» με το αυταρχικό καθεστώς της Ρωσίας και ότι εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι πρέπει να υπερασπιστούμε όλοι από κοινού τις αξίες και την «ανωτερότητα» του δυτικού πολιτισμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια να κρύψουν την ταξική φύση του καπιταλισμού που γεννά τον πόλεμο για  να εξασφαλίσουν τη λεγόμενη «Εθνική Ενότητα» στα πολεμοκάπηλα σχέδια τους.  

 

Τα αντίπαλα στρατόπεδα καλλιεργούν τον εθνικισμό και το μίσος, υποδαυλίζουν τις φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές και επιδιώκουν να πείσουν τους λαούς ότι ο πόλεμος είναι κάτι φυσικό και αναπόφευκτο. Αναγορεύουν τον εαυτό τους σε προστάτες και εισαγγελείς για να επιβάλουν δήθεν το «Διεθνές Δίκαιο», δηλαδή το δικό τους «δίκαιο». Αυτό το «δίκαιο» επιχείρησαν δεκάδες φορές να επιβάλουν σε λαούς και κινήματα οι αμερικανονατοϊκοί φονιάδες.

 

Όπως το 1918 όταν δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ,με τη συμμετοχή και της Ελλάδας,επιδίωξαν να στραγγαλίσουν στην γένεσή του το πρώτο εργατικό κράτος, τη σοσιαλιστική τότε Ρωσία (μετέπειτα ΕΣΣΔ).‘Όπως το Δεκέμβρη του 1944 στην χώρα μας έπραξαν οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές εισβάλοντας στην Αθήνα για να χτυπήσουν το ΕΑΜκαι τοΚΚΕ. Όπως το 1961 στην Κούβα όταν χιλιάδες αμερικανοί μισθοφόροι και κουβανοί αντεπαναστάτες εισέβαλαν στον κόλπο των χοίρων για να ανατρέψουν τη Λαϊκή Εξουσία.

 

Όπως στην Κορέα, την Ινδονήσια, το Βιετνάμ, τη Χιλή,την Κύπρο και σε δεκάδες άλλες χώρες του πλανήτη για την κατάπνιξη λαϊκών κινημάτων για την εξασφάλιση σφαιρών επιρροής, για την υπονόμευση του Σοσιαλισμού και την διαιώνιση της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

 

Ο πόλεμος και η ειρήνη τους που ακολουθεί, αποτελεί με τη σειρά της τη συνέχεια αυτής της πολιτικής με άλλα μέσα, στη σκιά της έκβασης του πολέμου μέχρι την επομένη σύγκρουση.

 

«Η εργατική τάξη, οι λαϊκές δυνάμεις δεν είναι δυνατόν να ξεχωρίζουμε τον πόλεμο από την πολιτική των αντίστοιχων κυβερνήσεων των αστικών τάξεων, δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τον πόλεμο σαν μια απλή επίθεση που παραβιάζει την ειρήνη. Δεν έχει σημασία ποιος επιτίθεται και ποιος αμύνεται, δεν έχει σημασία που βρίσκονται τα στρατεύματα, δεν έχει σημασία ποιος άρχισε πρώτος και ποιος ακλούθησε, σημασία έχει ποια πολιτική υπηρετούν οι εμπλεκόμενοι», όπως εύστοχα ανέδειξε ο Λένιν.

 

Μπροστά σ’αυτές τις εξελίξεις το ζήτημα που τίθεται για την εργατική τάξη, το λαϊκό κίνημα είναι ο σωστός χαρακτηρισμός  του πολέμου στην Ουκρανία και με βάση αυτό ο καθορισμός της στάσης του. 

 

Για αυτό ο ελληνικός λαός πρέπει να απαιτήσει την απεμπλοκή της χώρας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να μην γίνουμε ούτε θύτες ούτε θύματα και στόχος αντιποίνων. Να μην επιλέξει στρατόπεδο ληστών αλλά να διαμορφώσει τη δική του αυτοτελή πολιτική στάση με στόχους και αιτήματα που θα καταδεικνύουν τις πραγματικές αιτίες του πολέμου, θα αναδεικνύουν τη δυνατότητα οι λαοί στον 21ο αιώνα να ζουν χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.

 

Ο Αλέξανδρος Λουβουλούδης είναι 

Μέλος Επιτροπής Περιοχής ΑΝ/ ΜΑΚ/ ΘΡΑΚΗΣ του Κ.Κ.Ε

Γραμματέας Τ.Ε ΘΑΣΟΥ του Κ.Κ.Ε