γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Παιδιά, κοιτάξτε πράματα, κοιτάξτε εδώ τερτίπια,
κοιτάξτε, πώς κατάντησα, να έχω τσέπη τρύπια.
Πριν να μού έρθει ο μισθός, τζουπ οι λογαριασμοί μου
και προσπαθώ άκρη να βρω και πιάνεται η ψυχή μου.
Και τα στοιχίζω τα χαρτιά, σα να ’ναι φανταράκια,
μα εκείνα είναι άψυχα και…μαύρα ραβασάκια.
Τα ’βαλα όλα στη σειρά, ΔΕΗ, Τηλεφωνία,
βόθρο, νερό της ΔΕΥΑΝ, ΕΝΦΙΑ, εφορία.
Και λογαριάζω ο φουκαράς, φωνάζω την κυρά μου,
για δες κυρά, αυτά περνούν και τα συντάξιμά μου!
Τα βλέπει η συμβία μου και να γκρινιάζει αρχίζει,
σειρά είν’ αυτή που τα ’βαλες; και τα ξαναστοιχίζει.
Αρχίνα πρώτα απ’ τα μικρά κι ύστερα απ’ τα μεγάλα,
να δεις τ’ αποτελέσματα, θα ’ναι τελείως άλλα!
Και λογαριάζω απ’ την αρχή, σα μεταξεταστέος,
αλλά, παιδιά, κοπίασα, αδίκως και ματαίως.
Το ίδιο αποτέλεσμα, δε φτάνει η σύνταξή μου,
πάλι γκρινιάζει η κυρά και στρώνεται μαζί μου.
Να σου και η γειτόνισσα, λέει σα δικηγόρος,
μα, τι σειρά είναι αυτή; πρώτος να ’ναι ο φόρος!
Εμπρός, λοιπόν, κι οι τρεις μαζί, τι τρομερές προσθέσεις,
αλλά το αποτέλεσμα, δε λέει ν’ αλλάξει θέσεις.
Και αρχινάν τα σχόλια, ποιος φταίει για το χάλι,
ο Πούτιν, λέει η μια απ’ τις δυό, το είπε το κανάλι!
Της λέω εγώ, τι λες καλέ, ο Πούτιν κι η Ρωσία,
για τα δικά μου τα τσιβιά; αυτό είναι φαντασία!
Το ’πε η Σία, μου απαντά και ο Ευαγγελάτος,
ο Πούτιν φταίει ο άτιμος, ο πονηρός σα γάτος.
Τότε πετιέται η δεύτερη και λέει με…μεράκι,
δεν τον ακούσατε, παιδιά, εσείς τον Μητσοτάκη;
Που με Σοφία μίλησε, προχθές μες στο Κογκρέσο,
να το ξεχάσω εγώ αυτό, ποτέ δε θα μπορέσω!
Είπε, η Ελλάδα είναι φως, είναι ηλιοαχτίδα
και είμαι υπερήφανη, εγώ σαν Ελληνίδα!
Η Ελλάδα είν’ Αμερική κι η Αμερική Ελλάδα
κι αυτοί ας τρώνε αστακούς κι εμείς τη φασολάδα!
Και θα μας δώσει ο Μπάιντεν, κάτι αεροπλάνα
και θα του δείξουμε εμείς, τον τούρκο μαλαγάνα!
Τον άκουσα κι εγώ, καλέ, τον κύριο Κυριάκο,
τα ’πε στους Αμερικανούς, που…πάντα σκάβουν λάκκο!
Που τον χειροκροτήσανε, με όλη την ψυχή τους,
αλλά μήπως τα λόγια του, βγουν από τ’ άλλο αυτί τους;
Η Ελλάδα είναι πρωτεύουσα, είπε των Βαλκανίων
κι ας είναι πρωταθλήτρια, χρεών, μα, και δανείων.
Μα, για σταθείτε, κοπελιές, ξεφύγαμε απ’ το θέμα,
του Μητσοτάκη τα ρητά, αλήθεια είναι ή ψέμα.
Εμένα, τους λογαριασμούς, αυτά δεν τους μειώνουν
και η ΔΕΗ και τα λοιπά, άγρια με χρεώνουν.
Εδώ, λοιπόν κι οι τρεις μαζί, μια δοκιμή ακόμη,
το ίδιο αποτέλεσμα και σας ζητώ συγγνώμη!
Κι αφού δε φτάνει ο μισθός, να τα ξοφλήσω όλα,
θα κάνω ένα τέχνασμα, να τρώω καμιά πριζόλα.
Θα στείλω όλα τα χαρτιά, στον λογιστή τον Γιάννη,
μια ρύθμιση ευνοϊκή, αμέσως να μού κάνει.
Κάθε μήνα τα χρέη μου, λίγα-λίγα να δίνω,
να περισσεύουν για φακές και…για κρασί να πίνω.
