Απάντηση στην κριτική που άσκησαν τρεις ηθοποιοί έδωσε ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και σημερινός αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Θοδωρής Αμπαζής. Στην απάντησή του αναφέρει τα εξής: 

 

Με αφορμή την επιστολή των τριών ηθοποιών (κυρία Βασιλέκα, κύριος Κοντός και κύριος Σαυρόπουλος) σε απάντηση στη συνέντευξη-συζήτηση που είχα με τον κύριο Κώστα Φιλίδη θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:
 

1.Υπηρέτησα το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας με μεγάλη πίστη στο θεσμό, με σεβασμό στην ιστορία της πόλης και με αγάπη για όλους τους ανθρώπους που με τον ένα η τον άλλο τρόπο εμπλέκονται με την Τέχνη του Θεάτρου.
 

2.Ουδέποτε, ούτε εγώ ούτε κανείς συνεργάτης μου, αφήσαμε να εννοηθεί ότι η ερασιτεχνική δραστηριότητα έχει σχέση με την επαγγελματική. Όταν μίλησα για το ποιος είναι επαγγελματίας και ποιος όχι αναφερόμουν στα γνωστικά εργαλεία και μόνο, δεδομένου ότι πολλοί εμπειροτέχνες ηθοποιοί δραστηριοποιούνται επαγγελματικά σε όλη τη χώρα.
 

3.Όταν μίλησα για ηθοποιούς-σταυροφόρους αναφερόμουν σε παρέμβαση σε παραμεθόριες περιοχές – ειδικά εκεί που δεν πηγαίνουν οι περιοδεύουσες παραστάσεις-με ειδικό βάρος στην επικοινωνία με τον κόσμο και στη δημιουργία συλλογικοτήτων με στόχο την έρευνα, μόρφωση και αναζήτηση γύρω από το θέατρο.
 

4.Σέβομαι απεριόριστα τους πτυχιούχους ηθοποιούς Ανώτερων Δραματικών Σχολών και ειδικά αυτούς που δραστηριοποιούνται στην Περιφέρεια. Ουδέποτε υπονόησα ότι το Εθνικό Θέατρο θα έρθει για να αντικαταστήσει την πολύτιμη προσφορά τους ούτε να υποδείξει τον

“ ορθό τρόπο” που θα πρέπει να κάποιος να ασχολείται με την Τέχνη του Θεάτρου. Θεωρώ όμως καταστατική υποχρέωση των επιδοτούμενων Κρατικών Θεάτρων της χώρας να έχουν πανελλαδική δραστηριότητα και να συνεργάζονται με όλους τους πολιτιστικούς φορείς.
 

5.Το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να έχει σαφή Πολιτιστική Πολιτική και συγκεκριμένο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για την Περιφέρεια. Το μοναδικό του παρεμβατικό εργαλείο μέχρι τώρα υπήρξαν τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κανείς δε ισοπέδωσε το πολύτιμο έργο τους. Αντιθέτως ανέφερα με αγανάκτηση (όπως έκανα πάντα) ότι με την πενιχρή επιχορήγηση του ΥΠ.ΠΟ. δεν είναι δυνατόν να στηριχθεί το έργο τους. Περιέγραψα μια εικόνα που είναι γνωστή σε όλους, δίνοντας έμφαση στο γεγονός της αδυναμίας να παράξουν έργο και να αντισταθούν σε παντώς είδους πιέσεις, μια και η ύπαρξή τους εξαρτάται εξ ολοκλήρου σχεδόν από τον Δήμο. Κάθε φορά λοιπόν που αλλάζει η Δημοτική Αρχή αλλάζει και η πολιτική των θεάτρων.
 

6.Όταν μίλησα για παρέμβαση Πολιτών αναφερόμουν στη δύναμη του συνόλου. Στη δύναμη των κοινωνιών να στηρίξουν ανεξάρτητες δομές, να απαιτήσουν περισσότερα από το κράτος και να εναντιωθούν στη συρρίκνωση των πολιτιστικών δομών που συντελείται στη χώρα μας. Εξάλλου όσον καιρό ήμουν στην Καβάλα οι πολίτες ήσαν αυτοί που στήριξαν το θέατρο στα δύσκολα χωρίς ουδέποτε να υπάρξει συζήτηση για ανταμοιβή με συμμετοχή κάποιων σε παραστάσεις του θεάτρου. Όποιες δράσεις έγιναν με συμμετοχή των πολιτών ήταν πάντα στα πλαίσια της παρέμβασης του Θεάτρου στην κοινωνία.

Αδυνατώ να κατανοήσω το “αττικοκεντρικό μοντέλο” που αναφέρει η επιστολή των τριών ηθοποιών αλλά και ποια ακριβώς είναι η αντίθεσή τους. Πρότεινα το άνοιγμα της συζήτησης για το μέλλον του Πολιτισμού στην Περιφέρεια δεδομένης της πρόκλησης που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Δε θέλησα να μειώσω τη δουλειά κανενός αλλά να εκφράσω κάποιες θέσεις με στόχο την έναρξη μιας ουσιαστικής συζήτησης. Έχω δηλώσει επανειλημμένα ότι αν αλλάξει κάτι στην Πολιτιστική Πολιτική αυτής της χώρας θα γίνει από την Περιφέρεια. Σ΄αυτόν τον αγώνα είμαστε όλοι από την ίδια μεριά. Αυτά προσπάθησα να πω και λυπούμαι αν προκάλεσα κάποια παρανόηση.

Θοδωρής Αμπαζής