γράφει ο
Βύρων Δημητριάδης
Από τη μία μεριά, από τη δική μας μεριά, του λαού μας, έχουμε τα συλλαλητήρια σε πόλεις και χωριά της Ελλάδας -και όχι μόνο- τα οποία εμφανίζουν έντονα στοιχεία Συντακτικής Συνέλευσης.
Από την άλλη μεριά, η Συντεταγμένη Πολιτεία αντιπαρατάθηκε με την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου ως κομματοκρατία.
Ενώ τη δυναμική των Συντακτικών Συνελεύσεων χαρακτήριζε η ώριμη πολιτική σκέψη με τα ανάλογα κοινωνικο-πολιτικά αιτήματα, αντίθετα, τη Συντεταγμένη Κοινοβουλευτική διαδικασία τη χαρακτήριζε η κομματική ιδιοτέλεια το άλλο πρόσωπο της οποίας είναι μια συναίνεση ως προς τη συνέχεια των πολιτικών των οικονομικών δολοφόνων στην υπηρεσία των συμφερόντων των Αγορών.
Συνέχεια της πορείας της οποίας το τέρμα προσδιόρισε η αναγγελία του Πρωθυπουργού: “...Άρτια και ασφαλή γραμμή Αθήνας-Θεσ/νίκης έως το 2027...”!!!
Μήπως, όμως, με τη δήλωσή του αυτή ο κ. Μητσοτάκης(!) θέλει να μας πει: “εγώ νίπτω τας χείρας μου εάν εντωμεταξύ συμβεί κάποιο ατύχημα” ότι “σ' αυτή την περίπτωση υπεύθυνοι θα είναι οι ίδιοι οι επιβάτες εφόσον έχουν ήδη προειδοποιηθεί, όχι από το 112, αλλά από εμένα τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας”;!
Στο σημείο αυτό τη θέση της “σαγήνης του αλλόκοτου” καταλαμβάνει η “σαγήνη του 112” που στοχοποιεί τον ανεύθυνο επιβάτη που συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα τρένα πριν το 2027 (δες “θασιακή” 25/3).
Λες και η αναγγελία του κ. Μητσοτάκη(!) -σε τελευταία ανάλυση- έρχεται να ακυρώσει το σκεπτικό της Απόφασης 966/2024 του Πρωτοδικείου Αθηνών: “...Δεδομένου... ότι δεν λειτούργησαν τα προσήκοντα συστήματα ασφαλείας και συνακόλουθα δεν λειτούργησαν σωστά οι σιδηροδρομικές γραμμές δεν έπρεπε να πραγματοποιούνται κατά τον κρίσιμο χρόνο τα δρομολόγια...”.
Αλλά και την πρόσφατη παρέμβαση του τέως Προέδρου του ΟΣΕ και επίτιμου Προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, Γιάννου Γραμματίδη που με ανακοίνωσή του κάνει συστάσεις ασφαλείας προς τον Πρωθυπουργό, ζητώντας αλλαγές ακόμη και σε δρομολογημένες κυβερνητικές αποφάσεις.
Στο πλαίσιο “ολικής ανάταξης του ελληνικού σιδηροδρόμου” επαναφέρει και το σενάριο διακοπής λειτουργίας του κεντρικού σιδηροδρομικού άξονα Αθήνας-Θεσ/νίκης για να είναι ταχύτερη η αποκατάσταση των ζημιών, η οποία όμως δύσκολα θα ολοκληρωθεί το πρώτο τρίμηνο του 2027.
Εναλλακτικά προτείνει τη μείωση συχνότητας των δρομολογίων αλλά και τη συνέχιση των εμπορευματικών τρένων σε ώρες που δεν θα εμποδίζουν τα έργα.
Εντάξει. Ανεξάρτητα από το τι θέλει ο φυρερίσκος Μητσοτάκης, εάν αυτή καθ' αυτή η Απόφαση του Πρωτοδικείου υποδείχνει την ύπαρξη -έστω και ελάχιστων- “Δικαστών στην Αθήνα”, η παρέμβαση και οι προτάσεις του τέως Προέδρου του ΟΣΕ, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, εμπεριέχουν και τον υποτιθέμενο κίνδυνο του “οικονομικού κόστους”.
Ποιο στοιχείο πρυτάνευσε στη σκέψη ενός CEO(;) κι έβαλε σε δεύτερη μοίρα το “οικονομικό κόστος” των σιδηροδρομικών εταιρειών;
Ας επιστρέψουμε στην Απόφαση 966/2024 των πραγματικών Δικαστών της Αθήνας -όπως την παρουσίασε η “Καθημερινή” 23/2- η οποία συνεχίζει ως εξής: “...Η σύνδεση του δυστυχήματος με τη μη υλοποίηση της επίμαχης σύμβασης είναι ευθεία και άμεση κατά τον Πρωτοδίκη που εξέτασε την υπόθεση καταλήγοντας πως: “...Η παράνομη συμπεριφορά των αρμοδίων οργάνων των εναγομένων εταιρειών έγκειται στην παράλειψη εγκατάστασης και θέσης σε λειτουργία επί του δικτύου και των συρμών των προαναφερθέντων συστημάτων ασφαλείας η χρήση των οποίων θα είχε με βεβαιότητα αποτρέψει τη σύγκρουση των αμαξοστοιχειών και ήταν το πλέον πρόσφορο μέτρο ασφαλείας...”...
...Το 2021 -συνεχίζει το άρθρο- καταγγελίες οδηγούν την υπόθεση στην Ελληνική Οικονομική Εισαγγελία που θέτει την υπόθεση στο αρχείο... όμως μια νέα καταγγελία φέρνει τη δικογραφία τον Μάιο 2022 στο κατώφλι της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Η πορεία της έρευνας θα οδηγήσει στην άσκηση διώξεων σε 23 πρόσωπα...
...Η νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου έφτασε με την έρευνα της 717 να “τρέχει” ήδη 10 μήνες. Στη βασική δικογραφία που σχηματίστηκε για το δυστύχημα ανάμεσα στους 43 κατηγορούμενους βρίσκονται και τα 23 πρόσωπα που περιλαμβάνει το κατηγορητήριο για την 717, για διαφορετικά όμως αδικήματα, όπως αυτό της διατάραξης συγκοινωνιών αφού εντοπίζεται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του τραγικού αποτελέσματος της σύγκρουσης και της μη υλοποίησης της Σύμβασης 717...”.
Η “Καθημερινή” κρύβει, εδώ, από τους αναγνώστες μια βασική πληροφορία που όμως είχε αποκαλύψει η Ευρωπαία Εισαγγελέας Λάουρα Κιόβεσι σε συνέντευξη που έδωσε στην “ΕφΣυν” 15/3/24: “...Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι το πρώτο διακρατικό εισαγγελικό όργανο, είμαστε ένας πολύ νέος θεσμός, ξεκινήσαμε τη λειτουργία μας πριν από 2,5 χρόνια και βεβαίως με αυτή την τραγωδία έχουμε μια έρευνα σε εξέλιξη. Όμως η έρευνά μας επικεντρώνεται στο να ξεκαθαρίσουμε πώς χρησιμοποιήθηκαν Ευρωπαϊκά κονδύλια.
Γνωρίζουμε ότι η Ελληνική Εισαγγελία πραγματοποιεί μια διαφορετική έρευνα. Αυτό που με συγκλονίζει, δεδομένου ότι τον περασμένο Δεκέμβριο (2023) απαγγείλαμε κατηγορίες σε 23 πρόσωπα για την υπόθεση, είναι ότι είχαμε ως δυνητικούς υπόπτους και κάποιους πρώην Υπουργούς (εννοεί Καραμανλή-Σπρίτζη) και με αυτή την αφορμή ανακάλυψα ότι υπάρχει μια πρόβλεψη στο Ελληνικό Σύνταγμα σύμφωνα με την οποία δεν μπορούμε να προχωρήσουμε την έρευνα... θέλουν να θολώσουν τα νερά, να “πνίξουν” την υπόθεση...”.
Άρα, και το διακρατικό εισαγγελικό όργανο της Ευρώπης συνδέει απολύτως το δυστύχημα των Τεμπών με την αμαρτωλή σύμβαση 717 που αν είχε υλοποιηθεί το δυστύχημα θα είχε με βεβαιότητα αποφευχθεί.
Την ίδια εκτίμηση διατυπώνει στην “ΕφΣυν” 4/3/25 ανώτατη δικαστική πηγή η οποία υποστηρίζει ότι είναι προφανές πως “...Υπάρχει αιτιώδης συνάφεια της μη εφαρμογής της Σύμβασης 717, έστω και από αμέλεια και του εγκληματικού αποτελέσματός του, ανεξαρτήτως της χρονικής διάρκειας εξέλιξης της Σύμβασης...”.
Ένα ακόμη αληθειοφόρο συμβάν ήρθε να επιβεβαιώσει από τη μία την προσπάθεια του φυρερίσκου Μητσοτάκη να αποσυνδέσει το μαζικό έγκλημα από την αμαρτωλή σύμβαση 717, και, από την άλλη, την απόφασή του να μας γράψει -όλο τον λαό- εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Συνεντευξιαζόμενος (“Καθημερινή” 2/3/25) ο φίλος της Οικογενείας και επικεφαλής του ΕΟΔΑΣΑΑΜ Χρ. Παπαδημητρίου στην ερώτηση: “...Η μη υλοποίηση της σύμβασης 717 συνέτεινε στο δυστύχημα;...”, απάντησε ως εξής: “...Είναι πασιφανές ότι αν η 717 είχε ολοκληρωθεί κατά πάσα πιθανότητα το δυστύχημα δεν θα είχε συμβεί...”, και, αμέσως μόλις κατάλαβε τι υποστήριξε θέλησε να το θολώσει: “...Αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορούμε να θεμελιώσουμε ούτε κατηγορητήριο, ούτε αιτιώδεις συνδέσμους...”!!!
Ιδού, τελικά, εντελώς ξεβράκωτος ο λόγος που ο Πρωθυπουργός της χώρας, ως οικονομικός δολοφόνος στην υπηρεσία των Αγορών, αρνείται να σταματήσει τα τρένα προκειμένου να τοποθετηθούν τα συστήματα ασφαλείας αποκλείοντας έτσι ανάλογο έγκλημα που προτιμά ν' αφήσει στην τύχη από το να παραδεχθεί “αιτιώδη συνάφεια” -παραδοχή αυτοπροσδιορισμού του ως Οικονομικού δολοφόνου, ασφαλώς.
Και κάτι ακόμη: Αλήθεια, γιατί άραγε η Αριστερά δεν έχει βάλει ζήτημα επανακρατικοποίησης του σιδηρόδρομου; (αν το βάζει(;) το Ιερατείο του Περισσού, το παραπέμπουν προς υλοποίηση στην έλευση της δευτέρας παρουσίας της σιδηράς νομοτέλειας που θα επαναστατικοποιήσει την, υποκειμενική και αντικειμενική, κατάσταση).
Υ.Γ. Ενώ στην Ε.Ε επιχειρούν την εγκαθίδρυση “πολεμικής οικονομίας”, στην Παλαιστίνη το Σιωνιστικό Ισραήλ και οι νεοναζί του Νετανιάχου συνεχίζουν τη γενοκτονική εθνοκάθαρση του λαού της -με την υποστήριξή μας!!!
