γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Κυρ. Τραμπ δε στα ’λεγα εγώ, μην παίζεις με την Κίνα,
θα σε χορέψει στο ταψί, με δέκα μαντολίνα;
Μήπως σε ξεμυαλίσανε, οι νέες σου παρέες
και τώρα ψάχνεις δω κι εκεί, να ’βρεις σπάνιες γαίες;
Που η Κίνα τις μονοπωλεί, σού λέν’ εκ των υστέρων,
δεν κάνουν έτσι τα παιδιά, των φρόνιμων πατέρων!
Η Ουκρανία, έμαθες, μέταλλα έχει αγάντα
και συ θες με τα όπλα σου, για να τα κάνεις…τράμπα!
Γιατί κατάλαβες κυρ. Τραμπ, χωρίς αυτές τις γαίες,
ούτε του Μασκ αξίζουνε, ούτε οι δικές σου ιδέες!
Ηλεκτρικά αυτοκίνητα, διαβόλοι και τριβόλοι,
θα μείνουνε ακίνητα, στου…Τραμπ το περιβόλι!
Κι αφού την Κίνα αγρίεψες, με τούτον το δασμό σου,
στην Ουκρανία έτρεξε, το εμπορικό μυαλό σου!
Έτσι, τα όπλα θα πουλάς, λίγο έξω απ’ το ΝΑΤΟ,
σπάνιες γαίες θ’ αποχτάς, ούτε ζημιά, ούτε…γάτο!
Και συνεχίζεις, πρόεδρε, τ’ ονειροπόλημά σου
και λες η Γάζα θα γενεί κι αυτή απόχτημά σου!
Το ’πες εκεί μες στο Οβάλ, μπροστά στον Νετανγιάχο,
όπου η Αμερική ποτέ, δεν άφησε μονάχο!
Κι όλοι οι Παλαιστίνιοι, να γίνουν σκορποχώρι,
σε ξένες χώρες να διαβούν, σε έρημους και όρη!
Τέτοια ωραία πράγματα, σκέφτεται το μυαλό σου,
για μπίζνες να ορμήσετε, μαζί με τον γαμπρό σου!
Κι αφού κατοχυρώσετε, «νομίμως» πια τη Γάζα,
να τηνε μετατρέψετε, στην πιο ωραία πλάζα!
Της Μεσογείου θα ’ναι αυτή, η ζηλευτή Ριβιέρα,
του κόσμου η αφρόκρεμα, να κάνει κρουαζιέρα!
Ω, σε θαυμάζω, πρόεδρε, τι σχέδια μεγάλα,
της Γάζας ξεροπόταμοι, θα τρέχουν μέλι γάλα!
Και σίγουρα θα έφτιαχνες, εκεί ουρανοξύστες,
με σπάνιους αρχιτέκτονες και επιδέξιους χτίστες!
Και θα ’χες διαμερίσματα, εκατό για την Μελάνια,
να ’ρχεται στην Μεσόγειο, να κάνει εκεί τα μπάνια!
Άσχετα οι Παλαιστίνιοι, αν γίνουν σαν Τσιγγάνοι
και σκορπιστούν σ’ όλη τη γη και γίνουνε ζητιάνοι!
Και λες δεν έχουνε ζωή, εκεί μέσα στη Γάζα,
γιατί όλα τα σπίτια τους, έχουνε γίνει μπάζα!
Εκείνοι επιμένουνε, πως θα τα ξαναχτίσουν,
μα τα μυαλά σου Ντόναλντ Τραμπ, την πόρτα θα τους κλείσουν!
Θα περιμένω για να δω, τ’ αποτελέσματά σου
κι αν βάλεις σε εφαρμογή, αυτά τα σχέδιά σου!
Κι αν ναι, κύριε πρόεδρε, κάντο γοργά λιγάκι,
να το προλάβω και εγώ, που είμαι γεροντάκι!
Να μ’ αξιώσει ο Θεός, να ιδώ ουρανοξύστη,
γιατί κι εγώ σαν τον Θωμά έχω ολίγη πίστη!
Να ρθω στη Γάζα μια φορά, στη νέα τη Ριβιέρα
κι ίσως σε τύχω και σου πω κι εγώ μια καλημέρα!
Ποιος ξέρει αν είμαι τυχερός, ένα θαύμα αν γίνει,
την όμορφη Μελάνια σου, να ιδώ…με το μπικίνι!
