γράφει ο
Βύρων Δημητριάδης
«…Επαναλαμβάνουμε την έκκληση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα έτσι ώστε να μη συνεχιστεί αυτή η αδιανόητη ανθρωπιστική καταστροφή. Εντείνουμε τις πιέσεις μας έτσι ώστε ο νότιος Λίβανος να μη μετατραπεί σε μία Γάζα στο πλαίσιο του νόμιμου δικαιώματος που έχει το Ισραήλ να μπορεί να αμυνθεί το ίδιο απέναντι στις ιρανικές επιθέσεις. Αυτό που επιβάλλεται είναι η αυτοσυγκράτηση ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε χρόνο για να επαναφέρουμε στο τραπέζι τη μόνη πολιτική λύση που μπορεί να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα της Μέσης Ανατολής που δεν είναι άλλο από την δημιουργία δύο κρατών που θα μπορούν να συνυπάρχουν ειρηνικά…» δήλωσε ο Κ. Μητσοτάκης (!) προσερχόμενος στην σύνοδο κορυφής της Ε.Ε.
Η «έκκληση» θα μπορούσε ίσως να είχε κάποια αξία τότε που αγκαλιάζοντας τον φίλο του Μπέντζαμιν Νετανιάχου δήλωνε:«… Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε και να ελπίζουμε πως ό,τι και να συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος…»!!! (Βλέπε: « Η τελική λύση σε απευθείας μετάδοση» στη Θασιακή 14/11/23). - σχόλιο στο οποίο εντοπίστηκε η υβριδικότητα του ασύμμετρου πολέμου: ως «παράπλευρες απώλειες» θεωρούνται οι στρατιωτικές απώλειες. Ανατροπή που φανερώνει τον πραγματικό στόχο: ο άμεσος πληθυσμός στο σιωνιστικό σχέδιο η αναγκαιότητα της γενοκτονικής εθνοκάθαρσης προκύπτει από την έλλειψη του (ναζιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης Lebensraum) «ζωτικού χώρου» για να υπάρξει η φυλή των Εβραίων. Μία πραγματικότητα που δεν μπορούν πλέον να κρύψουν αποπροσανατολιστικές περικοκλάδες περί «αδιανόητης ανθρωπιστικής καταστροφής» ή «χωρίς μεγάλο ανθρώπινο κόστος» κ.α.
Σήμερα, βέβαια, η «έκκληση για κατάπαυση του πυρός» απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι άκρως «αβανταδόρικη» στην αγορά νομιμότητας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Νομιμοποιεί ακόμη τον ενδιάμεσο χρόνο έως την επίτευξη της που χρησιμοποιεί το σιωνιστικό Ισραήλ προκειμένου να ολοκληρώσει την επιχείρηση γενοκτονικής εθνοκάθαρσης ολόκληρης της Παλαιστίνης και όχι μόνο της Λωρίδας της Γάζας
«… Μέσα στις επόμενες 30 ημέρες το Ισραήλ πρέπει να βελτιώσει την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα για να αποφύγει νομικές ενέργειες ως προς τη στρατιωτική βοήθεια που λαμβάνει από τις ΗΠΑ…».
Αυστηρή προειδοποίηση που απηύθυναν οι Αμερικάνοι υπουργοί Εξωτερικών Μπλίνκεν και Άμυνας Όστιν προς την κυβέρνηση του νεοναζί Νετανιάχου. Θέλοντας, μάλιστα, να ενισχύσουν τις ενστικτώδικες αντιδράσεις που προκάλεσε το «τελεσίγραφό» τους προχώρησαν στην επείγουσα αποστολή στο Ισραήλ μιας υπερσύγχρονης αντιπυραυλικής συστοιχίας THAAD και 100 εξειδικευμένων Αμερικανών χείριστών της. Ας σημειωθεί πως σε αυτή την περίπτωση το «αβανταδόρικο» 30 ήμερο λειτουργεί σε διπλή κατεύθυνση: από τη μία μεριά νομιμοποιεί την συνέχιση της γενοκτονικής εθνοκάθαρσης της Παλαιστίνης και, από την άλλη νομιμοποιεί την χορήγηση στο σιωνιστικό κράτος των εβραίων του 65,5% του εξοπλισμού που χρησιμοποιεί στην γενοκτονική επιχείρηση: η εκπνοή του «τελεσιγράφου» θα γίνει μετά τις εκλογές 5 Νοεμβρίου 2024 οπότε δεν δεσμεύει κανέναν στις ΗΠΑ. Όσο κι αν αποκαλύπτεται ο αβανταδόρικός ρόλος των «εκκλήσεων» δεν παύει να παραμένει το ζήτημα της «δημιουργίας δύο κρατών».
Όμως, παραμένει ως τι; Ως δυνατότητα; Ή μήπως η δυστοπική πραγματικότητα το έχει μεταλλάξει σε αδυνατότητα; «…Έχω σταματήσει να πιστεύω στην λύση των δύο κρατών πολύ πριν από την 7η Οκτωβρίου. «Έχασα τις ελπίδες μου, όχι λόγω της αιματοχυσίας και των καταστροφών…. Το ζήτημα είναι οι 700.000 εβραίοι έποικοι στην Δυτική Όχθη τους οποίους δεν πρόκειται να απομακρύνει κανείς και δεν θα υπάρχει χώρος για την δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. (Εδώ μπορεί να διακρίνει κανείς την παρουσία του ναζιστικού νομικό - βιολογικού όρου Lebensraum: ζωτικός χώρος). Το να συνεχίζουμε τη συζήτηση περί Παλαιστινιακού κράτους είναι σα να παίζουμε το παιχνίδι της κατοχής… Το θέλουμε ή όχι, ζούμε σε ένα κράτος, στο μοναδικό κράτος που υπάρχει από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα.
Σήμερα πρόκειται για το εβραϊκό κράτος. Ζητούμενο είναι να το μετατρέψουμε σε ένα δημοκρατικό δυεθνικό κράτος με ισονομία όλων των πολιτών του, Ισραηλινών και παλαιστινίων δηλώνει σε συνέντευξή του στην καθημερινή 25/8/24 ο Γκιντεόν Λεβί εκπρόσωπος Τύπου παλιότερα του Σιμόν Πέρες και δημοσιογράφος της εφημερίδας Haaretz. Ο Λεβί βρίσκεται στη γραμμή που χάραξε η Εβραία φιλόσοφος - κοινωνιολόγος Χάνα Άρεντ η οποία κατά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ διαφοροποιείται από το κυρίαρχο ρεύμα του σιωνισμού και συστήνει την ίδρυση μίας πολιτικής κοινότητας με δημοκρατικό Σύνταγμα που δεν θα βασιζόταν στη φυλή ή στη θρησκεία αλλά θα εξασφάλιζε κοινά πολιτικά δικαιώματα για Άραβες και Εβραίους. Γιατί, τι νομίζετε πως έκαναν οι 700.000 έποικοι σιωνιστές εβραίοι ως κατακτητές στους αυτόχθονες όλα αυτά τα χρόνια; Ευτυχώς, ο γνωστός καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Κύπρου Χαρίδημος Τσούκας με νέο άρθρο του στην «Καθημερινή» 20/10 (που, ας σημειωθεί, τον χρησιμοποιεί για «ξεκάρφωμα») αποκαλύπτει αληθειοφόρα συμβάντα που εξαφανίζουν τα συστημικά μου ΜΜΕ. Ιδού: «… Ο πρώην διοικητής της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας «Σιν Μπετ» και πρώην αρχηγός του ναυτικού Αμί Αγιαλόν, με συγκλονιστική ειλικρίνεια είπε πολλά ανορθόδοξα σε συνέντευξή του στην ισραηλινή εφημερίδα Maariv 13/924: (…Οι Παλαιστίνιοι έχασαν τη γη τους γι’ αυτό όταν με ρωτούν τι θα έκανες αν ήσουν Παλαιστίνιος;»λέω: αν ερχόταν κάποιος και έκλεβε τη γη μου τη γη του Ισραήλ θα τον πολεμούσα χωρίς όρια. Οι Παλαιστίνιοι βλέπουν τον εαυτό τους ως έθνος. Μία από τις τραγωδίες μας είναι ότι τους βλέπουμε ως άτομα. Νομίζουμε ότι αν φέρνουν φαγητό στα παιδιά τους, τότε το πρόβλημα θα λυθεί. Όχι. Οι Παλαιστίνιοι σήμερα – Παρεπιπτόντως, όχι μόνο η Χαμάς όλοι οι Παλαιστίνιοι – Είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Όχι μόνο για το φαγητό. Θέλουν το τέλος της κατοχής. Από τη στιγμή που βλέπουν τον εαυτό τους ως λαό, ο πόλεμος είναι τελείως διαφορετικός.…»…
… Ο θρυλικός υπουργός άμυνας του Ισραήλ Μοσέ Νταγιάν, είπε σε επικήδεια ομιλία μετά τη δολοφονία ισραηλινού αξιωματικού από Παλαιστινίους το 1965: «… Ας μη ρίχνουμε την ευθύνη στους δολοφόνους. Εδώ και οχτώ χρόνια κάθονται στους προσφυγικούς καταυλισμούς τους στη Γάζα, και, μπροστά στα μάτια τους, μετατρέπουμε σε πατρίδα μας τη γη και τα χωράφια τα οποία είχαν ζήσει αυτοί και οι προπάτορες τους…»…
… Όλοι αυτοί ηγέτες κατανοούσαν μία απλή αλήθεια και προετοιμάζονταν για τις συνέπειες της: μην αναμένεις ειρηνική συμπεριφορά από αυτόν που του παίρνεις τη γη…»
Ο κατακτητής δεν αμύνεται – αλήθεια που όλοι αυτοί οι φυρερίσκοι που υποστηρίζουν το δήθεν «νόμιμο δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται» γνωρίζουν πολύ καλά – «διαμορφώνει» τον ζωτικό χώρο της φυλής του.
