γράφει ο

Γιώργος Καρανίκας

 

Έχουμε φωτιά καιγόμαστε, έχουμε καταιγίδες πνιγόμαστε…

 

Και οι ευθύνες; Οι ευθύνες φυσικά και δεν καίγονται στη φωτιά, σίγουρα δεν πνίγονται στη λάσπη!

 

Παρακολουθώ μια ένταση, αλλά κι ένα αλαλούμ δηλώσεων από τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας, τους δημάρχους των δήμων που έχουν πληγεί, αλλά και από προέδρους κοινοτήτων, επιστήμονες αλλά δεν άκουσα μια κουβέντα από τους Υπηρεσιακούς Παράγοντες!

 

Είναι εκείνοι που βάζουν υπογραφές στα έργα, που κάνουν τους ελέγχους και γενικά τις καταγραφές, τις επισημάνσεις και έχουν τις αντιρρήσεις όταν κάποιοι τους πιέζουν να συνηγορήσουν ότι όλα πάνε καλά!

 

Οι πολιτικοί έχουν σοβαρές ευθύνες και ιδιαίτερα εκείνοι που προεκλογικά (τώρα καλή ώρα) βγαίνουν και με βαρύγδουπες ομιλίες και αναρτήσεις ζητούν από τους ψηφοφόρους να τους δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης …επειδή αυτοί μπορούν να διαχειριστούν τις τύχες των απλών πολιτών που απλά επιλέγουν.

 

Και όταν έρχεται το αυγό εκεί που δυσκολεύει, τότε ακούμε δηλώσεις όπως: «Η κατάσταση παραμένει δύσκολη, πρόκειται για θηριώδη καταστροφή από ένα πρωτόγνωρο καιρικό φαινόμενο», όπως δήλωσε ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, αναφερόμενος στις καταστροφές που προκάλεσε η κακοκαιρία Daniel.

 

Και δεν σταμάτησε εκεί ο κύριος περιφερειάρχης. Επιπλέον, είπε μεταξύ άλλων ότι «σημασία έχει να κινηθούμε για να σταθούν οι άνθρωποι της Θεσσαλίας στα πόδια τους. Δουλεύουμε ασταμάτητα για τα ταχύτερα δυνατόν αποτελέσματα».

 

Και συνεχίζει ακάθεκτος: «Κανείς δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να πει ότι όλα πήγαν τέλεια», ανέφερε ο κ. Αγοραστός για να συμπληρώσει: «Αυτό που είναι σημαντικό σε ένα καιρικό φαινόμενο που ξεπέρασε κάθε σχεδιασμό αντιμετώπισης είναι ότι είμαστε παρόντες 100% των δυνατοτήτων μας, δεν καθυστερήσαμε, δεν αποφύγαμε τις ευθύνες μας, η μάχη συνεχίζεται».

 

Δεν είναι ώρα απόδοσης ευθυνών, είπε. Κάνουμε τα περισσότερα αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν στη Θεσσαλία, πρόσθεσε σημειώνοντας ότι «τα έργα μας λειτούργησαν αλλά τα πρωτοφανή φαινόμενα ξεπέρασαν τις αντοχές τους».

 

Δεν πήγε χαμένο ούτε ένα ευρώ, ανέφερε και χαρακτήρισε επιβεβλημένη την εισαγγελική παραγγελία για να λάμψει η αλήθεια, όπως είπε.

 

Τι λέτε κύριε περιφερειάρχη;

 

Με άλλα λόγια δεν θα απολογηθείτε εσείς ως περιφερειάρχης, άρα υπεύθυνος για τα έργα και την διαχείριση του φαινομένου;

 

Δεν θα απαντήσετε στους απλούς «προεδράκους» των κοινοτήτων (που κι αυτοί έχουν ευθύνες μια και όταν είδαν τια κακοτεχνίες δεν έκαναν τα ανάλογα έγγραφα), σε όσα αναφέρουν ότι δεν λειτούργησαν τα αντλιοστάσια, οι βάνες, τα αντιπλημμυρικά;

 

Και πάω στον Έβρο όταν το ποτάμι κατέβαζε νερό και έσπαγαν τα φράγματα που είχαν ήδη κατασκευάσει (;) την προηγούμενη χρονιά…

 

Όταν πλημμύριζε και το νερό πήγαινε να σπάσει τα πάντα στο πέρασμά του, κάποιοι έπαιρναν την ευθύνη και έσπαζαν τα φράγματα για να εκτονωθεί το νερό από την δύναμή του.

 

Ακολούθως πλημμύριζαν τα παραποτάμια σημεία που από αντιπλημμυρικές ζώνες τα είχαν μετατρέψει σε χωράφια κάποιοι έξυπνοι νομάρχες της περιοχής και τελικά ράβε ξήλωνε δουλειά να μην σου λείπει…

 

Και οι ευθύνες απλά πνίγονταν στην λάσπη στα χωριά του Έβρου που πλημμύριζαν…

 

Ερχόμαστε στην Καβάλα και στα Τενάγη των Φιλίππων. Τα οποία μέχρι το 1929 ήταν μια τεράστια λίμνη η γνωστή και ως Πρασιάδα.

 

Αποφασίστηκε να αποξηρανθεί και να γίνει ένας έφορος κάμπος που έγινε τελικά και έθρεψε, θρέφει και θα συνεχίσει να θρέφει τους αγρότες που τον καλλιεργούν!

 

Για να μην ξαναγίνει λίμνη, και επειδή τους υπευθύνους τους έχει προειδοποιήσει θα πρέπει αυτά που άφησαν ως υποδομή εκείνοι της Αμερικάνικης Εταιρείας που έκαναν την αποξήρανση να καθαρίζονται, να συντηρούνται, να είναι λειτουργικά.

 

Η Κλιματική Αλλαγή έχει προειδοποιήσει, περιφερειάρχη, αντιπεριφερειάρχες, δημάρχους, ΤΟΕΒ, προέδρους Κοινοτήτων ότι σε ένα ακραίο φαινόμενο εάν πέσει πολύ νερό όχι μόνο τα Τενάγη θα γίνουν λίμνη, αλλά υπάρχει περίπτωση και να πνιγούν χωριά στην μανία του νερού…

 

Και τότε τι θα κάνουμε;

 

Θα ξεκινήσει το γαϊτανάκι των ευθυνών μέχρι να καταντήσει …κολοκυθιά;

 

Εδώ θα πρέπει η Δικαιοσύνη να πράξει το καθήκον της Εν ονόματι του Ελληνικού Λαού, που ζητά δικαίωση και δεν την βρίσκει…