γράφει ο

Δημήτρης Λυμπεράκης*

 

 

Και συνέβη το απροσδόκητο. Η ήττα πολύ μεγάλη και η ενδυνάμωση του Μητσοτάκη ανέλπιστη.

 

Ένας εκφραστής των ισχυρών συμφερόντων που παρότι είχε αποκαλυφθεί ότι παρακολουθούσε το πολιτικό σύμπαν κι ότι είχε ευθύνες για το δυστύχημα στα Τέμπη νίκησε με ποσοστό πάνω από αυτό του 2019.

 

Ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέως πρώτευσε στο ψηφοδέλτιο επιβεβαιώνοντας πως στην πολιτική η ευθιξία και οι ευαισθησία είναι αδυναμίες.

 

Ο Κωστής Χατζηδάκης δικαιώθηκε γιατί δεν θέλησε να παραιτηθεί όταν έγινε γνωστή η παρακολούθησή του και ξεπέρασε σε ψήφους ακόμη και τον Άδωνη Γεωργιάδη.

 

Η καμένη Εύβοια ψήφισε και με τα δύο χέρια και αυτή Μητσοτάκη.

 

Ποια Novartis και ποιος Φουρθιώτης.

 

Ποιο σκάνδαλο παιδεραστίας του Λιγνάδη

 

Ποιος Covid, ποιοι και πόσοι οι νεκροί και ποιες οι ευθύνες.

 

Στην Κω 63χρονη πέθανε σε καρότσα αγροτικού επειδή δεν υπήρχε ασθενοφόρο.

 

Στο Καστελόριζο 4χρονος μεταφέρθηκε για περίθαλψη στην Τουρκία επειδή δεν υπήρχε ασθενοφόρο.

 

Στη Χαλκιδική τουρίστρια πέθανε περιμένοντας το ασθενοφόρο.

 

Τιμές ρεκόρ στις τιμές ρεύματος μετά την εφαρμογή της ρήτρας αναπροσαρμογής. 

 

Ο Κικίλιας έδωσε 8,5 εκατ. ευρώ στα ΜΜΕ για τη διαφήμιση του εμβολιασμού και ο Πλεύρης μοίρασε σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας 4.960.000 ευρώ για καμπάνια «διαμόρφωσης θετικής πεποίθησης και ενεργού συμμετοχής των πολιτών στον εμβολιασμό έναντι του κορονοϊού COVID-19».

 

Μέσα σε λίγες ημέρες, μόλις τρεις πριν διαλυθεί η Βουλή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενέκρινε ενισχύσεις και επιδοτήσεις 9 εκατομμυρίων ευρώ στους μιντιάρχες, μέσω τεσσάρων προγραμμάτων επιδοτήσεων με βασική αιτιολογία τον πόλεμο στην Ουκρανία Αστυνομικοί έδειραν τον σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ, τραμπούκισαν σπάζοντας αυτοκίνητα στην Χίο και τη Λέσβο (τα θυμάστε;).

 

Αναίτια βία, πρόστιμα και προσαγωγές στην πλατεία Νέας Σμύρνης.

 

Όλοι οι καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών εξισώθηκαν με απόφοιτους Λυκείου.

 

20.000 μαθητές μένουν, κάθε χρόνο, εκτός ΑΕΙ λόγω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής.

 

Πάνω από τα 400 δισ. ευρώ το δημόσιο χρέος.

 

700.000 σπίτια βγαίνουν σε πλειστηριασμό μετά την ψήφιση του πτωχευτικού κώδικα.

 

Διορίστηκαν διοικητές νοσοκομείων συνεργάτες βουλευτών, αποτυχημένοι πολιτευτές, απόστρατοι και κάθε λογής ημέτεροι.

 

Απευθείας αναθέσεις 8 δις και Σοφία Νικολάου και Μαραβέγιας και Πάτσης και Καππάτος και Κρικέτος και και και…..

 

*Να θυμίσω ότι η παραπάνω παράταξη κέρδισε το 40.79% όσων ψήφισαν (2.407.860 ψήφοι)*

 

Συμφιλιώθηκαν οι πολίτες με την ηθική κι αξιακή αποδρομή, αρκεί να τους πετάει ο Ηγεμόνας κανένα κοκαλάκι να γλύψουν;

 

Πρόκειται για έναν παροιμιώδη ραγιαδισμό που δεν έχει γιατρειά;

 

Είναι βαθιά ριζωμένος ο συντηρητισμός και το αναίτιο μίσος στον Τσίπρα;

 

Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ για τη νεολαία ένας γαμπρός με πολύ καλό προφίλ αλλά όχι για σχέση μόνιμη;

 

Ο λαός έδειχνε με τη βουβαμάρα του πως του κάνει ο Μητσοτάκης, όχι γιατί είναι καλός άνθρωπος αλλά γιατί αποδέχτηκε τη μοίρα του, τον κατάπιε ο φόβος του και βυθίστηκε στο τέλμα του;

 

Απαντήσεις για την ώρα δεν έχω. Κι ούτε με νοιάζει να τις βρω τούτη τη στιγμή.

 

Οι εκλογές σε ποσοστά και απόλυτα νούμερα δείχνουν μια συντηρητικοποίηση και μια δεξιά ηγεμονία. 

 

Ο Μητσοτάκης εμφανίζεται απόλυτος κυρίαρχος σε ένα κόμμα που δεν τον συμπαθεί καν κι επιβραβεύεται ο τρόπος που πολιτεύτηκε, δηλαδή ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός σε συσκευασία οικογενειακής επιχείρησης, οι υποκλοπές, η καταπάτηση των δικαιωμάτων, η καθορισμένη μίζα στα δημόσια έργα.

 

Οι επιδοτήσεις και τα pass αποτέλεσαν το τυράκι που αποκοίμιζε τον καθένα ταλαίπωρο πολίτη και του καλλιεργούσε το αίσθημα της υποταγής στον Μεγάλο Ηγεμόνα που και γνωρίζει και διορθώνει τα λάθη του.

 

Αν κάτι απέδειξαν οι εκλογές, αυτό είναι ότι οι ψηφοφόροι προτιμούν τη σταθερότητα μιας ήδη γνωστής μιζέριας από την αβεβαιότητα μια αλλαγής που μπορεί να υπόσχεται πολλά, δεν πείθει όμως για την εφικτότητά της.

 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ηττήθηκε κατά κράτος, είναι γιατί δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει με πειστικότητα την υλοποίηση του κυβερνητικού του προγράμματος που αφορά στην

 

  • Αντιμετώπιση της Ενεργειακής κρίσης
  • Ενίσχυση του εισοδήματος
  • Στήριξη του κοινωνικού κράτους
  • Παραγωγική ανασυγκρότηση
  • Ισχυρό δημοκρατικό κράτος
  • Απάντηση στην δημογραφική πρόκληση.

 

Τί μένει ακόμη, πέρα από κραυγές και συνθήματα;

 

Θαρρώ ότι το μόνο που μπορεί να τους σταματήσει είναι οι αγώνες μας.

 

Ό,τι σώσαμε αυτή την 4ετία το σώσαμε με τους αγώνες.

 

Οι οποίοι θα πρέπει να ενταθούν, να διευρυνθούν, και να αποκτήσουν χαρακτηριστικά αλληλεγγύης ανάμεσα στους κλάδους και με τα τμήματα της κοινωνίας που το κατανοούν και θέλουν να συνεχίσουν να παλεύουν, για να έχουμε νοσοκομεία, σχολεία, μουσεία, ασφάλιση, πάρκα, δικαιώματα στην εργασία και στη ζωή.

 

Η ευθύνη της δικής μας Αριστεράς έγκειται όχι τόσο στα εκλογικά αποτελέσματα αλλά στις κοινωνικές εκπροσωπήσεις που πρέπει να φέρει.

 

Θα είναι δύσκολοι οι αγώνες από δω και πέρα με πολλή στοχοποίηση και λοιδορία και θα χρειαστεί πολύ θάρρος και υπομονή.

 

Αλλά αυτή είναι η δική μας Αριστερά.

 

Αυτή που θα συνεχίσει να παλεύει νικηφόρα προς όφελος των πολλών.

 

*Ο Δημήτρης Λυμπεράκης είναι

Περιφερειακός Σύμβουλος Καβάλας

Μέλος της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Καβάλας