γράφει ο
Μάριος Διονέλλης
Έψαχνα κάποιον να τρελάνει το μυαλό μου, να ‘ναι και λύτρωση μαζί και βάσανο μου.
Και να πατάω της λατρείας του το γκάζι, χωρίς τα φρένα που η λογική του βάζει.
Σ’ έναν κόσμο θολό και απρόσωπο ήρθες κι είσαι εσύ…
Το κατάλληλο πρόσωπο.
