γράφει ο
Γιώργος Καρανίκας
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αντί να υπερβαίνει τα διλήμματα, απλώς τα αναπαράγει. Κυρίως όμως εγκαταλείπει τη μάχη του κέντρου. Κι ας λέει το αντίθετο.
Κι όσο για τους δύο μονομάχους της εξουσίας ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ας κατηγορούν ο ένας τον άλλο για ακραία τοξικότητα και διχασμό των πολιτών, την ώρα που θεωρητικώς, οι εκλογικές σειρήνες για κάλπες το Φθινόπωρο, έχουν σιγήσει.
Ποιος ευνοείται από την ακραία πόλωση που έχει δημιουργηθεί και δε λέει να κοπάσει;
Αμφότεροι οι μεγάλοι παίκτες: Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ ξορκίζουν την πόλωση και την τοξικότητα, εγκαλούν το ένα κόμμα το άλλο για την παραγωγή της, για "κατήφορο" της πολιτικής ζωής, προσπαθούν επιμελώς να αφήσουν το ένα κόμμα στο άλλο τον "μουτζούρη" των ρητορικών ακροτήτων αλλά στο τέλος της μέρας, θρέφονται και οι δυο, εμφανίζοντας μεγάλη συσπείρωση της βάσης τους και ενίσχυση των ποσοστών τους.
Σε βάρος προφανώς της ελάσσονος αντιπολίτευσης - και του ΠΑΣΟΚ το οποίο καίτοι έχει ως στόχο να πλασαριστεί ως ο ψύχραιμος τρίτος κεντρώος παίκτης, δημοσκοπικά συμπιέζεται εμφανίζοντας πτώση στα ποσοστά του, την ώρα που οι άλλοι δυο, βλέπουν άνοδο.
Κι αυτό το βλέπουμε στην τελευταία δημοσκόπηση της Pulse που παρουσιάστηκε στον ΣΚΑΙ, η οποία μάλιστα διενεργήθηκε μετά την πολλαπλή διαβεβαίωση του πρωθυπουργού πως δεν σκοπεύει να προσφύγει σε εκλογές το Φθινόπωρο, αντιθέτως θα εξαντλήσει την τετραετία ως είχε εξαρχής διατρανώσει ως πρόθεσή του.
Το κυβερνών κόμμα έχει καταφέρει καταρχάς να φρενάρει τη φθορά στα ποσοστά του, η οποία λίγους μήνες πριν ήταν μικρή μεν αλλά αμείωτη.
Μετά το "χειρόφρενο" στη φθορά, πλέον ανεβάζει σταδιακά τα ποσοστά της , 34% έλαβε για τον μήνα Ιούλιο, κερδίζοντας 0,5% σε σχέση με την προηγούμενη του Ιουνίου, διατηρώντας τη διαφορά της στις 8 μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Διαφορά εκ των πραγμάτων εξαιρετικά δύσκολα αναστρέψιμη, εάν ο πρωθυπουργός αποφάσιζε να προκηρύξει εκλογές το Φθινόπωρο.
Πέραν τούτου όμως, η συνεχής ενίσχυση των ποσοστών στο βαθμό που θα συνεχιστεί, επιτρέπει στην κυβερνητική παράταξη να έχει βάσιμες ελπίδες πως δεν πρόκειται να χρειαστεί κυβερνητικό εταίρο ή τρίτες κάλπες, μετά τις αναπόφευκτες δεύτερες αφού αυτοδυναμία με την απλή αναλογική, είναι όνειρο βαθιάς νυκτός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλωστε φαίνεται και σε αυτή τη δημοσκόπηση ότι κυριαρχεί στον κεντρώο χώρο ( 28%) , αυτόν που παραδοσιακά εκλέγει τις κυβερνήσεις. Οι εκροές προς ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων μηνών , έχουν μαζευτεί σε πολύ μεγάλο βαθμό όπερ σημαίνει ότι η κάνουλα ψηφοφόρων προς Χαριλάου Τρικούπη, έχει κλείσει.
Σταθερή - αν και υπολείπεται σε ποσοστά- είναι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος εμφανίζεται στο 26%, ανεβαίνοντας μια μονάδα από την αντίστοιχη δημοσκόπηση του Ιουνίου. Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει πίσω από τον πρωθυπουργό σε όλα τα κρίσιμα ερωτήματα ( ποιος μπορεί να διαχειριστεί οικονομία , εθνικά κλπ) αλλά και στην καταλληλότητα προφανώς, βάζει όμως γερά το πόδι του σε κυριαρχία στο Κέντρο απέναντι στο όμορό του κόμμα, και τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Η πόλωση των "μεγάλων", συμπιέζει τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ ως αναμενόταν: Στο 13% πέφτει η Χαριλάου Τρικούπη, χάνοντας μία μονάδα ( τη στιγμή που οι μεγάλοι παίκτες ενισχύονται), από την αντίστοιχη σφυγμομέτρηση του Ιουνίου.
Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η σίγαση του εκλογικού συναγερμού όχι μόνο δεν πείθει πολίτες και κόμματα αλλά αντιθέτως - όσο κι αν διαβεβαιώνει περί του αντιθέτου ο κ. Μητσοτάκης- παραμένει υψηλά ως πιθανή εξέλιξη για το φθινόπωρο ως προκύπτει από τις μεγάλες συσπειρώσεις Ν.Δ ( 70%) και ΣΥΡΙΖΑ (69%).
Η περιβόητη "τοξικότητα" και η ακραία πόλωση, εξηγούν εν πολλοίς και τις υψηλές τους συσπειρώσεις και την άνοδο των ποσοστών τους. Παρά τα "ξόρκια" και των δυο και τις διακηρύξεις ότι κανείς δεν θα ακολουθήσει τον άλλο στον κατήφορο του "διχασμού".
Και πάμε στον Νίκο Ανδρουλάκη τον οποίο έχουν βάλει στην μηχανή του κιμά οι δύο μεγάλοι και τον αλέθουν …παρουσία του πελάτη.
Το μόνο που του έχει απομείνει ως φαίνεται είναι ότι το μεγάλο του πλεονέκτημα στις προσέχεις εκλογές είναι ακριβώς αυτό: ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να αναδειχθεί στον ρυθμιστή των εξελίξεων.
Κι ενώ το έχει ως δεδομένο, ο Νίκος Ανδρουλάκης, παραδόξως κάνει το αντίθετο. Προσπαθεί να θολώσει την εικόνα θέτοντας όρους που ούτε το ίδιο πιστεύει. Χαρακτηριστική η θέση του ότι δεν πρόκειται να δεχθεί για πρωθυπουργό ούτε τον αρχηγό της ΝΔ ούτε τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ.
«Σε καμία περίπτωση δεν θα αναλάβουν ούτε ο κ. Τσίπρας ούτε ο κ. Μητσοτάκης τη θέση του πρωθυπουργού» δήλωνε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του κόμματος Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, την επομένη που ο κ. Ανδρουλάκης προσχώρησε και αυτός στη θέση για πρόωρες εκλογές. Από την πρώτη στιγμή η θέση αυτή θεωρήθηκε ελάχιστα ρεαλιστική.
Τόσο που ο κ. Ανδρουλάκης αναγκάστηκε να κάνει πίσω, μιλώντας βέβαια για «διαστρέβλωση».
Η καινούργια θέση, διά στόματος αρχηγού, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα βάλει «από το παράθυρο» όσους αποδοκιμάσει ο λαός.
Τι σημαίνει αυτό μένει να διευκρινιστεί. Αν ένα κόμμα πάρει για παράδειγμα 30% και ένα άλλο 15%, ποιος αποδοκιμάστηκε;
Να ένα καλό ερώτημα.
