γράφει ο

Γιώργος Καρανίκας

 

 Το καλοκαίρι της αναζήτησης έχει περάσει στην κρίσιμη φάση του και τα κόμματα έχουν πεισθεί ότι ο Ιούλιος είναι ο μήνας που θα πρέπει αν θέλουν και επιθυμούν το στήσιμο της κάλπης τέλος Σεπτεμβρίου να λύσουν έναν σοβαρό γρίφο.

 

Τα ψηφοδέλτια είναι κομβικό σημείο από το οποίο θα εξαρτηθεί αν θα πιάσουν το μέτρο στις εκλογικές περιφέρειες ή θα το αφήσουν στην τύχη.

 

Τόσο το κυβερνών κόμμα ψάχνεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς ή του Κέντρου να βρει υποψηφίους που θα μπορούσαν να κόψουν ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και να σταματήσουν ψήφους προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Από την άλλη διερευνούν και κάποιους μετριοπαθείς ακροδεξιούς να τους αποκόψουν από την πιθανότητα να βρεθούν στα ψηφοδέλτια της Ελληνικής Λύσης και των άλλων κομμάτων που διαμορφώνονται, ενώ αναζητούν και τα αρφανά του Καμμένου!

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ που υπολείπεται σημαντικά στις δημοσκοπήσεις από μια κυβέρνηση η οποία κρίνεται όχι πολύ θετικά στα ποιοτικά στοιχεία των σφυγμομετρήσεων για την ακρίβεια, την ενέργεια και τη διαχείρισή τους, έχει σταθερό σοβαρότατο ζήτημα να εμφανιστεί ως αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.

 

Η πολιτική πρόταση που προτείνει δεν είναι θελκτική στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς αλλά ούτε και σε εκείνους της Προοδευτικής Συμμαχίας η οποία τελικά το μόνο που έφερε ήταν κάποιους λαφυραγωγούς της εξουσίας στους κόλπους της, ενώ κάποιοι άλλοι αμφιταλαντεύονται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το αν είναι φρόνιμο αυτή τη στιγμή να εκτεθούν με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

 

Το χτίσιμο της αξιοπιστίας στο οποίο παλεύει να αποκτήσει μήνες τώρα η Κουμουνδούρου, αποδεικνύεται φοβερά δύσκολο στοίχημα για να το κερδίσει. Ακόμη και το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, έχει ατονήσει. Έχει ατονήσει μεν, αλλά δεν έχει εξαερωθεί δε. Δεν φαίνεται άλλωστε ότι η προεκλογική περίοδος θα βοηθήσει σε εξαΰλωσή του, πολλώ περισσότερο από τη στιγμή που η κυβερνητική παράταξη θα επενδύσει στη σύγκριση: Ποιον εμπιστεύεστε να σας κυβερνήσει το επόμενο τόσο κρίσιμο διάστημα για Οικονομία και Εθνικά θέματα: Αυτούς που σας γονάτισαν στους φόρους και μας έβαλαν σε "αχρείαστες περιπέτειες" ή εμάς που παρά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αντεπεξήλθαμε αυτά τα δύσκολα τρία χρόνια;

 

Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ λαφυραγωγείται από όλους και αυτό διαφαίνεται στις δημοσκοπήσεις οι οποίες το «ξεφουσκώνουν» σε σημείο που ακόμη και το επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη να μην έχει βρεί απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα …»πως κλείνουμε τις τρύπες;»!

 

Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είναι να πείσει τα στελέχη του ότι πρέπει να παλέψουν για το κίνημα, αλλά ορισμένα μεγαλοστελέχη λοξοκοιτούν από την μια την πρόταση Μητσοτάκη για συγκυβέρνηση με όσα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν Ανδρουλάκη και σε όσα περιμένουν την μεγάλη αποτυχία του στις εκλογές για να τον αμφισβητήσουν και να τον αφήσουν σε μια απέραντη μοναξιά με τα προβλήματα τα οποία κάποιοι .άλλοι του τα φόρτωσαν.

 

Ο λύκος στην γωνία είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος που ποντάρει στο αντιμβολιαστικό κίνημα , στους αντιρρησίες των εθνικών θεμάτων και όπως αυτά διαμορφώνουν ατζέντα, αλλά και και όσους πιστεύουν ότι το θέμα των συγκρούσεων στην Ουκρανία δεν είναι μονοδιάστατο.

 

Ποια είναι η πολιτική πρόταση του Βελόπουλου; Η Ελλάδα στους Έλληνες; Αν το πιστεύει αυτό πρέπει να πολεμήσει τον ξένο παράγοντα σε όλα τα επίπεδα, κάτι που δεν έχει πείσει ότι το κάνει.

 

Το ΚΚΕ φαίνεται να έχει σταθερή δύναμη (μια πάνω και μία κάτω) αλλά δεν μπορεί να προσεταιριστεί άλλες εργατικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις τις οποίες πολιορκούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

 

Από εκεί και πέρα μιλάμε για αχαρτογράφητα νερά, μια και όπως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν δύσκολα ο Βαρουφάκης θα κατορθώσει να μαζέψει την εκλογική δύναμη που χρειάζεται για να μπει στην Βουλή, αν και οι δημοσκοπήσεις τον θέλουν κοντά στο στατιστικό λάθος.

 

Κι έτσι με αυτό το σκηνικό πάμε σε εκλογές και όλοι αναζητούν την ανανέωση στα ψηφοδέλτια την οποία οι παλιοί και άρα «τεκμηριωμένης δύναμης» παίχτες την έχουν εξασφαλισμένη.

 

Μετρούν και ξαναμετρούν τα κουκιά του 2019, αλλά ξεχνούν ότι το 2019, πέρασε και μαζί με αυτό η χώρα, άρα και οι ψηφοφόροι πέρασαν μια διετή πανδημία, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια και φτώχεια.

 

Πώς να πείσεις έναν νέο και φέρελπη επιτυχημένο επαγγελματία, επιστήμονα, κοινωνικά καταξιωμένο να σε ακολουθήσει;

 

Από την άλλη «οι παλιόλυκοι» δεν δείχνουν τα επιθυμούν την παρουσία νέων υποψηφίων γιατί φοβούνται ότι για χούφτα ψήφους θα βρεθούν εκτός νυμφώνος και άρα μια αποτυχία, μπορεί να τους οδηγήσει στην ηρωική τους έξοδο από την πολιτική με κοινοβουλευτική κατεύθυνση.

 

Οι πετυχημένοι για να προστεθούν στην λίστα των υποψηφίων θα πρέπει να πεισθούν ότι κάτι επιχειρείται να αλλάξει και δεν το βλέπουν μέχρι στιγμής.

 

Το πολιτικό σύστημα και οι επιλογές του είναι τέτοιες που και πάλι θα απευθυνθούν στον κομματικό σωλήνα και στο μαντρί για να βρουν επίδοξους υποψηφίους.

 

Και να δείτε που στο τέλος θα ιδρύσουν ΙΕΚ υποψηφίων όπου θα προπονούν τους επόμενους …πολιτικούς!

 

Και μάλιστα κάτι σαν τις σχολές μαθητείας