γράφει ο 

Γιώργος Καρανίκας

 

Η δολοφονία ενός νέου ανθρώπου του 19χρονου Άλκη μας έχει συγκλονίσει όχι γιατί μια τέτοια δολοφονία γίνεται για πρώτη φορά, αλλά γιατί πλέον αυτή η κατάσταση με τους νταήδες δήθεν φιλάθλους και οπαδούς θα πρέπει να σταματήσει.

 

Οι δολοφόνοι αυτού του επιπέδου, δεν έχουν σχέση ούτε με τους φιλάθλους, αλλά ούτε και με τους οπαδούς.

 

Το πρόβλημα είναι διαχρονικό και ουσιαστικά τέτοιοι τύποι είναι μιας κάποιας ιδεολογίας ακραίας και φασιστικής, αλλά και μέρος του υπόκοσμου γενικότερα…

 

Πάμε πίσω στο 2007 και μέσα από την γνωστή ιστοσελίδα του αναρχικού χώρου διαβάζουμε: «Ο θάνατος του οπαδού την περασμένη Πέμπτη, στο ραντεβού θανάτου μεταξύ των χουλιγκάνων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στη Λαυρίου, περιμέναμε ότι θα κινητοποιούσε την πολιτεία – για τις εταιρείες του αθλητισμού δεν τρέφαμε ούτως ή άλλως ελπίδες – ώστε να δώσει νέα τροπή στην αντιμετώπιση της γηπεδικής και εξωγηπεδικής βίας.

 

Αντ’ αυτού την Τρίτη το απόγευμα, ύστερα από τρίωρη σύσκεψη μεταξύ ΓΓΑ, Ορφανού και αθλητικών εταιρειών, είχε γίνει μια ακόμη μεγαλοπρεπής τρύπα στο νερό.

 

Πολιτεία και σωματεία, αφού απάλλαξαν εαυτούς από βασικές μέχρι τώρα υποχρεώσεις τους, αποφάσισαν να περιφρουρήσουν το ποδοσφαιρικό προϊόν αφήνοντας τη βία των χούλιγκαν να διαχέεται ανεξέλεγκτη στην κοινωνία.

 

Κι αυτό παρ’ ότι αποκαλύπτονται συνεχώς στοιχεία που αποδεικνύουν τη διασύνδεση των χούλιγκαν με ακροδεξιούς (παλιά ιστορία, που με τον καιρό χειροτερεύει) και το ποινικό έγκλημα.

 

Κι όμως, είναι γνωστό ότι οπαδοί άνεργοι και άεργοι είναι σήμερα πλούσιοι, ότι πολλοί σύνδεσμοι όχι μόνο δεν πληρούν τους όρους νομιμότητας, αλλά έχουν μετατραπεί σε εγκληματικά ορμητήρια διακίνησης ναρκωτικών και όπλων, ότι υπάρχουν διεθνείς διασυνδέσεις με αλλοδαπούς επαγγελματίες χούλιγκαν και φασίστες.

 

Για τη λήψη των αποφάσεων προφανώς υπολογίστηκε μόνο η προστασία του αθλητικού «προϊόντος» και των συλλόγων, αλλά κανένας δεν έλαβε υπ’ όψιν ότι αυτού του είδους η βία είναι φαινόμενο που αφορά ολόκληρη την κοινωνία, η οποία αγνοήθηκε προκλητικά ακόμη μια φορά. Κανέναν δεν φαίνεται να νοιάζει αν πίσω από τη βιτρίνα θα χύνεται αίμα νέων ανθρώπων στον βωμό της άγριας βίας που όλοι είδαμε στην Παιανία.

 

Για το είδος των ανθρώπων που διαπλέκονται με τον χουλιγκανισμό είναι αποκαλυπτικά τα δύο σημερινά δημοσιεύματα του «Ποντικιού»: στη σελ. 16 θα βρείτε το μανιφέστο δράσης μιας νεοναζιστικής οργάνωσης, η οποία καλεί τα μέλη της σε δράση και στα γήπεδα, ενώ στη σελ. 17 θα διαβάσετε τι είδους ποινικοί εξετάζονται για τις σχέσεις τους με τα επεισόδια της περασμένης Πέμπτης.

 

Έτσι μόνο θα γίνει αντιληπτό ότι η πολιτεία, αν και γνωρίζει τη διάσταση του προβλήματος, γράφει όπου δεν πιάνει μελάνι και την κοινωνία και τους νέους της.

 

Η τακτική αυτή της εξουσίας όμως δεν είναι καινούργια...

 

Η διασύνδεση των χούλιγκαν με νεοναζιστικές ομάδες δεν είναι καινούργιο φρούτο: η πρώτη ανάλογη οργάνωση με επίκεντρο το ποδόσφαιρο ήταν η Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών τη δεκαετία του 1980, με πολλά επεισόδια στο ενεργητικό της, την οποία διέλυσε ο Γ. Βαρδινογιάννης κόβοντάς της την πρόσβαση στο γήπεδο, αλλά και βοηθώντας ώστε πολλά μέλη της να πάνε φυλακή.

 

Εκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, αφού πολλές ανάλογες οργανώσεις ζουν και αναπτύσσονται στις κερκίδες των γηπέδων, με έμφαση στις μεγάλες ομάδες: οι Misfits στον Ολυμπιακό, οι Ultras στον Παναθηναϊκό, οι Getto στην ΑΕΚ, οι «Βόρειοι» και οι «Βυζαντινοί Μαχητές» στον ΠΑΟΚ, οι «Ιερολοχίτες» στον Αρη. Παράλληλα, σε πολλούς μικρότερους συλλόγους στεγάζονται μικρότερης εμβέλειας ομάδες, ενώ τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα με το Euro 2004, έκανε κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία της η Γαλάζια Στρατιά, η οποία «παίζει μπάλα» στους αγώνες της Εθνικής.

 

Ο προσανατολισμός των νεοναζί προς το ποδόσφαιρο είναι γνωστός από χρόνια, αλλά για του λόγου το αληθές η αριστερή εφημερίδα «Εποχή» κατέγραφε το 2005 ένα απόσπασμα από τη νεοναζιστική φυλλάδα «Χρυσή Αυγή» (25.11.2004) για τη Γαλάζια Στρατιά και τον συντονιστικό της ρόλο.

 

«Δεν μιλάμε βέβαια να μαζεύονται, ας πούμε, μέλη των “Βορείων” με ομοϊδεάτες τους από τους “Ιερολοχίτες” και να κάθονται στην ίδια κερκίδα, αλλά θα ήταν καλό, σε θέματα εθνικής σημασίας, να υπάρχει κοινή γραμμή. Ένα πρόσφορο παράδειγμα είναι το “Σκοπιανό” θέμα. Θα ήταν μια νίκη αν μπορούσε να τοποθετηθεί ένα πανό από κοινού που να γράφει “Μακεδονία, Γη Ελληνική” ή κάτι παρόμοιο».

 

Δείτε το κείμενο των νεοναζιστών με τίτλο «Σκέψεις για τον τρόπο που πρέπει να δρούμε» και, σε συνδυασμό με το παραπάνω απόσπασμα από τη «Χρυσή Αυγή», θα καταλάβετε πολλά για τον τρόπο λειτουργίας τους στις εξέδρες…

 

Τι λέει αυτό το μανιφέστο;

 

«Συναγωνιστές, παρακάτω θα αναφέρουμε απλώς κάποιες προσωπικές σκέψεις για το πώς πρέπει να δρούμε. Πολλοί ίσως να μην συμφωνήσουν, άλλοι μπορεί να συμφωνήσουν και να αρχίσουν κάτι.

 

Πρώτα πρέπει να ξεκινήσουμε βλέποντας τη σημερινή κατάσταση του εθνικισμού / εθνικοσοσιαλισμού – ή καλύτερα ας τον αναφέρουμε από ’δώ και πέρα φυλετισμό – στην πατρίδα μας.

 

Προσωπικά πιστεύω, όπως και οι περισσότεροι αναγνώστες μάλλον, ότι το κίνημα του φυλετισμού στην Ελλάδα έχει μείνει απίστευτα πίσω σε σχέση με άλλα κινήματα στο εξωτερικό ή καλύτερα μόνο σε σχέση με την Αρια Ευρώπη. Δεν θα κάτσουμε να αναλύσουμε τι φταίει, γιατί λίγο - πολύ είναι γνωστό ειδικά στους πιο παλιούς συναγωνιστές.

 

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίει το... “ρε παιδιά, είμαστε λίγοι!”. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι σε όλες τις χώρες λίγοι ξεκίνησαν κάτι, αλλά στη συνέχεια όμως πολλοί άρχισαν να ασχολούνται πλέον ενεργά και δυναμικά.

 

Σε αυτό το σημείο λοιπόν πρέπει να δούμε τι είναι σωστό για να μεγαλώσει και να προχωρήσει το κίνημα».

 

Λέει κι άλλα πολλά και σημασία έχει ότι όλα αυτά χάρη στην αδιαφορία της Πολιτείας, τα φυτώρια του εγκλήματος θα αναβαθμιστούν εκ νέου σε μαζική καλλιέργεια...