γράφει ο
Γιώργος Καρανίκας
Οι δημοσκοπήσεις όσο κι αν τις εμπιστεύεται κανείς (δεν υπάρχει κι άλλο εργαλείο έρευνας της κοινής γνώμης) δείχνουν ότι ενώ η Κυβέρνηση έχει πρόβλημα να γίνει αρεστή στο ευρύ κοινό χάνοντας περίπου δέκα μονάδες από το σκορ των ευρωκλογών, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να συγκινήσει πέρα από ένα ποσοστό κατακερματισμένο που ενώ είναι δημοσκοπικά πλειοψηφία, εν τούτοις κατά μόνας κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει ένα σεβαστό ποσοστό κυβερνησιμότητας.
Σε κανένα δεν λέει σήμερα ότι δεύτερο κόμμα είναι η Πλεύση Ελευθερίας ή το ΠΑΣΟΚ, αλλά το ζητούμενο είναι αν ένα από τα δύο αυτά δεύτερα κόμμα μπορεί με τον λόγο του ή τα επιχειρήματά του να συγκινήσει μια ικανοποιητική πλειοψηφία.
Πήγε προ ημερών ο Νίκος Ανδουλάκης στην Κρήτη που είναι και για τον ίδιο και για το κόμμα του το ισχυρό προπύργιο.
Πηγαίνει επίσκεψη στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο στο Ηράκλειο και ξεκινά να τους μιλά για την αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Πιασάρικο θέμα για το ΠΑΣΟΚ του Γεννηματά, αλλά στην διαδρομή το ίδιο το ΠΑΣΟΚ υποβάθμισε το ΕΣΥ, οδήγησε τον κόσμο στα ιδιωτικά κέντρα υγείας και γενικά με την συμπεριφορά του, το ίδιο ως κόμμα απέβαλε τον μανδύα της θωράκισης του εθνικού συστήματος υγείας με την προσφορά του στην υγεία του λαού.
Μάλιστα η μόνη επιτυχία που έχει να περηφανευτεί είναι ότι ο συνδικαλισμός των εργαζομένων στο ΕΣΥ είναι πλειοψηφικός για το κόμμα του Γεννηματά και του Ανδρέα.
Πάει λοιπόν ο Νίκος Ανδουλάκης στο Βενιζέλειο και λέγει: «Ο ελληνικός λαός πληρώνει τις δεύτερες μεγαλύτερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας σε όλη την Ευρώπη. Αυτό και μόνο πρέπει να μας κάνει να πάρουμε ταχύτερα σημαντικές αποφάσεις για να αναγεννηθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ένας πυλώνας κοινωνικής δικαιοσύνης», σημείωσε σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Τόνισε ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει προτεραιότητα την αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας», επισημαίνοντας ότι «αυτό σημαίνει ένα ισχυρό δίκτυο πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε όλη την Ελλάδα, σημαίνει κίνητρα για γιατρούς και νοσηλευτές, ένταξη των νοσηλευτών στα βαρέα και ανθυγιεινά -όπως συμβαίνει άλλωστε και στον ιδιωτικό τομέα- και υποδομές».
Είπε ότι «το Ταμείο Ανάκαμψης ήταν μία πολύ μεγάλη ευκαιρία. Έγιναν κάποια βήματα αλλά δειλά, την ώρα που το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει πολύ μεγάλες προκλήσεις μπροστά του».
Πέρασε κάτι από όλα αυτά στην κοινή γνώμη για να ψηλώσει το ΠΑΣΟΚ μία ή δύο μονάδες;
Και στην ίδια περιοδεία αναφέρει: ««Κόμματα προγραμματικά με στελέχη και κοινωνική ρίζα, όπως το ΠΑΣΟΚ, απεύχεται να έχει αντιπάλους ο κ. Μητσοτάκης».
Συνεχίζει ο Νίκος Ανδρουλάκης: «Φανταστείτε να είχα βγει εγώ στον προϋπολογισμό και να είχα πει ότι θα δώσω σε χιλιάδες Έλληνες ένα ενοίκιο. Ξέρετε τι θα μου έσερνε η Νέα Δημοκρατία; Θα ήμουν πρωτοσέλιδο για εβδομάδες στην Ομάδα Αλήθειας».
Είναι όλο αυτό επικοινωνιακή προίκα για να την δώσεις στους πολίτες να σε αξιολογήσουν θετικά και να σε ακολουθήσουν;
Δεν χρειάζεται απάντηση από εμένα, απαντήστε εσείς…
Πάμε στην άλλη δεύτερη επιλογή την Ζωή Κωνσταντοπούλου που τα συστημικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ την λιδωρούν σε κάθε ευκαιρία με δήθεν βιντεάκια αθώα που δεν είναι και κολακευτικά για την ίδια…
«Πλακώνεται» με την καλή έννοια με τον Κυρανάκη (με τον Κυρανάκη) στην Βουλή.
Κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας για τα βίντεο των Τεμπών, οι τόνοι ανέβηκαν όταν ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών και Μεταφορών την κατηγόρησε ότι δεν βρισκόταν στην αίθουσα την προγραμματισμένη ώρα, σε μια προσπάθεια να «στήσει θεατρινίστικο σόου» ότι δεν απαντήθηκε η ερώτησή της για τα Τέμπη.
Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης τη χαρακτήρισε «υπάλληλο οικονομικών συμφερόντων», με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να τον αποκαλεί «υπάλληλο της Ομάδας Αλήθειας».
Και μετά; Ποιος κέρδισε από αυτή την «κόντρα» (θεός να την κάνει) ή με την συνεχή ενασχόληση της Ζωής με τον Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος έχει ξεφύγει από τότε που ανέλαβε την προεδρία της Βουλής;
Απαντήστε εσείς, δεν χρειάζεται κανείς να μπει σε βάσανο κριτικής και σχολιασμού!
Να μην αναφερθούμε στον ΣΥΡΙΖΑ όπου όλοι κρατάνε καραούλι μην χάσουν τις θεσούλες δημοσία δαπάνη, άλλοι θέλουν πίσω τον Αλέξη, άλλοι χτυπάνε τον Κασσελάκη, κι άλλοι είναι εγκλωβισμένοι στην Νέα Αριστερά.
Μιλάμε για βιτρίνα που έσπασε σε χιλιάδες κομματάκια…
Η κατάσταση στα δεξιά της ΝΔ είναι επίσης ένα άγνωστο ρητορικό αφήγημα …που βαδίζομεν;
Άρα είναι εύκολο να απαντηθούν τα ερωτήματα για το τι συμβαίνει στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Μια κυβέρνηση σε περιδίνηση και μια αντιπολίτευση χαμένη στο πέλαγος να ψάχνει για λιμάνι!
