γράφει ο

Γιώργος Καρανίκας

 

Στη, τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δύο αναγνώσεις.

 

Από τη μια έστελνε (και καλά μήνυμα σε όσους τον αμφισβητούν) λέγοντάς τους ότι αυτός θα καθορίσει τις λίστες για τις εκλογές του 2027 και από την άλλη κοιτούσε την πλάτη του μήπως και έρχεται κανένα κουζινομάχαιρο από τους εν δυνάμει δελφίνους που όσο πάνε και πολλαπλασιάζονται…

 

Εκείνο που έβγαινε αβίαστα ήταν ένα παράπονο, ότι στις ευθύνες που έχουν τόσο ο ίδιος όσο και οι κοντινοί του συνεργάτες στο Έγκλημα των Τεμπών, κάποιοι λίγοι έβαλαν πλάτη να τους στηρίξουν….

 

Όσο για εκείνο το «κάποιοι επιχείρησαν να εργαλειοποιήσουν τον ανθρώπινο πόνο για να εκμεταλλευτούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη» απευθυνόταν και σε άτομα που εκείνη την στιγμή ήταν στην αίθουσα ή για λόγους ανεξαρτήτως της θελήσεώς τους απουσίαζαν.

 

Είναι προφανές ότι όσα (εξωφρενικά) ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός δεν μπορούν να αντέξουν στη βάσανο της κοινή λογικής.

 

Κάποιοι λένε ότι πλέον άφησε τον κεντρώο χώρο που τον χειροκροτά μέχρι να πονέσουν τα χέρια του, γιατί έχουν ορισμένοι του χώρου, πάρει «όμορφες θέσεις» που θα έλεγε και ο Ντόναλντ, και πλέον απευθύνεται στους ακραίους…

 

Αλλά μια τόσο εξτρεμιστική ρητορεία όπως αυτή που υιοθέτησε ο Μητσοτάκης, δεν μπορεί να πείσει τους πολίτες που αμφιταλαντεύονται.

 

Απευθύνεται μόνο στο πολύ σκληρό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, και μάλιστα εκείνο που δεν έχει σχέση με τις διευρυμένες στοχεύσεις του, με στόχο να το «μπετονάρει» για να διατηρήσει την πρώτη θέση, αφού δεν υπάρχει στην αντιπολίτευση διεκδικητής της εξουσίας.

 

Αλλά αυτό είναι μια προσέγγιση που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει και μάλιστα πολύ εύκολα.

 

Ακόμη και μια κίνηση άτσαλη με αιφνιδιαστικές εκλογές μπορεί να αποβεί το μάταιο Βατερλώ του πρωθυπουργού που φαίνεται ότι …κλυδωνίζεται.

 

Άραγε, τι προοπτική μπορεί να ανοίξει η απογειωμένη από την πραγματικότητα ρητορεία του πρωθυπουργού;

 

Και πόσο μπορεί να πείθει ακόμα και τους πιο «ταγμένους» μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε περιδίνηση και καταφανώς δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της διακυβέρνησης;

 

Στην ήδη πολύ δύσκολη κατάσταση για το Μαξίμου, ήρθαν να προστεθούν τρεις αρνητικές εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε.

 

Οι δασμοί Τραμπ μπορεί να προκαλέσουν επιβράδυνση της ανάπτυξης κι επομένως να περιορίσουν τα δημοσιονομικά περιθώρια για παροχές. Από τους δασμούς η ελληνική οικονομία θα πληγεί άμεσα σε κλάδους όμως το κρασί, η ελαιουργία και τα μάρμαρα. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα έχει στη ΔΕΘ τη δυνατότητα να μοιράσει όσα χρήματα θα ήθελε. Αυτές οι παροχές αποτελούν μεγάλο πολιτικό στοίχημα για το Μαξίμου.

 

Η εσωκομματική αντιπολίτευση που συνεχώς διευρύνεται και εντείνει την πίεσή της.

 

Και οι παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Μητσοτάκης σε όσους υπουργούς ζήτησαν αυξήσεις για τους ένστολους μέσω των social media, τόσο ο ίδιος έμμεσα όσο και οι άνθρωποί του άμεσα, δεν επανέφεραν την πειθαρχία στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο. Αντιθέτως, στη συνεδρίαση τη ΚΟ ασκήθηκε κριτική στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό από βουλευτές όπως ο Δημήτρης Μαρκόπουλος.

 

Ενώ κάποιοι έκαναν λόγο για πατρικίους και πληβείους και άλλα ουσιαστικά και επίθετα.

 

Ακόμα πιο σημαντικό όμως ήταν το νέο κοινοβουλευτικό χτύπημα των ανταρτών της ΝΔ, με 11 βουλευτές να κατέθεσαν ερώτηση για τους ανέργους 55+ την ώρα που μιλούσε ο πρωθυπουργός στην ΚΟ.

 

Για όσους έχουν διαβάσει την ερώτηση στο κείμενο ασκείται κριτική στην κυβερνητική πολιτική.

 

Η εσωκομματική αντιπολίτευση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της δημοσκοπικής συρρίκνωσης της ΝΔ, την οποία ανατροφοδοτεί εκ νέου, αφού προκαλεί πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση.

 

Τέλος υπάρχει πλέον και η σύγκρουση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη που στηρίζεται και από τον  όμιλο του Ιβαν Σαββίδη και δημιουργεί νέα δεδομένα στα πεδία της ενημέρωσης και της πολιτικής.

 

Μετά την παραπομπή του για την υπόθεση Λυγγερίδη, ο πρόεδρος της Alter Ego αντέδρασε με μια πολύ σκληρή δήλωση εναντίον του πρωθυπουργού.

 

Γέφυρες μεταξύ των δύο μερών δεν υπάρχουν και όλα δείχνουν ότι πάμε σε μετωπική σύγκρουση, με άδηλο το μέλλον της.

 

Χαρακτηριστική της οξύτητας της κατάστασης είναι η μη διάψευση των δημοσιευμάτων ότι το Μαξίμου ζήτησε τις απολύσεις από το Mega των Ράνια Τζίμα, Νατάσας Γιάμαλη και Λάκη Λαζόπουλο .

 

Πάμε σε ένα πολύ κακό σπιράλ το οποίο δείχνει πλέον ξεκάθαρα ότι τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο άσχημα για την κυβέρνηση.

 

Η στάση της το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι όσο πιο πολύ στριμώχνεται, τόσο πιο επιθετική γίνεται και τόσο λιγότερους μπορεί να πείσει -πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα είπε στην ΚΟ ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τα Τέμπη.

 

Είναι πολύ πιθανό αυτή η στάση να διαμορφώσει ένα αυτοτροφοδοτούμενο σπιράλ καθόδου.

 

Ένα είναι σίγουρο ότι πλέον τα σύννεφα πυκνώνουν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη…