γράφει ο

Βύρων Δημητριάδης

 

“...Εκείνο το βράδυ που έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα τη συλλογική μας μνήμη, είδαμε το πιο άσχημο πρόσωπο της χώρας στον εθνικό καθρέφτη.

 

Μοιραία ανθρώπινα λάθη ενώθηκαν με χρόνιες ανεπάρκειες του κράτους και εκτροχίασαν βίαια τις βεβαιότητές μας…”!!!

 

Αυτά τα λόγια, τον συνδυασμό αυτών των λέξεων θα μπορούσε να τα έχει εμπνευστεί μια ευαίσθητη, ποιητική ψυχή, όμως, τα έγραψε -μάλλον αντέγραψε- ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως Κυβερνήτης που είναι. Φρόντισε βέβαια να μας προετοιμάσει διαχέοντας το δίλημμα: “Μητσοτάκης ή χάος”, αφού πρώτα μίλησε για τον “κίνδυνο αποσταθεροποίησης” που οδηγεί στην “κοινωνική ζούγκλα”.

 

Η “Καθημερινή” συνέχισε με καταγγελία περί “απόπειρας να μας οδηγήσει στο χάος”, ενώ ο Άδωνις δηλώνει: “...Εάν πέσει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα επικρατήσει το χάος…”. Έβαλε ακόμη και τον “αντικειμενικό” και “ανεξάρτητο” φίλο της οικογένειας Μητσοτάκη και Επικεφαλής του ΕΟΔΑΣΑΑΜ να μιλήσει για “επιχειρησιακό χάος” που επικράτησε δήθεν στη “σκηνή της τραγωδίας των Τεμπών”.

 

Ο Βαξεβάνης (DOC 2/3) δίνει μια εξήγηση του “χάους”: “...Ο Μητσοτάκης έχει τελειώσει. Όποιο σενάριο κι αν εφαρμοστεί ο Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να δημιουργήσει χαοτική κατάσταση, ώστε αφενός να αποδώσει σε άλλους σχέδιο αποσταθεροποίησης και αφετέρου να εμφανιστεί ως η ισχυρή δύναμη που θα βάλει τάξη στο χάος που ο ίδιος δημιούργησε…”.

 

Εξήγηση η οποία φαίνεται να δένει με τη συνέχεια του διαγγέλματος “...Τίποτα δεν θα είναι, πια, όπως πριν…”!!! δηλώνει !!!

 

Τίποτα; Τόσο δραματικά είναι τα πράγματα για εμάς τους υπόλοιπους; Ναι! Εκτός κι αν “...αυτό ακριβώς δείχνει το μέγεθος της μάχης που έχουμε να δώσουμε μέχρι να νικηθεί…”, μέχρι να νικηθεί, τι; εάν όχι το “άσχημο πρόσωπο της χώρας” και “οι χρόνιες ανεπάρκειες του κράτους”;

 

Θα μπορούσαν να είναι αυτά τα προβλήματα ο εχθρός εναντίον του οποίου θα μπορούσε να δώσει τη μεγάλη μάχη ο Μητσοτάκης εάν δεν ήταν -είναι- ένας νεοφιλελεύθερος πολιτικός απατεώνας και, ταυτόχρονα, οικονομικός δολοφόνος στην υπηρεσία των συμφερόντων των Αγορών.

 

Επομένως, ως τέτοιος που είναι, θα δώσει τη μάχη “...μέχρι να νικηθεί το “βαθύ κράτος” του παρελθόντος…”!!!

 

Ως ο απόλυτος  εκφραστής του “βαθέως κράτους της Δεξιάς” θα δώσει τη μάχη ενάντια στον εαυτό του και σ’ εκείνους που φρόντισαν να μην αποναζιστικοποιηθεί το ελληνικό κράτος μετά την αποχώρηση των ναζί του Γ’ Ράιχ και στη μετεμφυλιακή Δεξιά που δεν αποχουντοποίησε το ίδιο ελληνικό κράτος που είχε σαν αποτέλεσμα η λεγόμενη “Μεταπολίτευση” να είναι υπονομευμένη από το “βαθύ κράτος της Δεξιάς” που κυβερνά τη χώρα ανεξάρτητα από εκλογικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

 

Στη συνέχεια έγραψε για αλήθεια και για κάθαρση και για “...ηθική λύτρωση την οποία η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και μόνο μπορεί να προσφέρει στην Κοινωνία…”!!!

 

Με άλλα λόγια, στη μάχη ενάντια στο “βαθύ κράτος” θα έχει σύμμαχο την “ανεξάρτητη Δικαιοσύνη” την ηγεσία της οποίας ο ίδιος διόρισε καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας και νομιμοποίησης.

 

Για την τέτοια “Δικαιοσύνη” ο Γιώργος Μαύρος, ως υπουργός Δικαιοσύνης είχε πει ότι “...Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να λειτουργήσει. 90% των δικαστών ανήκουν στην άκρα Δεξιά. Είναι τόσο φανατικοί που, αγνοώντας τα αποδεικτικά στοιχεία, εκδίδουν πάντα αποφάσεις υπέρ της Δεξιάς και εναντίον της Αριστεράς…” -γεγονός επιβεβαιωμένο με αδιαμφισβήτητο τρόπο σε χρόνο διαρκείας. Ένας απ’ αυτούς, ο διορισμένος Ντογιάκος, μας διαβεβαίωνε πρόσφατα πως ως ανώτερος δικαστικός βρίσκεται ανάμεσα σ’ εμάς, τους ανθρώπους, και στον θεό του.

 

Ως συνέχεια πρόσθεσαν στο παιχνίδι της “ανεξάρτητης Δικαιοσύνης” και την εκκλησία με τη νέα διορισμένη ηγεσία του Άρειου Πάγου να προτρέπει χαροκαμένους γονείς του μαζικού εγκλήματος των Τεμπών να πάνε στην εκκλησία να “πιάσουν στασίδι” ώστε να λάβουν δικαιοσύνη που θα έρθει από τον Ουρανό.

 

Η συμμαχία εμπλουτίστηκε με τη συμμετοχή Πανεπιστημιακών με πρώτο και καλύτερο τον Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο: “...Για να μην εξελιχθεί σε απαξίωση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος όπως συνέβη μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τη φοβερή διετία 2008-2010, επείγει να εκτονωθεί η κρίση εμπιστοσύνης...

 

Θα πρότεινα σε όλα τα κόμματα της Βουλής να συμφωνήσουν και να παραπέμψουν απευθείας στο Πενταμελές δικαστικό συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου τους υπουργούς τους, συνεργάτες και τους υφιστάμενούς τους, για τους οποίους υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις...” -βλ: “Καθημερινή”9/2-.

 

Τον τρομαγμένο Αλιβιζάτο ακολούθησαν οι Ξ. Κοντιάδης, Αντ. Λιάκος, Ν. Μαραντζίδης και Γ. Σωτηρέλης.

 

Αυτοί με τη σειρά τους πρότειναν μια “Ανεξάρτητη Επιτροπή Έρευνας για τα Τέμπη” υποστηρίζοντας ότι ο “...μόνος τρόπος και για να αποκτήσει χειροπιαστό στόχο το κίνημα των Τεμπών και για να αποφύγει η χώρα περιπέτειες από το άγος του αδικαίωτου θανάτου...”.

 

Στη συνέχεια αν και τρομαγμένοι προσπαθούν να τρομάξουν: “...Είτε θα βρούμε τον τρόπο να αναπνεύσει ξανά η Δημοκρατία μας είτε θα παραδοθούμε σε μια πραγματικότητα όπου οι πολίτες θα είναι έρμαια σε συμπεριφορές που τροφοδοτούν μια τοξική εκτροπή του δημόσιου βίου...”.

 

Για την ελιταρχεία των νεοφιλελέδων που αντικατέστησαν, επάξια, την Άρια Φυλή, εμείς οι υπόλοιποι είμαστε είτε “αδαή κοινωνική πλειοψηφία”, είτε “κανίβαλοι”, είτε “έρμαια” κάποιων συμπεριφορών η πηγή των οποίων είναι η σύγχρονη Άρια Φυλή της νεοναζιστικής Οικονομίας των Αγορών.

 

Ο νομικός Χάρης Βεργούλης τ.γγ ΔΣΘ, ξεπερνώντας απειλές, μας θυμίζει κάτι πολύ σοβαρό:  “...Για την “αχανή επικράτεια των γεγονότων” και πώς τα αντιμετωπίζεις, με αλλοίωση ή διαστρέβλωση, υπάρχει μια τεχνική που ανάγεται στη Γερμανία, 1933-1945, και χαρακτηρίζεται ως “αντεστραμμένη απόδοση κατηγορίας” (accusation in a morror).

 

Έτσι ο ελεγχόμενος και ενδεχομένως υπεύθυνος επιτίθεται με σφοδρότητα, αγριότητα και κουστουμαρισμένη προπέτεια, χωρίς έλεος...”.

 

Κοιτάξτε να δείτε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα: αυτή τη τεχνική της “αντεστραμμένης απόδοσης κατηγορίας” που χρησιμοποιούσε η ναζιστική Γερμανία την έχει οικειοποιηθεί απόλυτα η ελληνική Συντεταγμένη Πολιτεία.

 

Μια διεφθαρμένη Πολιτεία υπό την ηγεσία ενός φυρερίσκου όπως είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έχει επιβληθεί χρησιμοποιώντας τη διαβλητή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να ακυρώσει Σύνταγμα και Θεσμούς.

 

Εναντίον τίνος επιτίθεται η αντιδημοκρατική Συντεταγμένη Πολιτεία του κυβερνήτη της χώρας κραδαίνοντας ναζιστικά όπλα; Ποιος είναι ο εχθρός της;

 

Είναι η λαϊκή Συντακτική Συνέλευση της 28ης του Φλεβάρη 2025 που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και όχι μόνο.

 

Το γεγονός ότι δεν ενεργοποιήθηκε το Άρθρο 120 του Συντάγματος, οφείλεται στο ότι ακόμη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως το Σύνταγμα και τα Άρθρα του αποκτούν νόημα διαβάζοντάς τα υπό την ευρυγώνια οπτική του ακροτελευταίου Άρθρου.