γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Κυρ. Πρόεδρε, κυρ. Πρόεδρε, τι είν’ αυτές οι νίλες;
Τέτοιες δε θα μας έκαναν, ούτε δέκα Αττίλες!
Τα σάλια σου πετάχτηκαν, σ’ Ανατολή και Δύση
και ποιος τολμάει, Ντόναλντ Τραμπ, να σου αντιμιλήσει;
Ο Σι Τζιπίνγκ σε καρτερεί, οι δυό σας να τα πείτε
και περί εμποροδασμών, ελπίζει να τα βρείτε!
Ο Πούτιν λέει θα χαρεί, άμα σε συναντήσει,
αλλά για το ουκρανικό, μάλλον, δε βλέπει λύση!
Η Ευρώπη κατατρόμαξε, με εσένα τον μπαμπούλα,
κατάπιε τη γλωσσίτσα της, η…άρρωστη γριούλα!
Προχθές σε «απολαύσανε», μέσα από μια οθόνη,
που στο Νταβός τους έλεγες, πως…θα τους κάνεις σκόνη!
Κανείς δεν έβγαλε μιλιά, απόλυτη ησυχία,
σαν έλεγες για Παναμά και για τη Γροιλανδία!
Μα, αλήθεια, κύριε Πρόεδρε, εγώ έχω απορίες,
πώς τόλμησες και τα ’βαλες, με…δυό Αυτοκρατορίες;
Ο Παναμάς είναι τρανός, καθώς και η Δανία
και κόσμο έχουν…μυρμηγκιά, μια πολυκατοικία!
Λοιπόν, αν κάνεις ένα ντου, μάλλον θα υποκύψουν
και άλλα κράτη σαν κι αυτά, πάρε τα μη σου λείψουν!
Πάρε της Τζώρτζια, άμα θες, τον Άγιο Μαρίνο,
μια και είστε ίδιοι στα μυαλά, θα πει, ναι, σού τον δίνω!
Και κήρυξε τον πόλεμο, ως και στο Λιχτενστάιν,
ο πρίγκιπάς του δε θα πει, κυρ. Πρόεδρέ μου, νάιν!
Και μη ξεχάσεις, παρά κει, είναι και η Ανδόρα
και ψάξε όλους τους χάρτες σου, να βρεις και άλλα δώρα!
Κυρ. Πρόεδρε, κυρ. Ντόναλντ Τραμπ, μέσα σε μια βδομάδα,
τα…τέτοια μας τα έπρηξες, μας έπιασε ζαλάδα!
Όλο τον κόσμο απειλείς, το στήθος σου φουσκώνεις,
σαν καρπουζάς διαλαλείς, σφάζεις και μαχαιρώνεις!
Δεν είσαι Μεγαλέξανδρος, κατέβα απ’ το καλάμι
και μάζεψε τα λόγια σου, που τρέχουν σαν ποτάμι!
Για τη ορκωμοσία σου, κάτι να σού θυμίσω,
για πάνε Προεδράρα μου, τέσσερα χρόνια πίσω!
Τότε που έχασες εσύ και ας μην το πιστεύεις,
κάτω απ’ το βόδι πονηρά, μοσχάρι που γυρεύεις!
Τον χαρακτήρα σου έδειξες, βίαιος και αγροίκος
και έγινε γυαλιά καρφιά, ο ωραίος Λευκός Οίκος!
Τώρα σού παραδώσανε, αυτοί την εξουσία,
μα εσένα δεν σε συγκινεί, τέτοια δημοκρατία!
Οι ξένοι σού φέρνουν μετό, με τα ΛΟΑΤΚΙ βράζεις,
κουράστηκε το χέρι σου, υπογραφές να βάζεις!
Ακόμη την καρέκλα σου, δεν πρόλαβες να κλάσεις,
απ’ το «Παρίσι» έφυγες, μήπως και το ξεχάσεις!
Αλλά και ξεκουμπίστηκες και πάλι απευθείας,
γιατί σού είναι αχρείαστος, ο Οργανισμός Υγείας!
Και σαν τον Δία αμολάς, βροντές κι αστροπελέκια
και υπόσχεσαι στους νηστικούς, μπριζόλες και μπιφτέκια!
Μα μια λεσβία, Πρόεδρε, ομοϊδεάτισσά σου,
την κάλεσες, όμως αυτή, δεν φάνηκε κοντά σου!
Η Γερμανίδα, η Βάιντελ, η…χιτλερομαγκιόρα,
που λέει ο Μασκ μόνο αυτή, θα σώσει αυτή τη χώρα!
Αυτή η ακροδεξιά, η όμορφη βαρβάτη,
τα βράδια με μια κοπελιά, κοιμάται στο κρεβάτι!
Την κάλεσες, όμως κι αυτή, για την ορκωμοσία,
σβήνει την «αμαρτία» της, η ιδεολογία;
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, μας λες πολλά μασάλια,
πρωί πρωί πασάλειψες, τον κόσμο όλο με σάλια!
