γράφει ο
Βύρων Δημητριάδης
“...Η Ελλάδα χρειάζεται μία γενιά για να ορθοποδήσει...” είπε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του κράτους στη Βουλή, καθηγητής Γιάννης Τσουκαλάς όταν διάβασε την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του β' εξαμήνου που τοποθέτησε την Ελλάδα μεταξύ των χωρών στις οποίες διακρίνει κινδύνους στην επίτευξη του στόχου της κοινωνικής σύγκλεισης: μια επιδείνωση σε επίπεδα μακριά από τον μέσο όρο της Ε.Ε στους δείκτες της υπερβολικής επιβάρυνσης λόγω στέγασης, των ακάλυπτων αναγκών ιατρικής φροντίδας, του ποσοστού του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας γενικά και ειδικά για τα παιδιά, της χαμηλής αποτελεσματικότητας των κοινωνικών μεταβιβάσεων στη μείωση της φτώχειας, της εισοδηματικής ανισότητας...
Ανεξάρτητα από το τι θέλει και επιδιώκει η φωλιά του αναθεωρητισμού η “Καθημερινή” με το πρωτοσέλιδο της “ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ(Σ)” της Κυριακής 22/12: “Έλλειμμα Κοινωνικού Κράτους”, εύκολα διακρίνει κανείς κάποιο βαθμό επιβεβαίωσης της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής ως προς το κοινωνικό κράτος από την Κομισιόν (ας μην ξεχνάμε τη ναζιστική δομή της) που υποτίθεται ότι σχεδιάζει πολιτικές κοινωνικής σύγκλεισης των κρατών-μελών της Ε.Ε.
Ενώ μέχρι σήμερα ήθελε να αμβλύνει τη σκληρότητα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που μετατρέπουν τα κράτη σε επιχειρήσεις υπό χρεοκοπία, από τώρα θα προστεθεί και η προσπάθεια συγκάλυψης της στρατιωτικοποίησης των οικονομιών τους που θα λιγοστεύουν, έως εξαφάνισης, το βούτυρο μέσα από το ψυγείο ώστε να περισσσέψουν τα κανόνια -και τα κέρδη.
Όπως ο φιλελευθερισμός δεν μπορεί να συνυπάρξει με δημοκρατικές διαδικασίες, έτσι και μια στρατιωτικοποιημένη οικονομία δεν αφήνει κανένα περιθώριο για κάτι που να μοιάζει με κοινωνικό κράτος.
Εξάλλου, ποιος θα επιχειρούσε κάτι τέτοιο όταν οι πολιτικάντηδες νεοφιλελέ ηγέτες έχουν ήδη μεταμορφωθεί σε CEO των συμφερόντων των Αγορών;
Ιδού πώς: “...Η “λύση” που δίνει η κυβέρνηση με τον Νόμο 4931/2022 που προβλέπει τη δυνατότητα ιδιωτικών απογευματινών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, είναι απλή και απολύτως νεοφιλελεύθερη: όποιος έχει λεφτά χειρουργείται άμεσα, οι υπόλοιποι θα περιμένουν, ενδεχομένως με κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών στην υγεία τους...
Στην κριτική της “συμμορίας της μιζέριας”, όπως αποκαλεί ο Υπ. Υγείας τους αριστερούς συνδικαλιστές, ο κ. Α. Γεωργιάδης απαντά ότι τα επί πληρωμή χειρουργεία εντός του ΕΣΥ θα είναι φθηνότερα σε σχεση με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό βέβαια δεν είναι κίνητρο τόσο για τους ασθενείς αλλά κυρίως για τις Ασφαλιστικές Εταιρείες που θέλουν να φέρουν την “πελατεία” τους στα δημόσια νοσοκομεία και όχι στα ιδιωτικά θεραπευτήρια που συνήθως υπερτιμολογούν και κερδοσκοπούν ασύστολα...
Δύο χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, τα απογευματινά χειρουργεία που πραγματοποιήθηκαν ήταν ελάχιστα και τα περισσότερα από αυτά εκτός λίστας αναμονής.
Στη σημείο αυτό εμφανίζεται το “τυρί” που είναι οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης. Από το σύνολο των 1,5 δισ ευρώ που η χώρα μας έχει δεσμεύσει για την Υγεία, τα 54 εκατ ευρώ θα διατεθούν για να πραγματοποιηθούν 37.000 δωρεάν χειρουργεία μέχρι τέλος του 2025 σε ασθενείς που περιμένουν πολύ καιρό να χειρουργηθούν.
Η “προσφορά” είναι δελεαστική. Μόνο που η “φάκα” είναι στη γωνιά.
Μετά από ένα χρόνο που θα έχει λήξει η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα ιδιωτικά απογευματινά χειρουργεία θα έχουν καθιερωθεί και θα πληρώνει πλέον από την τσέπη του ο ασθενής.
Αυτό δεν είναι δημόσια πολιτική Υγείας αλλά επιθετικό μάρκετινγκ για την προώθηση “προϊόντος” στην αγορά!...”, γράφει αναλύοντας την “παγίδα” ο Ανδρέας Ξανθός γιατρός του νοσοκομείου Ρεθύμνου και μέλος του συντονιστικού του Δικτύου Υγειονομικών της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην “ΕΠΟΧΗ” 21-22/12/2024.
Σκιαγραφόντας το περιβάλλον όπου συντελείται η μετάλλαξη της δημόσιας Υγείας σε καθεστώς επιθετικού marketing για την προώθηση του προϊόντος στην αγορά η αμερικανίδα φιλόσοφος Wendy Brown στο καταπληκτικό βιβλίο “Η καταστροφή του Δήμου”, γράφει:
“...Ενώ η νεοφιλελεύθερη πολιτική συχνά επιβαλλόταν μέσω διαταγών και βίας τη 10ετία του 1970 και 1980, σήμερα (μετά το 2015) ο νεοφιλελευθερισμός στον Ευρωατλαντικό κόσμο εφαρμόζεται συχνότερα μέσω ειδικών τεχνικών της διακυβέρνησης, μέσω βέλτιστων πρακτικών και νομικών παραθύρων, εν ολίγοις μέσω της “ήπιας ισχύος”, χρησιμοποιώντας συναίνεση και προπαγάνδα, όχι βία, δικτατορικές εντολές ή πολιτικές πλατφόρμες...”.
Συναίνεση και στην προπαγάνδα;
“...Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα σήμερα (μετά το 2015) -γράφει ο κοινωνιολόγος Κύρκος Δοξιάδης στο βιβλίο του “Προπαγάνδα”- τελεί υπό καθεστώς προπαγάνδας... λόγω βαθύτατης κοινωνικό-πολιτικής πόλωσης η οποία στη σφαίρα της επικοινωνίας και του λόγου εκφράζεται ως “εμπόλεμη” κατάσταση: ως κατάσταση δηλαδή προπαγάνδας, εφόσον η προπαγάνδα είναι η συνέχιση του πολιτικού λόγου με άλλα μέσα -όπου τα “άλλα μέσα” όπως και στην περίπτωση του πολέμου, είναι η συστηματική και οργανωμένη άσκηση βίας.
Η άσκηση βίας εν προκειμένω είναι η παραποίηση της αλήθειας -η προπαγάνδα βιάζει την αλήθεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι απλώς την αποκρύπτει ούτε ότι λέει το ακριβώς αντίθετο. Το σκέτο ψεύδος δεν είναι προπαγάνδα...
Η ιδιαίτερα πολωμένη κοινωνικο-πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα έχει οδηγήσει στη δημιουργία δύο, τουλάχιστον, διαφορετικών “καθεστώτων αλήθειας” -δηλαδή δύο διαφορετικών πλεγμάτων λόγου και εξουσίας που ορίζονται από άλλα και ορίζουν τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους κάτι γίνεται αποδεκτό ως αλήθεια... το άλλο καθεστώς είναι προπαγανδιστικό...”.
Διαβάζοντας το βιβλίο του Δοξιάδη θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι είναι τα δύο ή περισσότερα διαφορετικά “καθεστώτα αλήθειας” που διαμορφώνουν, πρακτικά, το συναινετικό καθεστώς προπαγάνδας -ένα καθεστώς αντίθετων αληθειών εντός του Κοινοβουλίου.
Σήμερα που ο κυβερνητισμός έχει μετατρέψει τους νεοφιλελεύθερους πολιτικάντηδες σε Διευθύνοντες Συμβούλους-CEO και άρα σε “οικονομικούς δολοφόνους” που εφαρμόζουν πάνω στις πλάτες των λαών θανατοπολιτικές και τους Αριστερούς πολιτικάντηδες σε διαχειριστές ή αναχωρητές, η προπαγάνδα, χωρίς να χάσει την αξία της, αντικαταστάθηκε από την στρατηγική “τριγωνοποίησης” του ψέματος. Έτσι επιβλήθηκε, τα τελευταία 3-4 χρόνια, η λογική Γκέμπελς: πες, πες, πες, κάτι θα μείνει!
Βέβαια, εάν αυτό που θα μείνει σε ψυχαναγκάζει να το γράψεις πάνω σε σφαίρες, τότε, το πράγμα αλλάζει όπως στην περίπτωση των λέξεων “Delay, Deny, Depose” (καθυστέρηση, απόρριψη, κατάθεση) που στοχοποίησαν την ανθρωποφάγο κουλτούρα των Ασφαλιστικών Εταιρειών στις ΗΠΑ -κουλτούρα που ακολουθούν και στην Ελλάδα.
Είναι οι λέξεις που βρέθηκαν χαραγμένες πάνω στις σφαίρες -ή καλυκες- που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτέλεση του CEO της Ασφαλιστικής Εταιρείας United Healthcare -βιομηχανία που ενεργοποιεί αντανακλαστικά λαϊκού μίσους.
Γι' αυτό απολαμβάνει ο εκτελεστής-δολοφόνος αποδοχής τουλάχιστον από το 41% των πολιτών στις ΗΠΑ ηλικίας κάτω των 30 ετών.
Το “Economic Times” έγραψε ότι τα μηνύματα αλληλεγγύης για τον Luigi Mangione αντανακλούν την απογοήτευση των αμερικάνων πολιτών για τις πρακτικές του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Έχει μάλιστα χαρακτηριστεί χαρισματικός και ελκυστικός.
Όλο αυτό είναι φαινόμενο που ονομάζεται “Halo Effect”, δηλαδή το “Φαινόμενο του Φωτοστέφανου” -υποστηρίζουν οι ερευνητές του.