γράφει ο
Γιώργος Καρανίκας
Ποιος να το πίστευε ότι η ενεργειακή κρίση θα χτυπούσε και την πόρτα του κόσμου των νεκρών…
Σύμφωνα με ένα πολύ εύστοχο άρθρο της Βιολέτας Φωτιάδη στην «Μακεδονία» αναφέρει ότι στη δίνη του ενεργειακού κυκλώνα βρίσκονται τα γραφεία τελετών και το αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας που μέσα σε λίγους μόνο μήνες είδαν τα λειτουργικά τους έξοδα να διπλασιάζονται ή ακόμα και να πενταπλασιάζονται.
Οι ψυκτικοί θάλαμοι για τις σωρούς και τα ψυγεία για τα λουλούδια στα γραφεία τελετών λειτουργούν αδιάλειπτα και κάθε ώρα που περνά «φουσκώνει» όλο και περισσότερο τους λογαριασμούς ρεύματος με την βοήθεια που παρέχει το κράτος απορροφώντας ένα μέρος των αυξήσεων να μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό.
Επαγγελματίες του κλάδου εκφράζουν την ανησυχία τους για τις ασφυκτικές συνθήκες που διαμορφώνονται αφού στην δική τους περίπτωση δεν υπάρχει καν η επιλογή της εκ περιτροπής λειτουργίας των ενεργοβόρων εγκαταστάσεών τους.
Αναφέρουν δε ότι η αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος είναι θεαματική και έχουν διπλασιαστεί, ενώ από την άλλη η στήριξη του κράτους είναι αστεία.
Δεν είναι δυνατόν να κλείνουμε τους ψυκτικούς θαλάμους οι οποίοι έχουν μέσα τις σωρούς. Πρέπει να λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο και ζητάμε στήριξη από την Πολιτεία γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο», εξηγεί ο Βασίλης Μπαμπούλας, ιδιοκτήτης γραφείων τελετών, τονίζοντας παράλληλα πως καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσουν την κερδοφορία τους στα όρια του ανεκτού χωρίς να μετακυλήσουν το κόστος στις οικογένειες των θανόντων.
«Αν δουλεύαμε με μία κερδοφορία 25% τώρα είμαστε στο 15%. Δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε κι άλλο τον κόσμο.
Έχει αποδυναμωθεί η αγορά ήδη και η δύναμη του κόσμου και δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε παραπάνω τις οικογένειες ειδικά σε μία τέτοια συνθήκη όπως είναι η κηδεία», συμπληρώνει ο ίδιος.
Ωστόσο, τα απανωτά χτυπήματα της ακρίβειας δεν περιορίζονται μόνο στους λογαριασμούς της ενέργειας των γραφείων τελετών αλλά αποτυπώνονται και στις αυξήσεις των τιμών των λουλουδιών που αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείων των τελετών.
«Είδαμε αύξηση και στις τιμές των λουλουδιών για τα στεφάνια και τους στολισμούς γιατί τα περισσότερα άνθη γίνονται σε θερμοκήπια. Λόγω της ενεργειακής κρίσης αυξήθηκε το κόστος τους γιατί και οι παραγωγοί που διατηρούν τα θερμοκήπια πληρώνουν παραπάνω ρεύμα.
Η αύξηση στην τιμή είναι αισθητή και αγγίζει το 25%», επισημαίνει ο Λευτέρης Τσαλκιτζίδης, πρόεδρος του σωματείου ιδιοκτητών γραφείων τελετών Θεσσαλονίκης, προαστίων και Μακεδονίας – Θράκης, «Οι Ταξιάρχες».
Πάμε τώρα στην Ριτσώνα όπου βρίσκεται το μοναδικό αποτεφρωτήριο της Χώρας όπου εκεί λέει για να αντιμετωπίσουν το βαρύ ενεργειακό κόστος της αποτέφρωσης θέλουν να εγκαταστήσουν πάρκο με φωτοβολταϊκά.
Ναι καλά διαβάζετε…
«Οι κλίβανοι για την αποτέφρωση λειτουργούν με φυσικό αέριο και ο χώρος μας καταναλώνει ηλεκτρική ενέργεια για τις υπόλοιπες υπηρεσίες του.
Η τιμή που πληρώναμε στο φυσικό αέριο έχει πενταπλασιαστεί και στο ρεύμα έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί», υπογραμμίζει ο Αντώνης Αλακιώτης, μέλος του ΔΣ του αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας και πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης.
Βέβαια, η διοίκηση του αποτεφρωτηρίου στρέφεται σε μία αρκετά ευφάνταστη λύση προκειμένου να εξασφαλίσει- εν μέρει- την ενεργειακή αυτονομία των εγκαταστάσεων
χωρίς να αυξήσει το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τον κ. Αλακιώτη, στο πάρκινγκ του αποτεφρωτηρίου αναμένεται να τοποθετηθούν στέγαστρα για τα αυτοκίνητα, στην επιφάνεια των οποίων θα μπουν φωτοβολταϊκά.
«Με αυτή την εγκατάσταση θέλουμε να καλύψουμε μέρος της ανάγκης μας σε ηλεκτρικό ρεύμα και να αποσβέσουμε την επένδυση σε βάθος χρόνου. Πληρώνουμε περίπου 10-12 χιλιάδες ευρώ το μήνα σε ρεύμα.
Δεν κάναμε καμία αύξηση στις τιμές των υπηρεσιών μας και προσπαθούμε μόνοι μας να καλύψουμε το κόστος και για αυτό και στρεφόμαστε στα φωτοβολταϊκά ελπίζοντας παράλληλα να μειωθεί μελλοντικά κι άλλο και η τιμή του αερίου.»
Έπειτα από τρία χρόνια λειτουργίας το αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας παρουσιάζει μικρή κερδοφορία και παρόλο που πλέον δεν φαίνεται να απειλείται η βιωσιμότητά του, μία αύξηση στις τιμές των υπηρεσιών του θα έπληττε ίσως ακόμα περισσότερο την ήδη χαμηλή «απήχησή» του.
«Αν ήμασταν σε κατάστασης οριακής βιωσιμότητας δεν θα αντέχαμε και θα αναγκαζόμασταν να μεταβιβάσουμε το κόστος στις οικογένειες. Αποφασίσαμε να μην αυξήσουμε το κόστος επειδή όσοι επιλέγουν την αποτέφρωση είναι μόνο το 2,5% και θα ήταν ακόμα χειρότερο το να ανεβάσουμε τις τιμές.»
«Στα τρία χρόνια λειτουργίας του αποτεφρωτηρίου έχουν γίνει περίπου 5,5 χιλιάδες αποτεφρώσεις. Αν σκεφτούμε ότι ετησίως έχουμε 136.000 θανάτους το νούμερο είναι απογοητευτικό. Μετά τη Ρουμανία είμαστε η χώρα με το μικρότερο ποσοστό αποτεφρώσεων στην Ευρώπη.
Έτσι κι αλλιώς είναι μικρό το ποσοστό των ανθρώπων που επιλέγουν την αποτέφρωση. Και το μεγαλύτερο μέρος των αποτεφρώσεων πηγάζει από το νομό Αττικής.
Από την υπόλοιπη χώρα δεν υπάρχει τόση προτίμηση.
Στη Bόρεια Ελλάδα το ποσοστό προτίμησης της αποτέφρωσης είναι πολύ μικρό σε σχέση με τον πληθυσμό.
Και αν υπάρχει ενδιαφέρον, η Σόφια της Βουλγαρίας είναι πολύ πιο κοντά και κοστίζει κατά τι λιγότερο από την περιπέτεια της Ριτσώνας!
