Η Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του ΚΚΕ χαιρετίζει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στα Λιπάσματα που συγκρούονται με «θεούς και δαίμονες» για το αυτονόητο δικαίωμά τους στην αξιοπρέπεια, στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Απέναντι στις ορέξεις της εργοδοσίας που επιδιώκει να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους, μόνο η ενότητα των ίδιων, η αποφασιστικότητα, η οργάνωσή τους, η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και Ε.Ε., μπορούν να βάλουν εμπόδια.

 

Το ΚΚΕ καταγγέλλει την προκλητική παρέμβαση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ) σε κάθε φάση των προσπαθειών της διοίκησης της ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ – PFIC να σπάσει την απεργία. Με τους εκβιασμούς, τις απειλές, την επιστράτευση εταιρείας security για να παίξουν το ρόλο των μπράβων τη εργοδοσίας (με την διαμεσολάβηση γνωστών φασιστών του αυτοαποκαλούμενου «πατριωτικού» χώρου) και χίλια δυο πρωτοφανή τεχνάσματα!!! (μεταφορά προσωπικού από δυτική και ανατολική πύλη - μέσα από την αμμουδιά και τα χωράφια - με καΐκια  και πολύωρες «βόλτες» του λεωφορείου στην Καβάλα, την αναγκαστική παραμονή τους στο στρατόπεδο Ασημακοπούλου) έχει στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, αξιοποιώντας το φόβο της πλειοψηφίας των εργαζομένων που υπέκυψαν στην τρομοκρατία, την οποία επί εβδομάδες και μήνες ασκεί και ταυτόχρονα στηριζόμενη σε μια χούφτα στελεχών που συνειδητά βρίσκονται απέναντι στους εργαζόμενους που κινητοποιούνται.

 

Οι εργαζόμενοι που υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις κάτω από το βάρος του φόβου και των εκβιασμών μπορούν να βρεθούν στο ίδιο μετερίζι με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Πλήρωσαν και αυτοί όλα τα τελευταία χρόνια τις μειώσεις στους μισθούς τους, την κατάργηση δικαιωμάτων. Οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εκτός των νέων μειώσεων, περικλείουν  τον κίνδυνο και της απόλυσης.

Η ενότητα όλων των εργαζομένων, όσων βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, όσων απολύθηκαν, όσων υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις και των εργολαβικών, μπορεί και πρέπει να σφυρηλατηθεί μέσα από νέους δυναμικούς κοινούς αγώνες που να βάζουν στο στόχαστρο τους πραγματικούς υπεύθυνους για την σημερινή κατάσταση.

Μέτωπο στην εργοδοσία που αξιοποιεί όλα τα εργαλεία και το νομοθετικό οπλοστάσιο για τα οποία φρόντισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Μέτωπο στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που διατηρεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο, τον εργασιακό μεσαίωνα ενώ ετοιμάζει και νέα μέτρα που πηγαίνουν την εργατική τάξη αιώνες πίσω (απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, λοκ-αουτ, συνδικαλιστικός νόμος).

 

Οι εργαζόμενοι των Λιπασμάτων δεν έχουν σύμμαχό τους ούτε τη συγκυβέρνηση,  ούτε τα υπόλοιπα κόμματα που μαζί με τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισαν το 3ο μνημόνιο και πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε., που τάχα τώρα (μετά το Brexit) πρέπει να γίνει «δικαιότερη», «ανθρώπινη» κλπ.   

Τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνητικών βουλευτών της Καβάλας δεν μπορούν να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για:

→ την παρελκυστική τους τακτική με τις δήθεν παρεμβάσεις των Υπουργείων

→ την προκλητική παρουσία και παρέμβαση των κατασταλτικών μηχανισμών απέναντι στους αγωνιζόμενους εργάτες.

→ τα παιχνίδια που παίζουν στις πλάτες των εργαζομένων όταν υπόσχονται «παρεμβάσεις» και «νομοθετικές πρωτοβουλίες» που δεν έχουν κανένα αντίκρισμα.

 

Οι εργαζόμενοι των Λιπασμάτων μπορούν να αξιοποιήσουν την πείρα τους, να βγάλουν συμπεράσματα κρίσιμα για τη συνέχιση του αγώνα τους.

Να παραμερίσουν όλους όσους τους θέλουν κλακαδόρους και χειροκροτητές της δήθεν «υγιούς» επιχειρηματικότητας. Ο ίδιος ο Λαυρεντιάδης «προσγειώθηκε» στα Λιπάσματα ως ο τότε «νέος αστέρας» της «υγιούς» επιχειρηματικότητας, βραβευμένος μάλιστα και ως επιχειρηματίας της χρονιάς!

Όσοι διαχωρίζουν την επιχειρηματικότητα σε «υγιή» και «μη υγιή» το κάνουν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, για να συσκοτίσουν τη μία και μοναδική αλήθεια: ότι ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος, ο κάθε καπιταλιστής, ένα κίνητρο έχει και για αυτό πασχίζει: για τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία.

Ο όποιος νέος επενδυτής βρεθεί θα συνεχίσει το ίδιο έργο: θα φορτώσει χρέη και βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και του Δημοσίου, αργά ή γρήγορα θα εκμεταλλευτεί το ίδιο νομοθετικό αντεργατικό οπλοστάσιο.

 

Οι εργαζόμενοι να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων τις προτάσεις (δια στόματος της Υπουργού Φωτίου) για «αυτοδιαχείριση» που στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, με τους σιδερένιους νόμους του καπιταλισμού να ισχύουν καθολικά, τέτοιου είδους «πειράματα» οδηγούν στα ίδια αδιέξοδα.  

 

Παράλληλα οι εργαζόμενοι να απορρίψουν και τα περί κρατικοποίησης που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Άλλωστε το κράτος αυτό δεν είναι των εργαζομένων, είναι κράτος των καπιταλιστών.

 

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά και έμπρακτα στο πλευρό των εργαζομένων. Με σειρά παρεμβάσεων του στα Υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης απαίτησε την άμεση αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής από το χώρο του εργοστασίου, από οποιαδήποτε κινητοποίηση των εργαζομένων.

Κατέθεσε ερώτηση στην Βουλή η οποία απαντήθηκε μόνο από το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο και δήλωσε αναρμόδιο!!! Ενώ το Υπουργείο Εργασίας δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει (μάλλον δεν το αφορούν τα προβλήματα των εργαζομένων)!!!

Για τους λόγους αυτούς το ΚΚΕ μετέτρεψε την ερώτηση σε επίκαιρη, η οποία θα συζητηθεί στη Βουλή την Δευτέρα 4 Ιούλη έπειτα από μια αναβολή.

Πριν από όλα το ΚΚΕ θα συνεχίσει να παλεύει μέσα από τα σωματεία για την έκφραση αλληλεγγύης και συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους εργάτες των Λιπασμάτων, με έργα και όχι με λόγια!

 

Για το ΚΚΕ η οριστική λύση του προβλήματος βρίσκεται στον αγώνα που στόχο έχει τη δημιουργία ενός Ενιαίου Δημόσιου Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας, που θα είναι υπεύθυνος για την έρευνα, παραγωγή, συσκευασία, διακίνηση, εμπορία και τη διάθεση φθηνών και καλής ποιότητας λιπασμάτων, που είναι αναγκαίο εφόδιο για την αγροτική παραγωγή για να έχουμε φθηνά και καλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα της πατρίδας μας, που θα καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Ο Δημόσιος Φορέας θα λειτουργεί στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας – κοινωνίας όπου κουμάντο στην πατρίδα μας θα κάνει ο εργαζόμενος λαός, ο οποίος θα είναι αφέντης στον τόπο του.

Στο δρόμο αυτό μπορούμε και σήμερα να έχουμε νίκες και κατακτήσεις για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την κατάργηση όλου του αντεργατικού – αντιλαϊκού πλαισίου.

     

Τ.Ε. ΚΑΒΑΛΑΣ