γράφει ο
Κώστας Παπακοσμάς
Η ενασχόληση με την αυτοδιοίκηση δίνει χαρές και λύπες γνωρίζεις ανθρώπους αφουγκράζεσαι τον παλμό και την ζωή του τόπου σου.
Μετέχεις στον σχεδιασμό έργων, λαμβάνεις αποφάσεις άλλοτε δύσκολες και άλλοτε εύκολες, κάνεις φίλους όμως και “εχθρούς” και όπως λέει ο λαός μας. Δεν μπορεί να τα έχεις με όλους καλά…
Γιατί όλα αυτά;
Σαν σήμερα το 2003 γίνονταν τα εγκαίνια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας στο νέο υπερσύγχρονο κτίριο της στην οδό Κασσάνδρου.
Όλα είχαν ξεκινήσει το 1994, νέος τότε Δημοτικός Σύμβουλος, διαπίστωνα την λαχτάρα για δημιουργία, του αειμνήστου Δημάρχου Λευτέρη Αθανασιάδη.
Σε μια από τις συχνές συνεδριάσεις της Δημοτικής ομάδας, μπήκε το θέμα της δημιουργίας κτιρίου που θα στέγαζε την Δημοτική Βιβλιοθήκη. Ήδη είχαν περάσει δέκα χρόνια από την κατάληψη του κτιρίου της Μεγάλης Λέσχης και την εγκατάσταση εκεί της Βιβλιοθήκης.
Το οικόπεδο για την δημιουργία της υπήρχε, στο κέντρο της πόλης. Αρχικό κληροδότημα "Χρυσοχόου" που αγοράσθηκε από το Ελληνικό δημόσιο, αναζήτηση των πιστώσεων και εκτέλεση του έργου στην συνέχεια…
Να που όμως, στα επόμενα χρόνια το «κλίμα» στην Δημαρχεία δεν ήταν και το καλύτερο. Διαφωνίες, «κόντρες» εγωισμοί, αρνητικές ψηφοφορίες. Η δημιουργία της Βιβλιοθήκης πέρασε οριακά.
Η χαρά της θεμελίωσης μοναδική, τουλάχιστον για μένα που είχα υπερψηφίσει το έργο.
Ήταν η 25 Ιουνίου του 1998, στα «Ελευθέρια» της πόλης. Μερικά χρόνια μετά, στις 3 Ιουνίου 2003 η Βιβλιοθήκη άνοιγε τις πόρτες της στην Καβαλιώτικη νεολαία.
Σήμερα με άριστη διεύθυνση, φιλότιμο και καταρτισμένο προσωπικό με άρτια υλικοτεχνική υποδομή, καινοτόμα προγράμματα, αποτελεί φάρο γνώσης και Δημιουργίας.
Χρόνια πολλά αγαπημένη μας Βιβλιοθήκη..
Οι φωτογραφίες από το γκρέμισμα του προ υπάρχοντος κτιρίου , η αναμνηστική πλάκα αλλά και το κτίριο σήμερα, όπως και το λογότυπο τσιγάρων της Καπνοβιομηχανίας “Μαρούλη” που στεγάζονταν στο αρχικό κτίριο.
