γράφει ο 

Γιώργος Καρανίκας

 

Οι εικόνες που μας έρχονται από την μαρτυρική και βομβαρδισμένη Μαριούπολη, μας παραπέμπουν σε εκείνες του Βερολίνου και του Στάλινγκραντ του δευτέρου παγκοσμίου Πολέμου!

 

Πέραν αυτού η Μαριούπολη είναι το σύμβολο του πολέμου στην Ουκρανία. «Περικυκλωμένοι και εγκαταλελειμμένoι σχεδόν από τους πάντες, οι κάτοικοι αντιστέκονται με κάθε μέσο κατά των εισβολέων», διαβάζουμε στον υπότιτλο άρθρου της Süddeutsche Zeitung με τίτλο «Σύμβολο τρόμου». Η εφημερίδα του Μονάχου παρατηρεί: «Ίσως κάποτε να λεχθεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν κρίθηκε στο Κίεβο, αλλά στη Μαριούπολη».

 

Και δεν έχει άδικο η γερμανική εφημερίδα του νότου, αλλά ούτε και ο τίτλος από το περιοδικό Focus "Δεν υπάρχει ζωή" στη Μαριούπολη.

 

Η Μαριούπολη βυθίζεται στην καταστροφή όπως κάποτε το Στάλινγκραντ» τονίζει το περιοδικό Focus στην διαδικτυακή του έκδοση, ενώ αναφέρεται διεξοδικά στην κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μετά από μερόνυχτα πολιορκίας από τον ρωσικό στρατό και στέκεται στις δηλώσεις του έλληνα προξένου Μανώλη Ανδρουλάκη μετά την επιστροφή του στην Αθήνα: «Η Μαριούπολη θα προστεθεί στην λίστα των πόλεων που καταστράφηκαν ολοσχερώς από τον πόλεμο όπως η Γκερνίκα στην Ισπανία, το Γκρόσνι στην Τσετσενία και το Χαλέπι στη Συρία, είπε, μεταξύ άλλων, ο έλληνας πρόξενος καλώντας τους πολίτες να ενώσουν τις φωνές τους ζητώντας μια κατάπαυση του πυρός».

 

Όλα αυτά είναι η εικόνα της δύσης μια και η άλλη πλευρά άλλα παραδέχεται και περί άλλων τυρβάζει, αλλά μην ξεχνάμε ότι η πλευρά των Ρώσων είναι η πλευρά των εισβολέων.

 

Επιμένω στην οπτική γωνία των Γερμανών για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, μια και η χώρα αυτή πάντα είχε δεσμούς φιλίας και συνεργασίας μαζί της.

 

«Η Μαριούπολη έγινε σύμβολο της θηριωδίας της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής στην Ουκρανία, σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Ξεκάθαρα τρομοκρατία»: «Οι στρατιωτικές δυνάμεις του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν στρέφονται τυχαία σε πολυκατοικίες, νοσοκομεία, αγορές και καταφύγια. Από τότε που έγινε σαφές στον ρώσο πρόεδρο ότι οι Ουκρανοί στηρίζουν την αντίσταση με όλες τους τις δυνάμεις, επιτίθεται σε ολοένα περισσότερους πολιτικούς στόχους σε περιοχές που διεκδικεί. Με τρομοκρατία επιδιώκει την παράδοση των Ουκρανών. 

 

Οι απειλές της Μόσχας στους "εθνικιστές" της Μαριούπολης δείχνουν, εκτός αυτού, ότι το τέλος των εχθροπραξιών δεν θα φέρει και το τέλος της τρομοκρατίας. Το μήνυμα προς όλους εκείνους, οι οποίοι ανέλαβαν ρόλο στα πολιτικά πράγματα και την κοινωνία των πολιτών ή τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας είναι ότι θα πρέπει να περιμένουν τα χειρότερα μετά από μια ρωσική νίκη».

 

Η Handelsblatt κατηγορεί σε σχόλιό της τον Όλαφ Σολτς ότι δεν έχει την πυγμή που θα περίμενε κανείς από έναν καγκελάριο σε χαλεπούς καιρούς: «Η Γερμανία χρειάζεται ισχυρή ηγεσία, όμως ο Όλαφ Σολτς δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες», διαβάζουμε στον υπότιτλο. 

 

Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ παρατηρεί: «Ο καγκελάριος δεν μπορεί να εκφωνεί κάθε μήνα μια ιστορική ομιλία όπως εκείνη στις 27 Φεβρουαρίου, όταν μέσα σε 30 λεπτά άλλαξε μια για πάντα 30 χρόνια γερμανικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, καθώς και πολιτικής ασφαλείας. Από τότε όμως ο Όλαφ Σολτς σιωπά και αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν. Όμως σχεδόν κάθε ώρα φέρνει νέες θηριωδίες από τα μέτωπα του πολέμου, περισσότερη ανησυχία και χάος στα μέτρα στήριξης των πολιτών με αφορμή την εκτόξευση των τιμών ενέργειας. Ναι, ο καγκελάριος πραγματοποιεί τις καθημερινές του συναντήσεις, αλλά δεν δίνει κατεύθυνση στους πολίτες. Είναι παρών, αλλά δεν ηγείται. 

 

Πέραν αυτών το ερώτημα παραμένει ζωντανό…

 

Τι επιδιώκουν εκατέρωθεν να περάσουν ως μήνυμα με την κατεστραμμένη Μαριούπολη; 

 

Θέλουν αυτή η πόλη που κάποτε την διοικούσε ο Έλληνας δήμαρχος και έχει μαζί με την Οδησσό μεγάλη σημασία, μια σύγχρονη …Γκερνίκα. Το ερώτημα είναι ποιος θα την ζωγραφίσει και ποιος θα την θρηνήσει;

 

Ζωγράφος της είναι οι εικόνες που μεταφέρουν διεθνούς φήμης φωτορεπόρτερ και μουσουργός της η αθλιότητα των πλάνων!

 

Πέραν αυτών ένα είναι σίγουρο και η Μαριούπολη, η πιο βομβαρδισμένη πόλη στον πόλεμο της Ουκρανίας θεωρείται και από τη Ρωσία ως "κλειδί" του πολέμου.

 

Η ανάλυση του Frank Gardner για το BBC συνοψίζει τους τέσσερις λόγους για τους οποίους η Μαριούπολη έχει τόση μεγάλη σημασία για τη Ρωσία.

 

Διασφάλιση ενός χερσαίου διαδρόμου μεταξύ της Κριμαίας και του Ντονμπάς: Η Μαριούπολη αποτελεί εμπόδιο στο δρόμο των ρωσικών δυνάμεων από τη χερσόνησο της Κριμαίας. Πιέζουν βορειοανατολικά για να ενωθούν με τους ρωσόφωνους αποσχιστές συμμάχους τους στην περιοχή Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας.

 

Στραγγαλισμός της ουκρανικής οικονομίας: Η Μαριούπολη αποτελεί έναν βασικό κόμβο εξαγωγών για τον χάλυβα, τον άνθρακα και το καλαμπόκι της Ουκρανίας προς τις αγορές στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής. Η απώλεια της Μαριούπολης θα αποτελούσε μεγάλο πλήγμα για την ουκρανική οικονομία.

 

Ευκαιρία για προπαγάνδα: Η Μαριούπολη αποτελεί την πατρίδα της ουκρανικής μονάδας πολιτοφυλακής ονόματι Ταξιαρχία Αζόφ, η οποία περιλαμβάνει ακροδεξιούς εξτρεμιστές αλλά και νεοναζί. Παρότι αποτελούν ένα μικρό μέρος των μαχόμενων ουκρανικών δυνάμεων, αποτελούν όμως για το Κρεμλίνο το πρόσχημα για να λέει στους Ρώσους ότι οι νέοι που στέλνει να πολεμήσουν στην Ουκρανία, βρίσκονται εκεί για να σώσουν τη χώρα από τους νεοναζί.

 

Σημαντική ενίσχυση ηθικού: Μια ρωσική νίκη στη Μαριούπολη θα έδινε τη δυνατότητα στο Κρεμλίνο να δείξει στους Ρώσους μέσω των κρατικά ελεγχόμενων ΜΜΕ, ότι η Ρωσία πετυχαίνει τους στόχους της και σημειώνει πρόοδο στην Ουκρανία. Αλλά για τους Ουκρανούς, η απώλεια της Μαριούπολης, θα αποτελούσε ένα μεγάλο πλήγμα όχι μόνο στρατιωτικά και οικονομικά, αλλά και ψυχολογικά.

 

Τα δύο τελευταία είναι …πολύ δυνατά χαρτιά στις μέρες μας!