γράφει ο 

Γιώργος Καρανίκας

 

Την φράση «μεγάλη κόλαση τα λίγα σπίτια», που είναι παράφραση της άλλης λαϊκής παροιμίας «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», την φέρνω στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες, με όλα αυτά που βλέπω να συμβαίνουν στο ΚΙΝΑΛ! 

 

Αλήθεια, πόσοι δελφίνοι και υποψήφιοι πρόεδροι, μετά την ασθένεια και απόφαση της Φώφης να μην θέσει υποψηφιότητα;

 

Πέρα των Ανδρουλάκη, Καστανίδη και Λοβέρδου, ξύπνησαν οι φιλοδοξίες των Κεγκέρογλου και Γερουλάνου, ακόμη και του ΓΑΠ! 

 

Του ΓΑΠ, που πήγε και δημιούργησε δικό του κόμμα και μετά ξαναγύρισε στο ΚΙΝΑΛ, γιατί είδε ότι το κόμμα θέλει χρήμα και από ότι φαίνεται χορηγοί δεν βρέθηκαν!

 

Και τώρα αυτός και οι συνεργάτες του, θέλουν να κάνουν ρεσάλτο στο ΚΙΝΑΛ για να το κατεδαφίσουν όπως κατεδάφισαν και το ΠΑΣΟΚ.

 

Αλήθεια θα βρεθούν υποστηρικτές του για να συντελέσουν σε αυτό το νέο ανοσιούργημα το οποίο επιχειρεί να κάνει ο πρώην πρόεδρός του; 

 

Διαβάζω ότι οι συνεργάτες του (!) θέλουν λέει με τις κινήσεις τους να βγάλουν το ΚΙΝΑΛ από το αδιέξοδό του και πέφτουν όλοι πάνω στον ΓΑΠ τον οποίο λέει θερμοπαρακαλούν για να γυρίσει πίσω, να αναλάβει την αρχηγία και να τα ανατρέψει όλα!

 

Και δεν είναι Αύγουστος, δεν είναι καλοκαίρι για να βλέπουν ξεσκέπαστο όνειρο! 

 

Διαβάζω ακόμη ότι, ο Γιώργος ακόμη σκέφτεται τις εισηγήσεις των ανθρώπων του, προσμετρά τις συνθήκες, αλλά δεν έχει καταλήξει - «δεν έχει πει κουβέντα σε κανέναν». 

 

Σύμφωνα με πληροφορίες μας συνεργάτες του επικοινωνούν με πρώην στελέχη σε όλη την Ελλάδα και ρωτούν τη γνώμη τους για το ενδεχόμενο καθόδου!

 

Βέβαια δεν ξέρουμε πόσο η μοίρα τον έχει ορίσει να… σώσει την κεντρώα παράταξη. Την τελευταία φορά η μοίρα αυτή στάθηκε αρκετά βάσκανος μαζί του. Βρέθηκε εκτός θέσης προέδρου και εκτός πρωθυπουργίας, με την κεντρώα παράταξη τρωθείσα από την τέμνουσα προπαγάνδα δεξιάς και «ριζοσπαστικής» Αριστεράς, με την τελευταία σκυλεύσασα επί του ΠΑΣΟΚ. 

 

Θυμόμαστε όλοι τον Σαρκοζί να τον αρπάζει σε εκείνο το τραπέζι στην Κυανή Ακτή, όταν του έλεγε τρελές θέσεις για την κατάσταση στην χώρα, μέσα στην τρομερή κρίση που την βασάνιζε…

 

Όμως δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να πείσει ότι αποτελεί το σύμβολο της ενότητας ο αρχηγός (τρομάρα του), που διέσπασε το κόμμα το οποίο «κληρονόμησε». 

 

Και δεν το κληρονόμησε δια δαχτυλιδιού από τον Σημίτη. 

 

Το κληρονόμησε ως πατρική κληρονομιά με την ενθουσιώδη συναίνεση του λαού, η οποία επικυρώθηκε από πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες το 2004.

 

Δεν μας πέφτει λόγος να αποτιμήσουμε αξιολογικά τη διάσπαση του κόμματος που του έκανε την τιμή να τον αναδείξει ως πρόεδρο και πρωθυπουργό.

 

Απλώς δημοσιογραφικά αναφέρουμε ότι υπάρχει κόσμος στο σημερινό ΚΙΝΑΛ, που το θυμάται και του το προσάπτει. 

 

Και που το προβάλλει ως επιχείρημα, ότι ο Παπανδρέου διέσπασε το κόμμα του, δημιούργησε το ΚΙΔΗΣΟ, και ως εκ τούτου δεν αποτελεί δυνητικό εγγυητή κομματικής ενότητας.

 

Εν τω μεταξύ στο ΚΙΝΑΛ οι υποψηφιότητες ακολούθησαν την προτροπή «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε». 

 

Οι τρεις υποψηφιότητες, Ανδρουλάκη, Λοβέρδου Καστανίδη, εμπλουτίστηκαν με τις υποψηφιότητες των Γερουλάνου, Κεγκέρογλου, και λέγεται ότι είναι κι αυτή του εκπροσώπου Τύπου, Χρηστίδη.

 

Θυμόμαστε ότι στο ΚΙΝΑΛ υπάρχει αυτή η ασθένεια της παρουσίας των πολλών υποψηφίων όπως για παράδειγμα το 2017, όταν οι υποψήφιοι ήταν εννέα (Γεννηματά, Ανδρουλάκης, Θεοδωράκης, Καμίνης, Μανιάτης, Γάτσιος, Πόντας, Ραγκούσης, Τζιώτης). 

 

Ναι μιλάμε για ένα ΚΙΝΑΛ όπου σήμερα τα μισά του κομμάτια ((ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΕΔΕΜ, ΔΗΜΑΡ, ανεξάρτητοι κ.α.), βρίσκονται σκορπισμένα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και Βαρουφάκη Μέρα 25! 

 

Και ερχόμαστε στο σήμερα όπου πληροφορούμε ότι κάποιοι ζητούν να γίνει και ντιμπέιτ μεταξύ των υποψηφίων στο ΚΙΝΑΛ για να μάθει ο Ελληνικός λαός τις απόψεις τους για το μέλλον του κινήματος.

 

Εν κατακλείδι… Η όλη ιστορία πραγματικά όσο πάει γίνεται και κωμωδία η οποία όταν θα τελειώσουν οι εσωκομματικές εκλογές θα γίνει τραγωδία μια και ο καθένας από τους υποψηφίους για άλλη μια φορά θα …πάρει τον δικό του δρόμο!

 

Είπαμε …μεγάλη κόλαση τα λίγα σπίτια ή όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει!