Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού καθιερώθηκε το 1992 από τον ΟΗΕ αναδεικνύοντας την αξία του σχετικά με το περιβάλλον και την ανάπτυξη κάθε έτος στις 22 Μαρτίου και παρόλο τις πολιτικές που εφαρμόζονται για την εξοικονόμηση και την ποιοτική αναβάθμιση των υδάτινων πόρων, η κατάσταση που καταγράφεται είναι δυσοίωνη.
Στην Ελλάδα, το κύριο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη διαχειριστικών πρακτικών και την υπερκατανάλωση, που οφείλεται στην ανυπαρξία ορθολογικής χρήσης. Το μεγαλύτερο μέρος κατανάλωσης νερού στη χώρα μας γίνεται στη γεωργία, με ποσοστό που φτάνει το 80%. Επίσης, ο τουρισμός - η «βαριά βιομηχανία» της χώρας - δεν στηρίζεται σε βιώσιμες και ορθές πρακτικές με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται παραπάνω ήδη ευάλωτες περιοχές, όπως τα νησιά, που χαρακτηρίζονται από περιορισμένη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων.
Ο φετινός εορτασμός βρίσκει την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας χτυπημένη από μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις που προκάλεσαν καταστροφικές πλημμύρες τόσο στα Τενάγη Φιλίππων όσο και στον Στρυμόνα. Οι πηγές και τα ποτάμια μας έχουν σημαντικές παροχές νερού και η στάθμη στα υπόγεια νερά έχει ξεπεράσει τα ανώτατα σημεία με συνέπεια οι αγρότες στις ανωτέρω περιοχές αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα.
Όπως είχαμε αναφέρει - μόλις την προηγούμενη χρονιά στο Δελτίο τύπου - τα έργα συγκράτησης νερού, παραπέμπονται στις καλένδες την τελευταία 10ετία και ούτε δίνεται η ανάλογη προσοχή στα συλλογικά αρδευτικά δίκτυα. Η έγκριση των διαχειριστικών σχεδίων σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού και υδατικού διαμερίσματος που έγινε το τελευταίο χρόνο από τη Γενική Γραμματεία Υδάτων δεν έχει ακόμα συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση της ποιότητας του νερού και στη διατήρηση της καλής χημικής και οικολογικής κατάστασής του.
Είναι καιρός όλοι - πολίτες, κοινωνία, πολιτεία - να αναλάβουν δράση με γνώμονα ότι το νερό ως φυσικός πόρος του περιβάλλοντος βρίσκεται σε κίνδυνο και αυτή η δράση οφείλει να βασίζεται στις παρακάτω γενικές αρχές:
Στη συνδιαχείριση επιφανειακών και υπόγειων υδρολογικών συστημάτων στην κλίμακα της λεκάνης απορροής ποταμού.
Στη χρήση και ανάπτυξη της τεχνολογίας, η οποία αυξάνει την αποθήκευση νερού στα υδροφόρα συστήματα (επαναχρησιμοποίηση αναγεννημένων λυμάτων, τεχνικός εμπλουτισμός, διαφορική χρήση, φράγματα κ.λπ.).
Στην προστασία αλλά και την αποκατάσταση (απορρύπανση) της ποιότητας των υδατικών πόρων υπόγειων και επιφανειακών.
Στη χρησιμοποίηση των υπόγειων υδατικών πόρων για την ιεραρχική κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας που έχουν την υψηλότερη προτεραιότητα και την μεγαλύτερη κοινωνία αξία.
Στην αναθεώρηση των χρήσεων γης και νερού.
Για τη Διοικούσα Επιτροπή
Ο Πρόεδρος
Ζαφείρης Μυστακίδης
Ο Γεν. Γραμματέας
Κοσμάς Σωφρονίδης
