Την τρίτη Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία προβάλλει ενώπιόν μας τον Τίμιο Σταυρό, για να τον προσκυνήσουμε και να συνεχίσουμε ανανεωμένοι τον αγώνα μας μέχρι τέλους. Στο αποστολικό Ανάγνωσμα αναφέρεται ότι ο Μέγας Αρχιερεύς μας Κύριος Ιησούς Χριστός έχει περάσει τους ουρανούς, έχει καθίσει στον θεικό Του θρόνο, και γι' αυτό μπορούμε να καταφεύγουμε με θάρρος στον θρόνο Του, θρόνο της Χάριτος. Ας δούμε λοιπόν ποιος είναι αυτός ο θρόνος της Χάριτος και τι σημασία έχει αυτό για τη ζωή μας.
«Ο θρόνος της χάριτος» είναι ο βασιλικός θρόνος στον ουρανό στον οποίο κάθεται ο Λυτρωτής μας Κύριος Ιησούς μετά την Ανάληψή Του. Ονομάζεται δε θρόνος «χάριτος», διότι από αυτόν εκπηγάζει η λυτρωτική Χάρις. Το ανθρώπινο γένος με το προπατορικο αμάρτημα έχασε την κοινωνία με τον Θεό, εξορίστηκε από τον Παράδεισο. Ο ουρανός έκλεισε για τον άνθρωπο, ο οποίος έγινε δούλος της αμαρτίας και του θανάτου. Όταν όμως ήλθε «το πλήρωμα του χρόνου», η κατάλληλη στιγμή, ο Θεός έστειλε τον Υιό Του στη γη για τη σωτηρία των ανθρώπων. Στο αποκορύφωμα του απολυτρωτικού Του έργου ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού έγινε «υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού»· έκανε υπακοή στο θέλημα του ουρανίου Πατρός και σταυρώθηκε για τη σωτηρία του κόσμου. Ως ο Μέγας Αρχιερεύς προσέφερε τη μία μοναδική θυσία υπέρ του κόσμου, προσέφερε θύμα τον Εαυτό Του, ώστε η ανθρωπότητα να απαλλαγεί από την εξουσία του θανάτου.
Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για τη ζωή μας; Ο άγιος Απόστολος μας προτρέπει: «Κρατώμεν της ομολογίας». Να κρατάμε σταθερά την πίστη μας, να δώσουμε όλη την εμπιστοσύνη της καρδιάς μας στον Κύριό μας, που μας αγάπησε μέχρι θανάτου, σταυρώθηκε για μας και τώρα στον ουρανό, ως δοξασμένος Μέγας Αρχιερεύς μας, μεσιτεύει για μας.
Συνιστά όμως και να «προσερχώμεθα μετά παρρησίας»· να καταφεύγουμε με θάρρος, με άφοβη πεποίθηση, στον «θρόνο της χάριτος». Γιατί με θάρρος; Διότι καταφεύγουμε στηριζόμενοι όχι σε τυχόν δική μας αρετή, αλλά στη σταυρική θυσία του Αρχηγού της ζωής μας, τη μόνη αγία προσφορά του ανθρώπου προς τον Θεό, την πανάσπιλη και τελείως θεάρεστη. Να καταφεύγουμε με ειλικρινή μετάνοια, και οπωσδήποτε θα βρίσκουμε έλεος, όποιες κι αν είναι οι αμαρτίες μας· διότι η δύναμη της σταυρικής θυσίας είναι άπειρη, αφού Εκείνος που θυσιάστηκε, ήταν Θεάνθρωπος. Τα πελάγη των αμαρτιών όλων των ανθρώπων δεν μπορούν να νικήσουν την απύθμενη άβυσσο των οικτιρμών του Θεού, που εκχύθηκαν στον κόσμο από τον ματωμένο Σταυρό του Γολγοθά.
Επίσης να καταφεύγουμε στον θρόνο της Χάριτος, προσθέτει ο άγιος απόστολος Παύλος, ώστε να λαμβάνουμε «χάριν εις εύκαιρον βοήθειαν»· πλούσια δηλαδή Χάρι, δύναμη και ενίσχυση στον αγώνα για τον αγιασμό και τη σωτηρία μας, ειδικά δε βοήθεια στην κατάλληλη περίσταση, στην κρίσιμη ώρα του κάθε πειρασμού.
Ασάλευτη πίστη στον Σωτήρα μας και τη θυσία Του, σταθερός πνευματικός αγώνας, ειλικρινής μετάνοια για τις αμαρτίες μας, πυκνή καταφυγή στον θρόνο του φιλανθρωπότατου Αρχιερέως μας, για να αντλούμε έλεος επάνω στο έλεος και να λαμβάνουμε «χάριν αντί χάριτος» (Ιω. α´ 16), να τι απομένει να κάνουμε εμείς για να γευθούμε την εν Χριστώ σωτηρία.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Ιερομόναχος Σίλας Καραβελίδης
