γράφει η 

Βίκυ Ξανθοπούλου 

 

Περί αξιολόγησης

 

Αν η αξιολόγηση αφορούσε πραγματικά τους εκπαιδευτικούς, ώστε να βελτιωθούμε, να γίνουμε καλύτεροι, τότε πρώτοι εμείς οι εκπαιδευτικοί θα στηρίζαμε την αξιολόγηση.

 

Αν έχει κάποια αξία το δημόσιο σχολείο μέχρι σήμερα είναι γιατί το στηρίζουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί που με επίγνωση του ρόλου μας και με συνείδηση ότι υπηρετούμε τον θεσμό της Παιδείας, της δημόσιας Παιδείας, προσπαθούμε καθημερινά χωρίς υποδομές, χωρίς μέσα, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς εκπαιδευτικούς, με προσωπικό κόστος, να προσφέρουμε μια ποιοτική εκπαίδευση στα παιδιά, ώστε να έχουν όλα ίσες ευκαιρίες μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία.

 

Η αξιολόγηση όμως που θέλει να επιβάλει το υπουργείο επιχειρεί να μετατρέψει τα σχολεία σε επιχειρήσεις, να αναζητούν χορηγούς για τη λειτουργία τους, να διαχωρίσει τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», να μεγαλώσει τις κοινωνικές ανισότητες σε βάρος των παιδιών που προέρχονται από τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.

 

Απέχουμε από κάθε διαδικασία αξιολόγησης για να υπερασπιστούμε και να προστατεύσουμε το δημόσιο σχολείο και όλες τις αξίες που διδάσκουμε στα παιδιά μας, για να συνεχίσουμε να τα κοιτάζουμε στα μάτια χωρίς ντροπή.

 

Και όπως είπε ο Δαρβίνος «Μια δημοκρατία δεν μπορεί να πετύχει αν δεν εμπεριέχει μια ομάδα ανθρώπων εμποτισμένη με τις αρχές της δικαιοσύνης και της τιμής».