Γράφει ο 

Μάκης Ζουμπλιός* 

 

Θα μπορούσε να ήταν σενάριο ταινίας η σειράς, θα μπορούσε να είναι και ιστορία ενός μυθιστορήματος.

 

Όλα αυτά τις ημέρες του Πάσχα 2015 όταν ένας ποδηλάτης από την Κίνα αποφάσισε να γυρίσει τον μισό πλανήτη. Στον 11ο μηνά του ταξιδιού του και αφού είχε καταγράψει χιλιόμετρα και φωτογραφίες από το Θιβετ, Πακιστάν, Ιράκ, Τουρκία, κάπου στην Ελλάδα ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο για αυτόν όταν χάνει την φωτογραφική μηχανή του, δηλαδή χάνει όλα αυτά που είχα καταγράψει από το 11μηνο ταξίδι του. 

 

Στην Ελλάδα όμως θα γνωρίσει την μοναδική λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί, δηλαδή το ΦΙΛΟΤΙΜΟ και την μοναδική Ελληνική Φιλοξενία.

 

Το τυχαίο γεγονός να βρεθεί η φωτογραφική μηχανής σε χωριό του Δήμου Παγίου κινητοποίησε μια ομάδα ανθρώπων που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν γνωρίζοταν μεταξύ τους με σκοπό να βρούνε τον ιδιοκτήτη της φωτογραφικής.

 

Η σπασμένη φωτογραφική μηχανή δεν είχε πλέον καμία αξία, όμως το περιεχόμενο της κάρτας μνήμης με τις μοναδικές φωτογραφίες ήταν ανεκτίμητο και αυτό οδήγησε αρχικά τον Μάνο και εμένα να ψάξουμε να τον βρούμε, κάτι που το θεωρούσαμε απίθανο καθώς δεν γνωρίζαμε ούτε ποτέ χάθηκε η φωτογραφική, ούτε που βρισκόταν ο ποδηλάτης από την Κίνα.

 

Ακολουθει το Ημερολογιο «εντοπισμού»

 

Ημερα 1η (15/04/2015):  Ένας φίλος, ο Μάνος, μου γράφει στο chat του Facebook ότι έχει στα χέρια του μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Την φωτογραφική μηχανή την βρήκε τυχαία το φιλαράκι του ο Αλέξανδρος Ματζάνης στον επαρχιακό δρόμο μεταξύ των χωριών Δωμάτια και Μουσθένης και του την έδωσε. Τα παραπάνω χωριά  βρίσκονται στον Δήμο Παγγαίου Καβάλας.

 

Ο Μάνος μου στέλνει φωτογραφίες ενός τύπου με ποδήλατο που μάλλον έτσι όπως τον είδα τον ''έκοψα'' για Ασιάτη. Τα τοπία από τις περιοχές δεν μπορώ να τα αναγνωρίσω. Ξαναστέλνει φωτογραφίες με τον ποδηλάτη να βγάζει selfie μέσα από την πόλη της Καβάλας. Με ρωτάει αν τον είδα να κυκλοφορεί στο χωριό μου την Νέα Πέραμο και αν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να τον βρούμε και να του δώσουμε την φωτογραφική μηχανή.

 

Με βάση την λογική, δηλαδή τις τελευταίες φωτογραφίες (περιοχή Καβάλας και Ελευθερούπολης) και του σημείου που βρέθηκε η μηχανή σκέφτηκα ότι αυτός οδεύει προς Θεσσαλονίκη. 

 

Γράφω στον Μάνο: ''Ετοιμάσου για Πανελλήνιο μπαμ''

 

Ετοιμάζω κείμενο, φωτογραφίες, μεταφράζει και μια φίλη το κείμενο στα Αγγλικά διότι εγώ είμαι στόκος από ξένες γλώσσες και ξεκινάει η αναζήτηση.

 

Ανεβάζω στο προσωπικό μου προφίλ στο facebook το άρθρο, (δες ΕΔΩ) και ξεκινάει μια καταιγίδα κοινοποιήσεων από τους φίλους μου και φίλους των φίλων μου.

 

Ταυτόχρονα προσπαθώ να βρω ποδηλατικά site και forum όπως και αντίστοιχα Moτοσυκλετιστικά που θα προωθούσαν το άρθρο και την αναζήτηση, Καβαλιώτικα ΜΜΕ κ.α.. Λέω...δεν κάνω και μια κρούση στα παιδιά του World Party,τον Σάκη και τον Γιώργο.

 

Σκέφτομαι ότι τα παιδιά έχουν πολλούς φίλους που τους ακολουθούν στο facebook και θα πάρει διαστάσεις το θέμα της αναζήτησης ενός ποδηλάτη και μερικών τρελών (;) που τον ψάχνουν για να του δώσουν πίσω την φωτογραφική του μηχανή, μια μηχανή που κουβαλάει ενθύμια και ''βραβεία'' του ταξιδιού του.

 

Η αλήθεια είναι ότι την επόμενη ημέρα το θέμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Από κει και πέρα σκεφτόμουν αν τελικά θα τον προλαβαίναμε στην Ελλάδα η θα έπρεπε να ψαχτούμε και στο εξωτερικό.

 

Ημερα 2η (17/04/2015): Χτυπάει το κινητό μου. Μια κυρία με το όνομα Δέσποινα Τσιμπεράκη με ρωτάει αν είμαι ο Μάκης, με την φωτογραφική μηχανή, ότι με έψαχνε μέσο τηλεφωνικού καταλόγου, ότι με έστειλε email κτλ.

 

Αμάν σκέφτομαι, κάτι παίζει εδώ

 

Μου λέει ότι τις προηγούμενες ήμερες είχε φιλοξενήσει τον ποδηλάτη και ότι έχει επικοινωνήσει μαζί του αφού έμαθε η ίδια ότι τον ψάχνουμε μέσο του άρθρου στο blog. Της αναφέρω οτι την φωτογραφική την έχει στα χέρια του ο Μάνος κτλ και προσπαθήσαμε να συνεννοηθούμε πως θα γίνει και που θα βρεθούμε για να την παραδώσουμε αλλά και για να μας πει λεπτομέρειες σχετικά με τον ποδηλάτη.

 

Καβαλήσαμε τις μοτοσυκλέτες με τον Μάνο και πήγαμε στο χωριό Γραβούνα λίγο πριν την Χρυσούπολη Καβάλας.Εκεί βρήκαμε την φίλη πλέον Δέσποινα η οποια μας κέρασε καφεδάκι και μάζι με την κόρη της την Αναστασία μας έδωσαν πολλές πληροφορίες σχετικά με τον ποδηλάτη,το πως έμαθε την αναζήτηση μας κτλ.

 

Την Δέσποινα την ειδοποίησε η φίλη της Πασχαλιω Αλεξανδρή η οποια είδε το blog και την αναζήτηση που κάναμε. Θυμήθηκε οτι η Δέσποινα ειχε φιλοξενήσει προ ημερών έναν Κινέζο.

 

Ο Κινέζος φίλος μας είναι ένας 28 χρόνος από τον ΧΟΓΚ ΚΟΝΓΚ, μηχανολόγος που εδώ και 11 μήνες είχε ξεκινησει το ταξίδι του μαζί με παρέα. Η παρέα χώρισε στην διαδρομή και έμεινε μόνος του να συνεχίσει το ταξίδι. Μερικές από τις χώρες που έχει ήδη περάσει είναι το Θιβέτ,  Πακιστάν, Ιράκ, Τουρκία, Ελλάδα ενώ οι αμέσως επόμενη είναι η Αλβανία. Στόχος του είναι μέσω Βαλκανίων να φθάσει στην Ευρώπη και από κει μέσω  Ρωσίας  θα γυρίσει αεροπορικός στην χώρα του.

 

Συνολικά θα είναι 15 μήνες στους δρόμους ξοδεύοντας βάση του προσωπικού προϋπολογισμού του 2 ευρώ την ημέρα. Ο σκοπός του ταξιδιού του ήταν διότι ήθελε να ξεφύγει από την μιζέρια της Κίνας όπου η μέχρι τώρα ζωή του ήταν δουλειά - σπίτι - δουλειά.

 

Η οικογένεια της Δέσποινας των γνώρισε τυχαία όταν τον είδε να περιφέρεται κοντά στην Χρυσούπολη τις ημέρες του Πάσχα. Του πρόσφερε στέγη φαγητό αλλά του έδειξε και τι είναι η Ελληνική φιλοξενία. Είδε πως ζούνε οι Έλληνες την ημέρα του ΠΑΣΧΑ.

 

Εκείνες τις ημέρες ο Κινέζος ποδηλάτης βρίσκεται στην Κοζάνη και πηγαίνει προς Καστορια.Η Δέσποινα και η Αναστασία επικοινωνούνε μαζί του μέσω facebook και μόλις του είπαν ότι βρέθηκε η φωτογραφική μηχανή μαζί με το υλικό της χάρηκε πάρα πολύ. Το επόμενο βήμα είναι να σταλεί την επομένη  (17/04/2015) με το ΚΤΕΛ ώστε να την παραλάβει και να συνεχίσει το ταξίδι του.

 

Ημέρα 3η: Σήμερα είχε συνέχεια του θέματος Δέσποινα θα έστελνε το πρωί από Καβαλά προς Καστοριά μέσο του ΚΤΕΛ την φωτογραφική και κάποια πραγματάκια (σαν φιλόξενοι άνθρωποι που είναι).Τα πράγματα έφθασαν στην Καστοριά, ομως ο Suiming Sho (το όνομα του) είτε δεν είχε σήμα wifi είτε είχε το κινητό  κλειστό .

 

Παρόλο που τον έστειλαν πάρα πολλά μηνύματα στο messenger αυτός δεν απαντούσε και έτσι δεν ξέραμε αν έχει λάβει τα αντικείμενα η γενικά αν κατάλαβε ότι τελικά πρέπει να πάει στο ΚΤΕΛ Καστοριάς για να τα παραλάβει. Από το προηγούμενο βράδυ ένας Αστυνομικός από Καστοριά με ρωτούσε για πληροφορίες του στο facebook ώστε να τον βρει και να τον βοηθήσει.

 

Τελικά τον βρήκε ο φίλος αφού τον έψαχνε η ομάδα Δίας, η Τροχαία και χάρη στην προσπάθεια του φίλου παράλαβαν όλοι μαζί την φωτογραφική και τα αντικείμενα και τον κέρασαν μπουγάτσες, σάντουιτς κτλ.

 

Την ιδιά ημέρα μου έστειλε μήνυμα μαζί με μια φωτογραφία ο  Suiming Sho που έγραφε τα εξής:

 

"Hi Makis! I am SiuMing! Thank you so much!!! Thanks for writting the article about the list camera! Thanks for share and spread it! I am so grateful for what you have done and the people i know and also many people i dont know to help a cyclist find his memorable and treasure photos! Thanks you so much! ευχαριστώ".

 

Όπως έγραψα παραπάνω, θα μπορούσε να ήταν ταινία, σειρά η ιστορία μυθιστορήματος όμως η λέξη Φιλότιμο και Ελληνική Φιλοξενία δεν χωράει μέσα σε αυτά.

 

Αφιερωμένο σε όλους όσους βοήθησαν σε αυτή την μικρή ιστορία που περιείχε ολόκληρο μεγαλείο ψυχής.

 

Η αναζήτηση καθώς και η ολοκληρωμένη ιστορία καταγράφηκαν και τα ανέβασα στο προσωπικό μου blog ΕΔΩ και ΕΔΩ.

 

 

*Ο Μάκης Ζουμπλιός είναι πρόεδρος της Κοινότητας Νέας Περάμου.