Ο δημοτικός σύμβουλος Καβάλας, Χρήστος Ποτόλιας και η Λαϊκή Συσπείρωση, εξέδωσαν ανακοίνωση για τη συμμετοχή του Δήμου Καβάλας στο (πιλοτικό) πρόγραμμα που έχει σκοπό την ψηφιακή ενδυνάμωση των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία.
Η ανακοίνωση τονίζει πως αυτά τα προγράμματα έχουν στόχο να μοιράζουν ζεστό χρήμα σε εργολάβους διαχείρισης τέτοιων προγραμμάτων (Κ.Ε.Κ.), υπογραμμίζοντας πως σε ιδιώτη θα απευθυνθεί ο Δήμος γι’ αυτή την εκπαίδευση, ενώ παράλληλα σημειώνει πως σκοπός των προγραμμάτων είναι να επιταχυνθεί η ψηφιακή μετάβαση στην καθημερινότητά μας, που απαλλάσσει τράπεζες και δημόσιο από προσωπικό και υποκαταστήματα εξασφαλίζοντας μεγαλύτερα κέρδη.
Η ανακοίνωση αναφέρει αναλυτικά τα εξής:
«Στην 19η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ψηφίστηκε θέμα με τίτλο: «Έγκριση συμμετοχής στο «Πιλοτικό πρόγραμμα ψηφιακής εκπαίδευσης και ενδυνάμωσης των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία».
Θεωρούμε ότι τέτοια προγράμματα, που απλόχερα μοιράζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και αποδέχονται με ευλάβεια αστικές κυβερνήσεις και τοπικοί διοικούντες σε Δήμους και Περιφέρειες, έχουν πολλαπλούς στόχους:
-Να μοιράζουν ζεστό χρήμα σε εργολάβους διαχείρισης τέτοιων προγραμμάτων (Κ.Ε.Κ.). Σε ιδιώτη σίγουρα θα απευθυνθεί ο Δήμος γι’ αυτή την εκπαίδευση.
-Να επιταχυνθεί η ψηφιακή μετάβαση στην καθημερινότητά μας, που απαλλάσσει τράπεζες και δημόσιο από προσωπικό και υποκαταστήματα εξασφαλίζοντας μεγαλύτερα κέρδη.
-Στοχεύουν, τέλος, στις συνειδήσεις γερόντων και ατόμων με αναπηρία. Θέλουν να τους κάνουν να πιστέψουν ότι, για την δυσκολία να κλείσουν ραντεβού στο δημόσιο νοσοκομείο, ή να χειριστούν το e-banking τους στην τράπεζα, φταίει ότι δεν ξέρουν να χειριστούν τον υπολογιστή, ή το κινητό τους τηλέφωνο.
Να πιστέψουν, δηλαδή, ότι για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η δημόσια υγεία, που τόσο ανάγκη έχουμε όλοι, πολύ περισσότερο ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρία και δεν μπορούν να κλείσουν ένα ραντεβού, δεν φταίει η έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών, αλλά οι ίδιοι!
Η περίφημη «ατομική ευθύνη», που την συναντάμε σε κάθε ολιγωρία του επιλεκτικά ανίκανου επιτελικού αστικού κράτους.
Για την ταλαιπωρία που υποβάλλονται και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία δεν φταίνε οι συντάξεις πείνας και τα πετσοκομμένα επιδόματα στα άτομα με αναπηρία.
Προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον λαό, ότι θα λυθούν τα τεράστια προβλήματα που βιώνουν ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρία, τα οποία είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ενώ οι διάφορες ψηφιακές εφαρμογές θα μπορούσαν να διευκολύνουν και να ανακουφίσουν ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία, έρχονται να «κουμπώσουν» πάνω στις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και υποδομών, καταλήγοντας να είναι ο ψηφιακός φερετζές της άγριας πολιτικής που χαντακώνει κάθε κοινωνικό δικαίωμα. Της πολιτικής που υπηρετεί τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Όσο λοιπόν κι αν διαφημίζουν την ψηφιοποίηση των ραντεβού και άλλων υπηρεσιών (τράπεζες, gov κ.α.), που για την χρήση τους πρέπει να «εκπαιδευτούν» ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρία, η επιδείνωση, η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας όχι μόνο δεν αντιστρέφονται, αλλά επιταχύνονται κιόλας.
Γιατί το πραγματικό ζήτημα είναι ποιος έχει στα χέρια του την τεχνολογία και για ποιον σκοπό την χρησιμοποιεί.
Το κεφάλαιο και το κράτος του, έχουν απαντήσει προ πολλού ότι υποτάσσουν την τεχνολογία στους αντιλαϊκούς σκοπούς της «εξοικονόμησης» πόρων και του κέρδους, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Μόνο με οργάνωση και σύγκρουση με αυτή την πολιτική -ανεξάρτητα ποιος την εφαρμόζει- μπορούν οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρία να ελπίζουν σε πραγματική και ουσιαστική βελτίωση των προβλημάτων τους.
Η ελπίδα δεν βρίσκεται σε προγράμματα για γνώση της τεχνολογίας και σε κάθε είδους αυταπάτες, αλλά στην μαζική συσπείρωση στα σωματεία και τον ανυποχώρητο αγώνα για δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, με την δική του πάλη».
