Σοβαρά είναι τα όσα καταγγέλλει η Γιονίντα Χάσα από την Αλβανία η οποία μαζί με την οικογένειά της ζει και εργάζεται χρόνια στο νησί της Θάσου.
Σύμφωνα με την ίδια φέτος ήρθε ο καιρός ο τετράχρονος γιος της να πάει προνήπιο στο νηπιαγωγείο των Λιμεναρίων όπου διαμένει μόνιμα.
Η περιοχή έχει δυο Νηπιαγωγεία το 1ο και το 2ο και επειδή είχε το δικαίωμα επιλογής, όπως όλοι οι γονείς, διάλεξε να το στείλει στο 2ο Νηπιαγωγείο.
Ωστόσο ο τετράχρονος είναι παιδί με ειδικές ανάγκες καθώς βρίσκεται, όπως λέει, στο φάσμα του αυτισμού γεγονός που καθιστά απαραίτητη την παρουσία Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού σε καθημερινή βάση που το παιδί βρίσκεται στο Νηπιαγωγείο.
Όπως καταγγέλλει η μητέρα, παρά το γεγονός ότι το παιδί της δεν χτυπά ή δεν δημιουργεί προβλήματα, το σχολείο δεν επιτρέπει στο νήπιο να κάθεται μαζί με τα άλλα παιδιά τις ημέρες που δεν έχει βοηθό συνοδό.
Το πρόβλημα είναι ότι στην πρώτη φάση το Υπουργείο διέθεσε για το συγκεκριμένο παιδί έναν βοηθό μόνο δυο φορές την εβδομάδα. Τις υπόλοιπες τρεις ημέρες λειτουργίας του σχολείου το παιδί είναι μόνο του, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η μητέρα του.
Πάλι σύμφωνα με την ίδια από το Νηπιαγωγείο της έχουν πει ότι θα ήταν καλύτερα να κρατήσει το παιδί στο σπίτι μέχρι τον Οκτώβριο οπότε και θα γίνει η δεύτερη φάση των προσλήψεων βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν οι κενές θέσεις που υπάρχουν σήμερα και το νήπιο να μπορεί να έχει βοήθεια στο σχολείο όλες ή περισσότερες ημέρες.
Να σημειωθεί έχει γίνει πρόταση στην κ. Χάσα να πάει τον γιο της στο 1ο νηπιαγωγείο Λιμεναρίων, το οποίο βρίσκεται απέναντι από το 2ο και διαθέτει τμήμα ένταξης με δάσκαλο ειδικής αγωγής. Στο συγκεκριμένο τμήμα φοιτούν ήδη δύο νήπια.
Ωστόσο η μητέρα αρνείται κατηγορηματικά να στείλει το παιδί στο άλλο σχολείο. Όπως λέει στο 1ο νηπιαγωγείο έχει φασαρία και οι συνθήκες στο 2ο είναι καλύτερες για το παιδί της.
Η μητέρα σύμφωνα με τον νόμο έχει δικαίωμα να επιλέξει το νηπιαγωγείο που θα πάει το παιδί της οπότε όπως λέει η ίδια δεν έχει κάνει κάτι λάθος.
Μάλιστα όταν έκανε την εγγραφή του νηπίου δεν την καθοδήγησε κανείς τι να κάνει ούτε της πρότειναν να γράψει το παιδί στο 1ο νηπιαγωγείο γιατί εκεί έχει τμήμα ειδικής αγωγής.
Όπως λέει της είπαν ότι στο 2ο νηπιαγωγείο θα υπάρχει κανονικά ειδικός δάσκαλος κι επειδή για την ώρα δεν υπάρχει αφήνουν τον τετράχρονο μόνο του σε μια αίθουσα.
«Ο ειδικός που κάνει εργοθεραπεία στο παιδί, μας λέει πως έτσι είναι σαν να βρίσκεται σε φυλακή. Εγώ θα ήθελα το παιδί μου να κάνει παρέες και να γνωρίσει τα άλλα παιδιά, και όχι να κάθεται κλεισμένος σε μία αίθουσα μόνος του», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ένα Υπουργείο που παίζει μπαλάκι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες
Ερωτηθείσα σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει και αν πράγματι το παιδί μένει μόνο του σε μια αίθουσα τις διδακτικές ώρες τις ημέρες που το ειδικό βοηθητικό προσωπικό δεν βρίσκεται στο σχολείο, η διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας Αθανασία Γαϊτανίδου το αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Όπως είπε κανένας εκπαιδευτικός δεν θα άφηνε μόνο του σε μια τάξη ένα παιδί καθώς οι συνέπειες εάν κάτι συμβεί θα ήταν πολύ σοβαρές.
Τόνισε ότι δεν πρόκειται να ιδρυθεί τμήμα ένταξης στο 2ο νηπιαγωγείο καθώς απαιτείται ΦΕΚ και ο απαιτούμενος αριθμός μαθητών (ελάχιστος αριθμός τρεις μαθητές). «Στα Λιμενάρια δεν γίνεται να δημιουργηθούν τμήματα ένταξης και στα δύο Νηπιαγωγεία» ξεκαθαρίζει η κ. Γαϊτανίδου.
Υποστήριξε πως δεν ευσταθεί αυτό που ζητούν οι γονείς και πως έγιναν πολλές προσπάθειες για την ίδρυση τμήματος ένταξης στα Λιμενάρια και να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός των μαθητών.
Είπε πως έχουν γίνει πολλές φορές συστάσεις στους γονείς να αλλάξουν σχολείο στο παιδί τους και να το στείλουν σε αυτό που διαθέτει δάσκαλο ειδικής εκπαίδευσης.
Οι γονείς τού τετράχρονου όπως προκύπτει έχουν κάθε δικαίωμα να αντιδρούν αφού είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν σχολείο και να ζηήσουν την παροχή Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού για τον τετράχρονο. Λόγω έλλειψης κάλυψης των θέσεων ωστόσο, στο παιδί διατίθεται αυτή η βοήθεια μόνο δύο φορές την εβδομάδα.
Οι γονείς του τετράχρονου ζητούν να τους δοθεί βοήθεια και τις υπόλοιπες ημέρες και το παιδί τους να μπορεί να φοιτήσει στο σχολείο που επιθυμούν.
Στον αντίποδα τις ημέρες που δεν υπάρχει βοηθός για το παιδί δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να το στηρίξει ή να το προσέχει σε συνεχόμενη βάση.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, είναι και οι γονείς των άλλων νηπίων που φοιτούν στην ίδια τάξη με τον τετράχρονο οι οποίοι αντιδρούν έντονα για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.
Κάποιοι έχουν εκφράσει και τον φόβο ατυχήματος τις ημέρες που ο τετράχρονος είναι στο σχολείο χωρίς τη βοήθεια του συνοδού που πρέπει να του παρέχει η πολιτεία.
Κι ενώ όλα θα λύνονταν με κάποιον μαγικό τρόπο αν οι γονείς επέλεγαν να στείλουν το παιδί τους στο σχολείο που διαθέτει τμήμα ειδικής αγωγής με τους κατάλληλους εκπαιδευτές και το Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό… πως μπορείς να αποκλείσεις το δικαίωμα από ένα παιδί να φοιτήσει σε κανονικό σχολείο όπως όλα τα παιδιά επειδή η πολιτεία δεν του διαθέτει, όπως προβλέπεται τη βοήθεια τις ημέρες και τις ώρες που βρίσκεται στο νηπιαγωγείο;
