Η Ελληνική Λύση προχώρησε σε πρόταση νόμου και ζητά να έχουν τη δυνατότητα γονείς και κηδεμόνες να ζητούν εξαίρεση ανηλίκων μαθητών από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.
Η ανακοίνωση του κόμματος αναφέρει τα εξής:
“«Δυνατότητα γονέων και κηδεμόνων να ζητούν εξαίρεση ανηλίκων μαθητών από διδασκαλίες σχετικές με σεξουαλική διαπαιδαγώγηση»
Άρθρο 1
Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης, οι ασκούντες την γονική μέριμνα γονείς (πατέρας ή μητέρα) ή κηδεμόνες ανηλίκων που είναι στο νηπιαγωγείο ή είναι μαθητές στην πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν, με δήλωσή τους, προς τον αντίστοιχο διευθυντή του νηπιαγωγείου, του δημοτικού σχολείου ή του γυμνασίου, να εξαιρεθούν οι ανήλικοι μαθητές, επί των οποίων ασκούν την γονική μέριμνα ή είναι κηδεμόνες τους, από τις θεματικές ενότητες που περιέχουν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, εφόσον ο διδάσκων εκπαιδευτικός επιλέξει, από τον σχετικό τομέα του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων, να διδάξει αυτές τις θεματικές ενότητες.
Άρθρο 2
Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο κεφάλαιο για το Εργαστήριο Δεξιοτήτων, προβλέπονται τέσσερις άξονες: α) Ζω καλύτερα - Ευ ζην, β) Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ - Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη, γ) Δημιουργώ και Καινοτομώ – Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία και δ) Φροντίζω το Περιβάλλον.
Οι δύο πρώτοι άξονες, περιλαμβάνουν τομείς που έχουν σχέση με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Όμως, το περιεχόμενο αυτών των τομέων έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις, μεταξύ των γονέων των ανηλίκων μαθητών, επειδή στους τομείς αυτούς περιλαμβάνονται θεματικές ενότητες, που αφορούν στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, με τις οποίες διαφωνούν κάθετα, καθόσον προωθούν την woke ατζέντα της παγκοσμιοποίησης, σε βάρος των παιδιών τους.
Ο διδάσκων εκπαιδευτικός, έχει την ευχέρεια, αν το κρίνει ο ίδιος, να επιλέξει οποιονδήποτε τομέα και θεματική ενότητα να διδάξει στους ανήλικους μαθητές, οι οποίοι δεν διαθέτουν την κατάλληλη εμπειρία και κρίση, για να μπορούν να «φιλτράρουν» ό,τι τους παρουσιάζεται ως σωστό ή λάθος.
Πρέπει λοιπόν, να έχει τη δυνατότητα ο υπεύθυνος ασκών την γονική μέριμνα γονέας (πατέρας ή μητέρα), καθώς και ο έχων την κηδεμονία του ανηλίκου, να μπορεί να ζητήσει την εξαίρεση του ανήλικου μαθητή από την αντίστοιχη διδασκαλία, χωρίς να υπόκειται ο μαθητής σε συνέπειες.
Η σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανηλίκων, θα πρέπει να ανατεθεί εξ ολοκλήρου στους γονείς. Όμως, οι περισσότεροι γονείς, είτε δεν γνωρίζουν πώς να χειριστούν το ζήτημα αυτό είτε ντρέπονται, δεν μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν κατάλληλα τα ανήλικα τέκνα τους. Αντί λοιπόν να εκπαιδεύονται (υποτίθεται) οι ανήλικοι, θα πρέπει, με ειδικό προς τούτο νόμο, το σχολείο να οργανώνει σεμινάρια για τους γονείς, ώστε να χειριστούν αυτό το λεπτό ζήτημα, για υγιή σεξουαλικά τέκνα.
Εξ’ όλων των ανωτέρω και προκειμένου να αποκατασταθεί η κοινωνική ηρεμία και η εμπιστοσύνη μεταξύ διδασκόντων και γονέων, αλλά και για να υπάρξει προστασία και σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανηλίκων τέκνων, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα, οι απόλυτα υπεύθυνοι γονείς, να κρίνουν αυτοί εάν το παιδί τους θα διδαχθεί τις συγκεκριμένες θεματικές ενότητες ή όχι.”