γράφει ο
Βύρων Δημητριάδης
Τότε, τον Απρίλη του 2020, ακόμη δεν είχαμε νιώσει την εμπράγματη εκδήλωση του νεοφιλελεύθερου μίσους του Κούλη (ως πρωθυπουργός) πάνω στο ακρωτηριασμένο, ήδη, από την περίοδο Σαμαρά-Βενιζέλου, σώμα του ΕΣΥ.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Κομισιόν -το φασιστικής έμπνευσης μόρφωμα της Ε.Ε- από το 2011 έως το 2018 ζήτησε από τα κράτη-μέλη 63 φορές να μειώσουν τις δαπάνες για την υγεία και να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις.
Από το 2009 έως το 2013 η Ελλάδα των βιοπολιτικών των μνημονίων μείωνε κάθε χρόνο τις κατά κεφαλήν δαπάνες για την υγεία κατά 8,7% (βλ: “ΕφΣυν” 14/3/20).
Είχαμε, βέβαια, προειδοποιηθεί για το τι θα επακολουθήσει από τις “προγραμματικές δηλώσεις” για το 2020 αλλά μάλλον τις είχε υποτιμήσει η αντιπολίτευση.
Επίσης δεν ανέδειξε το αποκαλυπτικότατο σημείο του “Διαγγέλματος προς τους συμπολίτες Του” της 13ης Απριλίου: “...Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας τη λογοδοσία γιατί καμιά έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη δημοκρατική ευαισθησία...”.
Ποιος πολιτικός δεν γνωρίζει ότι σε τέτοιες “καταστάσεις εξαίρεσης” όταν η περιστολή βασικών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων κρίνεται αναγκαία, τότε, σε μια δημοκρατία των πολλών, η απόφαση για την εξαίρεση και τις μεθόδους της θα πρέπει να διαμοιράζεται στον μέγιστο δυνατό βαθμό, και όπου υπάρχει συγκέντρωση εξουσίας, θα πρέπει να συνδυάζεται με δυναμωμένη -και όχι μειωμένη- λογοδοσία;
Ποιος δεν αντιλαμβάνεται τη σμιτιανή “λογική” του μεταφασίστα βιοεξουισαστή Κούλη του οποίου “...η δημοκρατική ευαισθησία...” δεν θα αμφισβητηθεί “...μετά την κρίση...”, όταν, δηλαδή, η “κατάσταση εξαίρεσης” θα έχει δημιουργήσει τους νέους κανόνες και τη νέα κανονικότητα.
Βάσει σχεδίου, λοιπόν, αφού πρώτα φρόντισε ν' απαξιώσει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ διαγγέλοντας ότι “μετά την κρίση” θα τους χαρτζιλικώσει ως ήρωες, στη συνέχεια έβαλε τους Διοικητές Νοσοκομείων και ΥΠΕ να τους κυνηγήσουν με κάθε μέσο ώστε να πάψουν να ενημερώνουν την κοινή γνώμη για το τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στα Νοσοκομεία μας.
Τους έβαλε ακόμη να δηλώνουν ως διαθέσιμες κλινες ΜΕΘ ακόμη και ράντζα -όπως είχε αποκαλύψει κάποιος απόστρατος στρατηγός ως Διοικητής Νοσοκομείου σε νησί.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, ο ίδιος ο Κούλης -Αυτοπροσώπως ως Μωϋσής-, μαζί με τον “νομικό” του “Επιτελικού Κράτους” τον Γεραπετρίτη, άρχισαν να διαδίδουν στα Μέσα Μαζικής -και χρυσοπληρωμένης από τις “λίστες Πέτσα” (δικά μας λεφτά ήταν)- Προπαγάνδας αλλά και μέσα στη Βουλή ότι “με περισσότερες ΜΕΘ, εκτός του ότι είναι πεταμένα λεφτά, θα πεθαίνουν και περισσότεροι”.
-Τώρα που το ζήτημα των επτά (7) περιφερειακών Νοσοκομείων των οποίων οι ΜΕΘ εμφανίζουν θνητότητα στο 100% (και με τον Κούλη να κατηγορεί ευθέως μόνο τον ένα από τους επτά (7) Διοικητές) έφθασε στη Δικαιοσύνη, θα δούμε “ποιος θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά”-
Αφού δεν μπόρεσαν να κλείσουν τα στόματα των γιατρών και των νοσηλευτών τους κατηγόρησαν ως υπεύθυνους για τους θανάτους εντός κι εκτός ΜΕΘ.
Η κόντρα της κυβέρνησης και της Εκκλησίας από τη μία και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμών από την άλλη οδήγησε στο να μπεργκαμοποιηθεί η Θεσσαλονίκη -υπόθεση που βρίσκεται ήδη υπό εισαγγελική έρευνα, η οποία, επίσης, βρίσκεται υπό στενή κοινωνική παρακολούθηση.
Είχε προηγηθεί η χρησιμοποίηση -υποτίθεται- του αλγόριθμου EVA που -υποτίθεται- θα προστάτευε τους αυτόχθονες ιθαγενείς από το άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες.
Όμως η επιστημονική αρτιότητα και χρησιμότητα του συγκεκριμένου αλγόριθμου αμφισβητείται, ακόμη και σήμερα, από τους ίδιους τους κατασκευαστές του.
Όταν τον χειμώνα, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ζητήθηκαν εξηγήσεις από την κυβέρνηση, ο Χαρδαλιάς δήλωσε ότι δεν είναι ο υπεύθυνος.
Ο ίδιος μετά από μερικούς μήνες δήλωνε στα μπουκομένα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας ότι ένα από τα “ατού” της κυβέρνησης ενόψει του ανοίγματος των συνόρων στους τουρίστες είναι -μαντέψτε- ο Αλγόριθμος EVA!
Αλλά όταν έχεις να κάνεις με τέτοιους ανθρώπους δεν μπορεί να μην πάει ο νους σου στον Άιχμαν ή στον Μένγκελε.
Παρ' όλα αυτά εκεί που ήμουν έτοιμος να αυτομαστιγωθώ, να 'σου και σκάει μύτη ο “Αντίγνωμος” (Θύμιος Γεωργόπουλος) που γράφει: “...Ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο γιατρός του Άουσβιτς που οδήγησε στον θάνατο (με ενέσιμη φαινόλη) εκατοντάδες χιλιάδες κρατουμένους δεν μετάνιωσε ποτέ για τις πράξεις του, επειδή πίστευε βαθιά στις διαφορές μεταξύ των φυλών ως διαδικασία φυσικής επιλογής, στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης “επιστημονικής” προσέγγισης που αποκλήθηκε “κοινωνικός δαρβινισμός”.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -συνεχίζει ακάθεκτος- γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε και κυβερνά σ' ένα άλλο, δικό του σύμπαν που βρίσκεται σε παράλληλη τροχιά με το δικό μας και το οποίο του είναι αδύνατον να κατανοήσει (τη τόσο “αφύσικη” πραγματικότητά μας) μέσα από το πρίσμα του “κοινωνικού δαρβινισμού” που τον διακατέχει...” (βλ: “Documento” 19/6/21).
Μιλάμε για τον ρατσισμό της ναζιστικής ευγονικής που πρώτα χρησιμοποίησαν οι Άγγλοι, μετά οι Αμερικανοί και οι Σκανδιναβικές χώρες.
Είναι ο ίδιος ρατσισμός που βρίσκεται στις ρίζες της “ανοσίας της αγέλης”.
Ακολουθώντας τη φουκωική οπτική θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η βιοεξουσία ενεργοποιεί, και εν τέλει εδραιώνει, τον κρατικό ρατσισμό, προκειμένου να αναπαράγει τον εαυτό της ως κυρίαρχη εξουσία.
“...Τα μετρα -γράφει ο καθηγητής Φιλοσοφίας Νίκος Τζανάκης-Παπαδάκης απαντώντας και στις ερωτήσεις που ο ίδιος έθεσε (βλ: “Περιμένοντας τους... φονικότερους”-μέρος Β')- τείνουν να περιορίσουν την επαφή στο δημόσιο χώρο χάριν του περιορισμού της πανδημίας... Ακριβώς εδώ φαίνεται ο διττός χαρακτήρας τους: από τη μία περιορισμός του συνέρχεσθαι και από την άλλη διατήρηση των ελευθεριών που σχετίζονται με τη λειτουργία της οικονομίας της αγοράς...
Είναι σαφές ότι η μοναδική ελευθερία που οφείλει να διατηρηθεί και να προφυλαχθεί... είναι μια ελευθερία καθ' όλα συμβατή με τον “προ-πανδημικό” ατομικισμό της αγοράς, μια ελευθερία που αποτελεί πηγή τόσο των μεγάλων ανισοτήτων, όσο και του κατά κανόνα “ιδιωτικοποιημένου” πόνου των περισσοτέρων: η ελευθερία που απολαμβάνει κανείς στην αγορά, δηλαδή η ελευθερία να πουλάει την εργατική του δύναμη ή να αγοράζει την εργατική δύναμη των άλλων, μια ελευθερία, της οποίας ύστατη έκφραση είναι ο διακανονισμός των κοινωνικών σχέσεων αναπαραγωγής μέσω συμβολαίων.
Αυτός ο τύπος ελευθερίας είναι συμβατός με τα περισσότερα από τα τωρινά περιοριστικά μέτρα...
Το πραγματικά ζοφερό σενάριο για την επόμενη μέρα, έγκειται στην πλήρη παλινόρθωση της αστικής ελευθερίας εντός της αγοράς με ταυτόχρονη διατήρηση αρκετών περιορισμών της ελευθερίας του συνέρχεσθαι...
Η απειλή που ελλοχεύει στη τωρινή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είναι... ο υποβιβασμός της ζωής μας στην αστική, αγοραία διάστασή της...” -έγραφε τότε, τον Απρίλη του 2020 και όχι τώρα τον Ιούνη του 2021.
Μόνο που τώρα δεν “ελλοχεύει η απειλή του υποβιβασμού της ζωής μας στην αστική, αγοραία διάστασή της” διότι, πολύ απλά, είναι πλέον η νέα κανονικότητα, οι νέοι κανόνες -ας πούμε ο νέος Νόμος για τα εργασιακά- της οποίας αντανακλούν, αλλά και ξεχειλίζουν, οι δημοκρατικές ευαισθησίες του Κούλη του απελευθερωτή του λαού από τις περιττές κοινωνικές του ελευθερίες.
Υ.Γ. Έτσι θ' αντιμετωπίσουμε και τον νέο φονικότερο ιό: ως “μια κάποια λύσις” γι' αυτούς αλλά ως “τελική λύση” για εμάς.
