Στα πλαίσια των εκδηλώσεων που πραγµατοποιούνται το 2015 σε όλο τον κόσµο για την συµπλήρωση 100 χρόνων από τις 24 Απριλίου 1915, που ξεκίνησε η Γενοκτονία των Αρµενίων από την Τουρκία, η Αρµενική Εθνική Επιτροπή, σε συνεργασία µε την Αρµενική κοινότητα Ξάνθης, διοργανώνουν και προβάλουν στο Ίδρυµα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, την Παρασκευή 17 Απριλίου, στις 20:00 την βραβευµένη ταινία, «Το σπίτι µε τους κορυδαλλούς».

 Η ταινία είναι βασισµένη στο οµώνυµο µυθιστόρηµα της Antonia Arslan και σκηνοθετηµένο από τους θρυλικούς αδερφούς Ταβιάνι, και αναφέρεται σε µια πραγµατική συγκλονιστική ιστορία για την γενοκτονία των Αρµενίων. Αρχές του 1915. Ο θείος Γερβάντ, έπειτα από σαράντα χρόνια απουσίας στην Ιταλία, ετοιµάζεται να γυρίσει στο Σπίτι µε τους Κορυδαλλούς. Ονειρεύεται να σφίξει και πάλι στην αγκαλιά του τη µάνα του, Σουσανίγκ, και τα αδέλφια του. Η οικογένεια σηκώνεται στο πόδι για να υποδεχτεί τον µεγάλο αδελφό. Ωστόσο, η µοίρα και οι Μεγάλες ∆υνάµεις έχουν άλλα σχέδια. Η Ιταλία µπαίνει στον πόλεµο και οι Νεότουρκοι κυνηγούν το όνειρο της Μεγάλης Τουρκίας. Ο Γερβάντ δε θα έρθει ποτέ και η γιορτή θα δώσει τη θέση της στον πόνο. Οι άντρες συλλαµβάνονται και εκτελούνται, ενώ τα γυναικόπαιδα της οικογένειας Αρσλάν ξεκινούν το µαρτυρικό τους ταξίδι προς την έρηµο της Συρίας και τη σωτηρία.

Η ιστορία µιας οικογένειας κι ενός λαού που αφανίστηκε· µιας εποχής αθώας, που τελείωσε βάναυσα και που µονάχα οι αναµνήσεις και οι µαρτυρίες όσων επέζησαν την κράτησαν ζωντανή και δεν την άφησαν να χαθεί. Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία για τη γενοκτονία των Αρµενίων! Ο Paolo και Vittorio Ταβιάνι ( 8, Νοεµβρίου, 1931 και 20, Σεπ. 1929, αντίστοιχα, Τοσκάνη, Ιταλία ) είναι ιταλοί σκηνοθέτες και σεναριογράφοι. Είναι αδέλφια, οι οποίοι πάντα εργάζονταν µαζί. Γεννήθηκαν στο χωριό Σαν Μινιάτο της Τοσκάνης. Σπούδασαν στο Πανεπιστήµιο της Πίζας, µουσικολογία και ιστορία της τέχνης ο Πάολο και νοµική ο Βιτόριο, αλλά στράφηκαν γρήγορα στον κινηµατογράφο. Μεγάλη τους επιρροή θεωρείται ο Ροµπέρτο Ροσελίνι, του οποίου αργότερα υπήρξαν βοηθοί. Αρχικά ασχολήθηκαν µε την κριτική κινηµατογράφου και τη δηµιουργία κινηµατογραφικών λεσχών στην περιοχή τους. Στη συνέχεια υπήρξαν σκηνοθέτες πολλών ντοκιµαντέρ για την ιταλική τηλεόραση, ενώ γύρισαν και µικρού µήκους ταινίες. Πρώτη τους ταινία είναι το ντοκιµαντέρ µικρού µήκους “Σαν Μινιάτο” (συνεργάστηκαν στο σενάριο οι Βαλεντίνο Ορσίνι και Τσέζαρε Ζαβατίνι), µε θέµα τη ναζιστική θηριωδία που έπληξε το χωριό τους. Το ίδιο θέµα θα τους απασχολήσει αργότερα στην ταινία “Η Νύχτα του Σαν Λορέντζο”. Το 1962 πραγµατοποίησαν το ντεµπούτο τους µε τη µεγάλου µήκους ταινία “Ένας άντρας στην Πυρά”, σε συσκηνοθεσία µε τον Βαλεντίνο Ορσίνι. Η συνεργασία τους συνεχίστηκε και στην επόµενη ταινία, τους “Παράνοµους του Έρωτα”. ∆ιακρίνονται για το νεορεαλιστικό τους στυλ, µια και προσλαµβάνουν ερασιτέχνες ηθοποιούς και χρησιµοποιούν το φυσικό φως. Το στυλ αυτό, αρκετά χρόνια αργότερα, το εγκαταλείπουν καθότι εµπόδιζε το καλλιτεχνικό τους όραµα, όπως οι ίδιοι είχαν δηλώσει. Κάθε ταινία των Ταβιάνι µοιάζει σαν ένα κεφάλαιο ενός µεγάλου βιβλίου, που συγγράφουν οι ίδιοι από τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Βαθιά επηρεασµένοι από τις αντιφασιστικές απόψεις και τους διωγµούς που υπέστη ο δικηγόρος πατέρας τους, οι ταινίες τους είναι σε ένα βαθµό αυτοβιογραφικές και εστιάζουν στη βία και την αδικία που υφίστανται οι αδύναµοι και αθώοι. Ένα άλλο κοµµάτι που τους απασχολεί είναι να εξετάσουν τον καθοριστικό ρόλο της θρησκείας και της παράδοσης στη ζωή των ανθρώπων. Ακόµη, διακρίνονται για το ηµι-ντοκιµαντερίστικο στυλ τους, που αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στην τελευταία µεγάλη επιτυχία τους, “Ο Καίσαρας πρέπει να Πεθάνει”. Επίσης, ο φιλοσοφικός τους στοχασµός και η µαρξιστική, ουµανιστική και επαναστατική τους µατιά, αποτελούν σηµαντικά στοιχεία στην κινηµατογράφηση τους. Η αισθητική τους είναι επηρεασµένη από µουσικές φόρµες, και χρησιµοποιούν ως κύριο αφηγηµατικό µέσο την ποιητική αλληγορία. Έχουν γυρίσει περισσότερες από 20 ταινίες για την τηλεόραση και τον κινηµατογράφο από τη δεκαετία του 1960, και συνεχίζουν ακόµη, µε αποκορύφωµα τη φετινή βράβευση τους στο Φεστιβάλ Βερολίνου µε τη Χρυσή Άρκτο Καλύτερης Ταινίας για το ντοκιουντράµα “Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει”. Είναι υπεύθυνοι για µερικές από τις καλύτερες ταινίες του ευρωπαϊκού κινηµατογράφου του 20ου αιώνα. Θεωρούνται οι τελευταίοι µεγάλοι auteurs του άλλοτε κραταιού ιταλικού κινηµατογράφου. Έχουν κερδίσει στην καριέρα τους βραβεία στα Φεστιβάλ Καννών, Βενετίας, Βερολίνου, Μόντρεαλ, Μόσχας, Βαγιαδολίδ, κ.ά.

Η προβολή της ταινίας θα πραγματοποιηθεί στις εγκαταστάσεις του Πολιτιστικού Πολυχώρου της καπναποθήκης «Π», του Ιδρύµατος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης στην οδό Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη µε ελεύθερη είσοδο.