Τα λόγια του Αποστόλου Παύλου προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου αντηχούν και σε εμάς με μια επείγουσα ανάγκη που δεν επιδέχεται αδράνεια: «Ιδού, τώρα είναι ο κατάλληλος και ευπρόσδεκτος καιρός∙ ιδού, τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας».
Η λέξη «τώρα» που επαναλαμβάνεται μάς τονίζει ότι αυτή η στιγμή δεν πρέπει να χαθεί, διότι μας προσφέρεται ως μια μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία. Είναι η ευκαιρία της μετάνοιας! Η λέξη «μετανοώ» σημαίνει ξανασκέφτομαι, αμφισβητώ τον τρόπο ζωής μου∙ αφήνω τον Θεό να εισέλθει στη ζωή μου, δεν ζω όπως ζει το πλήθος∙ αρχίζω να βλέπω τη ζωή μου με τα μάτια του Θεού∙ αναζητώ το καλό και έχω εμπιστοσύνη στην κρίση του Θεού. Η μετάνοια εντέλει είναι η ταπείνωση του να εμπιστεύομαι τη ζωή μου στην αγάπη του Θεού, μια αγάπη που αναδεικνύεται σε μέτρο και κριτήριο της ζωής μου.
Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός πρέπει συνεχώς να «αλλάζει γνώμη», να μετανοεί. Όποιος θέλει να βρει τον Θεό πρέπει να μεταστρέφεται συνεχώς εσωτερικά, πρέπει να πηγαίνει αντίθετα στο ρεύμα της υλιστικής εποχής, σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Αυτή η υλιστική καθημερινότητα εισβάλλει μέσα από κείμενα, από την τηλεόραση, από το διαδίκτυο, από κάθε δυνατό μέσο, με τέτοια δύναμη, που συχνά ο άνθρωπος μπαίνει στον πειρασμό να σκεφτεί ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από την πρωταρχικότητα του υλικού κόσμου. Όμως, στην πραγματικότητα το αόρατο είναι μεγαλύτερο και αξίζει περισσότερο από όλα τα ορατά και υλικά. Μια και μόνη ψυχή –αναφέρει ο Πασκάλ– αξίζει περισσότερο από ολόκληρο το ορατό σύμπαν. Αλλά για να βιώσει ο άνθρωπος αυτή την αλήθεια στη ζωή του, είναι απαραίτητο να μετανοήσει, να κάνει μια εσωτερική στροφή 180 μοιρών, να ξεπεράσει την ψευδαίσθηση του ορατού και να γίνει ευαίσθητος, προσεκτικός και αβρός απέναντι στο αόρατο.
Η πρόσκληση για μετάνοια αντηχεί και πάλι στους ναούς μας. Είναι μια πρόσκληση για να ανοίξουμε «τώρα» τις καρδιές μας και να υποδεχθούμε τον Υιό του Θεού. Ο Πατήρ –γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης– δεν κρίνει κανέναν, αλλά έχει εμπιστευτεί στον Υιό Του την εξουσία να κρίνει, διότι είναι και Υιός του ανθρώπου (πρβλ. Ιω. ε΄, 22-27): Δηλαδή, ο Ιησούς Χριστός, όπως είναι τέλειος Θεός, είναι και τέλειος άνθρωπος, και άρα έχει και τη βιωματική εμπειρία του ανθρώπινου γένους, προκειμένου να κρίνει τον άνθρωπο. Και είναι σήμερα, στο παρόν, στο «τώρα», που κρίνεται το πραγματικό μας μέλλον· είναι «ο βίος και η πολιτεία» που υιοθετούμε σε αυτή τη ζωή που καθορίζουν το αιώνιο μέλλον μας.
«Μετανοείτε», μάς διδάσκει και σήμερα η Εκκλησίας: Αλλάξτε τον τρόπο σκέψης σας «τώρα», ώστε η παρουσία του Θεού στον κόσμο να παραμένει ορατή στη ζωή σας· αλλάξτε τον τρόπο σκέψης σας «τώρα», ώστε ο Θεός να γίνει παρών μέσα σας και, μέσα από εσάς, σε ολόκληρο τον κόσμο: «Ιδού τώρα είναι ο κατάλληλος και ευπρόσδεκτος καιρός, ιδού τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης
