Με ανάρτηση του ο Γιάννης Εριφυλλίδης ασκεί κριτική στην απόφαση του δικαστηρίου με την οποία αφέθηκε ελεύθερος ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Συγκεκριμένα γράφει:
Η προσπάθεια ξεπλύματος του Λιγνάδη από έντυπα τύπου «Καθημερινή» είναι ενοχλητική, αλλά, για όσους γνωρίζουν, ως έναν βαθμό αναμενόμενη.
Αυτό που δεν περίμενα όμως ποτέ ήταν ότι, στις σχετικές συζητήσεις που άνοιξαν και σε τοπικό επίπεδο στην Καβάλα, θα διάβαζα σχόλια του τύπου «και τι ζόρια τραβούν οι συνδικαλιστές του ΣΕΗ; Τα θύματα ήταν μέλη του σωματείου τους;», «Όλα για το θεαθήναι έγιναν. Ηθοποιοί είναι εξάλλου» (αυτό μου θύμισε και το «Ηθοποιός…» στη συνέντευξη-παρωδία της Υπουργού Πολιτισμού) και «Η δημόσια διαπόμπευση σε κάθε θεατρική παράσταση κάθε μέρα δείχνει μίσος και απανθρωπιά».
Οι αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων καλώς κρίνονται από τους πολίτες και βέβαια και από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών που έχει εμπλακεί και στην υπόθεση. Και η επίκληση του κοινού περί δικαίου αισθήματος καθόλου δεν με ενοχλεί.
Πράγματι, το να κρίνει το Δικαστήριο ότι ο καταδικασθείς για 2 βιασμούς ανηλίκων δεν είναι πλέον πιθανόν να τελέσει το ίδιο αδίκημα αν αφεθεί ελεύθερος (ο Εισαγγελέας βέβαια υποστήριξε το αντίθετο), ενώ μέχρι την καταδίκη του θεωρείτο ότι ήταν πιθανόν να τελέσει το ίδιο αδίκημα και γι’ αυτό άλλωστε είχε κριθεί προφυλακιστέος, στερείται λογικής και προφανώς και δεν εναρμονίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Υγιείς λοιπόν οι αντιδράσεις των ηθοποιών, και πού θα αντιδρούσαν αν όχι στο σανίδι, στο σπίτι τους δηλαδή, αντιδράσεις οι οποίες προέρχονται από έναν επαγγελματικό κλάδο που υπέφερε διαχρονικά από παρόμοιες συμπεριφορές και είδε στο metoo την ελπίδα της λύτρωσης και της κάθαρσης, εκφράζουν όμως και την απορία και αγωνία ταυτόχρονα του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
