Μια "κερκόπορτα" που μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο το μέλλον της καλλιέργειας του ακτινιδίου στην Ελλάδα κρύβει η διαπραγμάτευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Νέα Ζηλανδία, για την υπογραφή συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών. Οι Νεοζηλανδοί έχουν βάλει στο τραπέζι της συζήτησης την πρόταση για την απελευθέρωση των δασμών που επιβάλλει η Ε.Ε. στα ακτινίδια της Νέας Ζηλανδίας με τους παραγωγούς τους Νέστου να αντιδρούν. 

 

Την ανάγκη να αποφευχθεί η αποδοχή της πρότασης των Νεοζηλανδών σημειώνει και ο Μιχάλης Ξεκαρφωτάκης, πρόεδρος του Συνεταιρισµού Nespar, από το ∆ήµο Νέστου στην Καβάλα, θεωρώντας πως ο σκληρός ανταγωνισμός που θα προκύψει νοµοτελειακά αν αρθούν οι δασμοί, θα δημιουργήσει πίεση και στις τιμές για το ελληνικό ακτινίδιο στις αγορές της Ε.Ε., λόγω και της φήμης των ακτινιδίων της Zespri.

 

Αναφερόμενος στην περσινή χρονιά ο κ. Ξεκαρφωτάκης επισήµανε πως ήταν πολύ καλή για το ελληνικό ακτινίδιο και ότι για τα μέλη της Nespar η εκκαθάριση έδωσε μια μέση τιμή στα 81 λεπτά το κιλό.

 

Ανάλογα καλή πορεία σε επίπεδο τιμών, φαίνεται πως θα μπορέσει να κάνει και φέτος το προϊόν, καθώς λόγω των παγετών και χαλαζοπτώσεων η εθνική παραγωγή προοιωνίζεται μικρότερη από πέρυσι, ενώ προβλήµατα έχει και η ιταλική παραγωγή, η οποία αφήνει κενά στις αγορές, τα οποία καλύπτει η ελληνική, κερδίζοντας μερίδια αγοράς.

 

Το σχετικό αίτηµα απασχολεί, ήδη, την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και τους υπόλοιπους εμπλεκόµενους φορείς και οργανώσεις του κλάδου, οι οποίοι αντιτίθενται, καθώς µια τέτοια εξέλιξη θα οξύνει ιδιαίτερα τον ανταγωνισµό στις αγορές της Ευρώπης, όπου κατευθύνεται το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών μας.

 

Η επίσημη θέση της Εθνικής ∆ιεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακτινιδίων, όπως έχει εκφραστεί προς το ΥπΑΑT, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η Agrenda, τάσσεται όχι απλώς στη διατήρηση του υφιστάμενου status quo, αλλά αν είναι δυνατό και στην αύξηση των δασμών.

 

Και αυτό διότι η εκτίμηση που υπάρχει είναι πως μια πιθανή κατάργησή τους θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εμπορία της εγχώριας παραγωγής τη στιγµή που η Ελλάδα -μετά τα σοβαρά προβλήµατα που εξακολουθεί και αντιµετωπίζει η Ιταλία- είναι η μεγαλύτερη πλέον παραγωγός χώρα ακτινιδίου στο βόρειο ηµισφαίριο.

 

Ο μεγάλος κίνδυνος, σύμφωνα με την Agrenda θα έχει να κάνει με τη δυνατότητα των Νεοζηλανδών, από τη στιγµή που η παραγωγή τους φτάνει τους 600.000 τόνους ακτινιδίων, ετησίως, να αποθεµατοποιούν μεγάλες ποσότητες προϊόντος στην Ολλανδία ή το Βέλγιο, στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών που παράγει το νότιο ηµισφαίριο και να τις διαθέτει τους χειμερινούς μήνες, όταν δηλαδή θα βγαίνει η ελληνική παραγωγή στις αγορές.

 

«Είναι προφανές πως σε ένα τέτοιο ενδεχόµενο το ελληνικό ακτινίδιο, που σε ποσοστό σχεδόν 60% έχει προορισμό στις ευρωπαϊκές αγορές θα αντιµετωπίσει αυξηµένο ανταγωνισμό και η διάθεσή του θα γίνει πιο δύσκολη», µας ανέφερε ο πρόεδρος της Εθνικής ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης Ακτινιδίου, Χρήστος Κολιός και αποκάλυψε πως ήδη η Ε∆ΟΑ έχει κάνει κάποιες επαφές και µε τους αντίστοιχους φορείς της Ιταλίας και της Γαλλίας, προκειµένου να γίνει µια πρώτη συνεννόηση και να χτιστεί κοινό µέτωπο στο πλαίσιο της ΕΕ.

 

Ο ίδιος θυμίζει ότι το ακτινίδιο έχει µεγάλη δυναμική στην Ελλάδα, με τα παραγωγικά κτήµατα να ξεπερνούν ήδη τα 110.000 στρέµµατα και την εθνική παραγωγή να κυµαίνεται στους 260.000 τόνους και το ενδιαφέρον από τους παραγωγούς να είναι ζωηρό μέσα από νέες φυτεύσεις κάθε χρόνο.

 

Πηγή: agronews.gr