γράφει ο 

Αποστόλης Μπαμπατζίκος

 

Μετά από έναν από τους πιο συγκλονιστικούς τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου όλων των εποχών, η Αργεντινή επικράτησε στα πέναλτι με 4-2 επί της Γαλλίας και πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο.

 

Τι τελικός ήταν αυτός;;;

 

Μετά από ένα πολύ ωραίο Παγκόσμιο Κύπελλο στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, στον τελικό τα συναισθήματα που όλοι ζήσαμε ήταν μοναδικά. Τόσο μοναδικά που ακόμα και οι ουδέτεροι όπως εγώ, μείναμε με κομμένη την ανάσα.

 

Η Αργεντινή προηγήθηκε με ένα αρκετά αμφισβητούμενο πέναλτι με τον Μέσι, και πέτυχε και το 2-0 με τον Ντι Μαρία. Σε όλο το παιχνίδι η Αλμπισελέστε ήταν πολύ καλύτερη, και είχε τον απόλυτο έλεγχο στον ρυθμό και στο σκορ.

 

Όμως οι Πρωταθλητές του 2018 με τις αλλαγές του Ντεσάμπ, προσπάθησαν να παίξουν κάποια πιο “τρελά” συστήματα, για να σπάσουν την φανταστική άμυνα της Αργεντινής. Η Αργεντινή όπως στα ματς με Αυστραλία και Ολλανδία, έπεσε αγωνιστικά μετά το 70’ και ο Κιλιάν Εμπαμπέ δεν ήθελε πολύ, και με ένα πέναλτι στο 80’ και με ένα φανταστικό βολέ στο 81’ έβαλε φωτιά σε έναν “τελειωμένο” όπως φαινόταν τελικό.

 

Από εκεί και πέρα όλος ο πλανήτης έμεινε με κομμένη την ανάσα με τις δύο ομάδες να έχουν και οι δύο στιγμές για να πάρουν το ματς στην παράταση. Η Αργεντινή βρήκε το 3-2 με τον Μέσι, όμως ο Εμπαμπέ μετά από σουτ του στο 117’, είδε τον Μοντίλ να κάνει χέρι μέσα στην περιοχή. Ο Γάλλος σκόραρε ξανά από την άσπρη βούλα και έκανε χατ τρικ σε τελικό Μουντιάλ (μόνο ο Τζεφ Χάαρστ το είχε κάνει το 1966). 

 

Η πιο κομβική στιγμή του ματς ήταν στο 120’ με τον Μουανί να νικιέται σε απίστευτο τετ α τετ από τον Εμιλιάνο Μαρτίνεζ, που έδωσε το φιλί της ζωής στην Αργεντινή.

 

Φυσικά αυτός ο δραματικός τελικός δεν θα μπορούσε να μην πάει στα πέναλτι…

 

Στα πέναλτι όλη η άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου φαίνεται ακόμη περισσότερο. Εκεί όπως και με την Ολλανδία στους 8, ο Μαρτίνεζ έδειξε το ταλέντο του, έβγαλε δύο πέναλτι των Γάλλων και με την ευστοχία των συμπαικτών του, οδήγησε και αυτός την Αργεντινή στην κορυφή.

 

Πολλές ομάδες θα μπορούσαν να φτάσουν στην κορυφή φέτος. Η Βραζιλία που έπαιξε το πιο ωραίο και θεαματικό ποδόσφαιρο, η Γαλλία που έπαιρνε πάντα (σχεδόν) αυτό που ήθελε και άλλες ομάδες. Όμως αν μία το άξιζε λίγο παραπάνω από όλους ήταν η Αργεντινή, και δίκαια κατέκτησε το τρόπαιο.

 

Ο Λιονέλ Μέσι δεν άξιζε απλά 1000% αυτό το τρόπαιο για την ποιότητα του, αλλά το άξιζε γιατί κατέθεσε κάθε κομμάτι της ψυχής του σε αυτό του Μουντιάλ, δίνοντας τα πάντα σε κάθε φάση για τους Αργεντίνους. Άφησε τη ψυχή του στο γήπεδο, αλλά έμεινε και ψύχραιμος σε κάθε μεγάλη στιγμή, και έγινε ο απόλυτος ηγέτης ενός έθνους που λατρεύει το ποδόσφαιρο.

 

Η Αλμπισελέστε για 3η φορά είναι Παγκόσμια πρωταθλήτρια, μετά το 1978 και το 1986. Ο Ντιέγκο από ψηλά χαίρεται για τα παιδιά του…

 

Η Αργεντινή κλαίει, αλλά κλαίει από ευτυχία, για τον μέγιστο Μέσι και την εξαιρετική ομάδα του Σκαλόνι που πανάξια είναι πρωταθλήτρια κόσμου.