Για τις προκλήσεις των Τούρκων στα Βαρώσια της Αμμοχώστου μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό Center τής Καβάλας και στον Γιάννη Κομνηνό η τραγουδίστρια, συνθέτρια και στιχουργός, Αλέξια Βασιλείου.
Γεννημένη στην Αμμόχωστο, η Αλέξια διηγήθηκε τον ξεριζωμό που έζησε αυτή και η οικογένειά της κατά τις ημέρες του «Αττίλα» και σχολίασε το άνοιγμα της περιοχής από τους Τούρκους, 46 χρόνια μετά την εισβολή.
Σημειώνεται ότι την περασμένη εβδομάδα, η Τουρκία προκάλεσε για μια ακόμη φορά διεθνείς αντιδράσεις με την απόφασή της να ανοίξει μερικώς τα Βαρώσια και συγκεκριμένα ένα μέρος του παραλιακού μετώπου μήκους ενάμιση χιλιομέτρου. Επέτρεψαν τη διέλευση σε Τούρκους έποικους και Τουρκοκύπριους.
Η δεύτερη αυτή εισβολή στην παραλία της περίκλειστης πόλης ήρθε να θυμίσει τις μέρες δόξας που έζησε η συγκεκριμένη περιοχή πριν 5 δεκαετίες, όταν θεωρούνταν η «γαλλική ριβιέρα» της Ανατολικής Μεσογείου και αποτελούσε τον δημοφιλέστερο ίσως προορισμό Αμερικανών και Ευρωπαίων τουριστών.
Η περιοχή γνώριζε αλματώδη τουριστική και οικονομική ανάπτυξη και προκειμένου να φιλοξενηθεί ο αυξανόμενος αριθμός τουριστών χτίστηκαν πολλά ψηλά καινούρια κτίρια και ξενοδοχεία.
Κατά την ακμή τους, τα Βαρώσια δεν ήταν απλώς αγαπημένος τουριστικός προορισμός στην Κύπρο, αλλά μεταξύ 1970 και 1974, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο.
Αποτέλεσε μάλιστα αγαπημένο προορισμό διασημοτήτων όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, η Ράκελ Γουέλς και η Μπριζίτ Μπαρντό.
Μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, ο Ελληνο-Κυπριακός Στρατός απέσυρε τις δυνάμεις του από τη Λάρνακα. Ο Τουρκικός Στρατός προχώρησε μέχρι την Πράσινη Γραμμή, η οποία είναι και τα σημερινά σύνορα της ελεύθερης Κύπρου και του ψευδοκράτους.
Ώρες πριν Ελληνοκυπριακός και Τουρκικός Στρατός βρεθούν σε μάχη στους δρόμους της Αμμοχώστου, ολόκληρος ο πληθυσμός διέφυγε, φοβούμενος σφαγή. Πολλοί πρόσφυγες διέφυγαν νότια στο Παραλίμνι, στη Δερύνεια και στη Λάρνακα. Από τότε, το Παραλίμνι έγινε η μοντέρνα πρωτεύουσα της επαρχίας της Αμμοχώστου.
Όταν ο Τουρκικός Στρατός πήρε τον έλεγχο της περιοχής κατά τη διάρκεια της εισβολής, τον περίφραξε και απαγόρευσε την είσοδο σε πάντες εκτός του προσωπικού του Τουρκικού Στρατού και των Ηνωμένων Εθνών.
Οι άνθρωποι που ζούσαν στα Βαρώσια, ήλπιζαν πως θα επέστρεφαν στα σπίτια τους, μόλις η κατάσταση ηρεμούσε. Δυστυχώς όμως το θέρετρο είχε περιφραχτεί από τον Τουρκικό Στρατό.
Το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του 1984 παραχώρησε την διαχείριση των Βαρωσίων στα Ηνωμένα Έθνη με σκοπό να γίνει επανεγκατάσταση των κατοίκων των Βαρωσίων και μόνο, που είχαν εκδιωχθεί.
Το Τουρκικό κράτος δεν συμμορφώθηκε, αλλά κράτησε τα Βαρώσια ως «διαπραγματευτικό χαρτί», με την ελπίδα να πείσει τους κατοίκους της Κύπρου να αποδεχτούν μια επίλυση του Κυπριακού ζητήματος με τους δικούς τους όρους.
Ένα τέτοιο σχέδιο επίλυσης ήταν το Σχέδιο Ανάν, το οποίο η πλειονότητα (76%) των Ελληνοκυπρίων απέρριψε χαρακτηρίζοντάς το άδικο. Ήθελε την επιστροφή των Βαρωσίων στους αρχικούς κατοίκους, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Ο λόγος της απόρριψης του σχεδίου μέσω δημοψηφίσματος από τους Ελληνοκύπριους στηρίχθηκε στην άποψη πως το συνολικό σχέδιο ήταν απαράδεκτο.
