Συγκινητική είναι η επιστολή της αποχώρησης του Χρήστου Ταμανά από τη συμμετοχή του σε συλλόγους. Εδώ και πολλά χρόνια συνέδεσε το όνομά του με τον Σύλλογο Υποστηρικτών του Κέντρου Υγείας Πρίνου, έναν φορέα ο οποίος κατάφερε να ενεργοποιήσει την τοπική κοινωνία, μέχρι και τους διερχόμενους τουρίστες, ώστε ο καθένας με τον οβολό του να υποστηρίξει τις παροχές υγείας στο νησί.
Ο σύλλογος αυτός κατάφερε να δημιουργήσει μια κουλτούρα εθελοντισμού, που όμοιά της δεν συναντάται εύκολα σε άλλη περιοχή. Οι Θάσιοι αντί στεφάνων ή άλλης δωρεάς μετά από απώλεια δικού τους προσώπου, προτιμούν να κάνουν μια δωρεά στο σύλλογο, ξέροντας ότι τα χρήματά τους θα διατεθούν για να καλύπτει το Κέντρο Υγείας της Θάσου τις διαχρονικές ελλείψεις του. Άλλοι με 10€ και άλλοι με χιλιάδες ευρώ, ενισχύουν σε τακτική βάση τον Σύλλογο κι αυτός με τη σειρά του την πρωτοβάθμια δομή υγείας του νησιού.
Ο Χρήστος Ταμανάς υπήρξε η «ψυχή» αυτής της προσπάθειας, ενώ συμμετείχε επιπλέον και σε άλλους φορείς κι είχε διατελέσει στο παρελθόν δημοτικός σύμβουλος Καβάλας. Περισσότερα για τον ίδιο, αναφέρουμε παρακάτω. Αποφάσισε να αποχωρήσει από τον σύλλογο, λίγο πριν τα 87αγενέθλιά του, με μια επιστολή στην οποία λέει:
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ
Όλα στη ζωή έχουν μία αρχή και ένα τέλος, απαράβατος κανόνας. Επίσης ό,τι αρχίζει ωραίο ορισμένες φορές τελειώνει με πόνο ή αντιθέτως με υπέρμετρη ψυχική αγαλλίαση. Προσωπικά τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα. Μετά από 46 χρόνια (1973) άμισθης εθελοντικής συμμετοχής στα πολιτειακά κοινά, αποφάσισα λόγω τάξεως και ηλικίας να μην είμαι πλέον Πρόεδρος ή μέλος οιουδήποτε νομικού προσώπου.
Τα συναισθήματά μου, ναι, είναι ανάμικτα - πολυσχιδή, περιέχουν λύπη λόγω αποχωρήσεως, μυριάδες αναμνήσεις δραστηριοτήτων, προσπάθειες αγώνων, επιμονή, θέληση, πίστη, συνεχή ενημέρωση για την επιτυχή επίτευξη των στόχων, μάλιστα ορισμένες φορές αντιμετώπισα αβάσιμα κακόβουλα σχόλια που προσέγγιζαν τα όρια της αχαριστίας, όλα τα παραπάνω σε λακωνική περιγραφή.
Το σημαντικότερο όμως γεγονός για μένα είναι ένα, με την συμπαράσταση της οικογένειας μου και ειδικότερα της συζύγου μου Αντιγόνης προσφέραμε (όπως ομολογούν πολιτειακοί παράγοντες – υπάρχουν έγκυρα δημοσιεύματα) στην πατρίδα άμισθο διαχρονικό παραγωγικό εθελοντισμό, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις το έναυσμα για έργα Εθνικής σημασίας σε Καβάλα και Θάσο.
Το γεγονός αυτό μας πλημμυρίζει από μία τεράστια ψυχική αγαλλίαση διότι σαν απλοί άνθρωποι επιτελέσαμε το καθήκον μας προς την πατρίδα με την ταυτόχρονη εκπλήρωση των οικογενειακών μας υποχρεώσεων όπως μας τις κληροδότησαν οι γονείς μας με όλες τις Ορθόδοξες Χριστιανικές και Εθνικές μας καταβολές.
Το ότι δεν θα έχω πλέον επίσημη νομική συμμετοχή σε έναν φορέα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψω να εκφράζομαι δημόσια με ενδιαφέρον για τα όσα μέχρι σήμερα επιδίωξα ή να αλλάξω ριζικά τρόπο ζωής, κάτι τέτοιο θα σήμαινε και το τέλος της ζωής μου, ιδιαίτερα, όσο ο Θεός θα με έχει υγιή, θα βλέπω το Κέντρο Υγείας της Θάσου με μεγάλο ενδιαφέρον όπως και το σπίτι μου.
Στο κείμενο μου αυτό δεν είναι δυνατό να εκφράσω τις ευχαριστίες μου σε έναν προς έναν τους συνεργάτες που με βοήθησαν ως μέλη του Διοικητικού μου Συμβουλίου, τους διευθυντές του Κ.Υ. και όλους τους εργαζομένους στο Κ.Υ. που αποτελούσαμε μία μεγάλη αγαπημένη οικογένεια, τους Διοικητές και υποδιοικητές του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας των παρελθόντων ετών της περιόδου 2002 – 2009 με τους οποίους είχα παραγωγική άριστη κατανοητή συνεργασία.
Πολύτιμη και απαραίτητη η συμμετοχή των κατοίκων της Θάσου που στήριξαν και συνεχίζουν να ενισχύουν με τις αναγκαίες δωρεές και οικονομικές ενισχύσεις το Κέντρο Υγείας. Τους ευχαριστώ όλους με πολλή αγάπη, τιμή και απεριόριστη εκτίμηση.
Εύχομαι στη Νέα Διοίκηση του Συλλόγου Υποστηρικτών του Κέντρου Υγείας Θάσου που θα αναλάβει εντός του μηνός Σεπτεμβρίου 2019 καλή επιτυχία στην σημαντική Θεάρεστη αποστολή της.
Ποιος είναι ο Χρήστος Ταμανάς
Γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1932 στο Πολύνερο Καβάλας από γονείς που ήλθαν από την Αμισό του Πόντου στην εποχή της γενοκτονίας. Είναι το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Δημοσθένη Βηθλεέμ Ταμανά και της Πηνελόπης το γένος Χρήστου Θωμαϊδη. Η οικογένεια, το έτος 1940, μετοίκισε στην Καβάλα όπου και διαμένει.
Μαθητής της τότε Νυκτερινής Εμπορικής, προσλήφθηκε ως υπάλληλος στο Υποθηκοφυλακείο Καβάλας όπου εργάσθηκε για 6 χρόνια. Οι γνώσεις και η εμπειρία που αποκόμισε από αυτή τη δουλειά, τον βοήθησε στη συνέχεια να ασκήσει ελεύθερο επάγγελμα στο χώρο των κτηματομεσιτειών.
Το 1953 άρχισε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, υπηρετώντας σε επιτελικά γραφεία. Είχε ήδη γνωριστεί, ένα χρόνο πριν, με την τότε αποφοιτούσα μαθήτρια του Γυμνασίου Θηλέων Καβάλας, Αντιγόνη Τεντζεράκη (με καταγωγή από την Καλλιράχη), η οποία ως μαθήτρια διέμενε στο σπίτι το πατρικό της μητέρας της στην Καβάλα, στη συνοικία Παναγίας.
Παντρεύτηκαν μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημοσθένη που είναι ανώτερος κρατικός υπάλληλος και τον Γεώργιο, γνωστό κτηματομεσίτη Καβάλας. Ο Χρήστος και η Αντιγόνη διανύουν τώρα την 7η δεκαετία κοινού βίου.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄50, ο Χρήστος Ταμανάς και η σύζυγός του δραστηριοποιήθηκαν επαγγελματικά στην πόλη της Καβάλας και κατάφεραν να σταθούν, αυτοδημιούργητοι, ξεκινώντας από το μηδέν. Είχαν από κοινού γραφείο στο οποίο ο Χρήστος Ταμανάς ασχολήθηκε με τις κτηματικές συναλλαγές και η Αντιγόνη ασχολήθηκε με πρακτόρευση ταξιδιών και με γενικές ασφάλειες.
Η ενασχόληση του Χρήστου Ταμανά με τα κοινά άρχισε το έτος 1973 τότε που ανέλαβε πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας του Δημοτικού Σχολείου της συνοικίας Παναγίας και Πρόεδρος δύο σχολικών εφορειών, Οικονομικού Γυμνασίου και Νυκτερινού Γυμνασίου.
Το ίδιο έτος ίδρυσε τον πρώτο εξωραϊστικό και εκπολιτιστικό σύλλογο της συνοικίας Παναγίας με τίτλο «Η ΠΑΝΑΓΙΑ» στην Καβάλα με έντονη κοινωνική, φιλανθρωπική και εξωραϊστική δράση, καταργώντας τα γαϊδουράκια που εξυπηρετούσαν ολόκληρη την συνοικία και τον Δήμο για την αποκομιδή των σκουπιδιών.
Την ίδια περίοδο, εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας, όντας ένας από τους 8 συμβούλους της μειοψηφίας. Κατάφερε σε μικρή ηλικία να ξεχωρίσει σε ένα σύνολο 50 υποψηφίων. Το τι κατάφερε στα πολλά χρόνια που ασχολήθηκε με τα κοινά, το περιγράφει αναλυτικά στο βιβλίο που εξέδωσε με τίτλο «Η διαδρομή μου» (εκδόσεις Νιραγός – 2009).
Ανάμεσα σε αυτά, ήταν και η εξεύρεση του οικοπέδου όπου σήμερα λειτουργούν τα ΤΕΙ Καβάλας (Διεθνές Πανεπιστήμιο Σήμερα) καθώς και το πρώην Πολυκλαδικό Λύκειο (νυν 6οΓΕΛ Καβάλας) στην περιοχή της Ραψάνης. Υπήρξε επίσης εκλεγμένος εκπρόσωπος του Δήμου Καβάλας στο τότε Νομαρχιακό Συμβούλιο (που δεν ήταν αιρετό).
Το έτος 1978 επανεκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας, μεταξύ των 3 πρώτων σε σταυρούς προτίμησης, χωρίς να είναι ενταγμένος σε οποιαδήποτε πολιτική παράταξη η συνδικαλιστική οργάνωση. Το ίδιο έτος εκλέχθηκε πρόεδρος της Λέσχης Lions Καβάλας (διετέλεσε πρόεδρος για δύο συνεχόμενες περιόδους).
Υπήρξε επίσης πρόεδρος της Περιφερειακής Οικονομικής Επιτροπής Προσκόπων Καβάλας αλλά και του Αθλητικού και Κοινωνικού Κέντρου Καβάλας, ασχολούμενος μεταξύ άλλων και με παρεμβάσεις στο πάρκο Φαλήρου. Έχοντας αποχωρήσει από το πολιτικό προσκήνιο και τις αιρετές θέσεις, μετά από πρόταση του τότε νομάρχη, ανέλαβε πρόεδρος του Εθνικού Κολυμβητηρίου και πρόεδρος του Αθλητικού και Κοινωνικού Κέντρου.
Το 1998 ίδρυσε το Ναυτικό Όμιλο Καλλιράχης «Άγιος Νικόλαος» του οποίου προήδρευσε για μία δεκαετία. Το 2002, κι αφού είχαν προηγηθεί πολλές επαφές με τοπικούς φορείς και παράγοντες της Θάσου, αποφασίζει να κάνει ένα σημαντικό βήμα με στόχο να καλύψει τις κτιριακές και λοιπές λειτουργικές ανάγκες του Κέντρου Υγείας Πρίνου. Έτσι ίδρυσε τον Σύλλογο Υποστηρικτών του Κέντρου Υγείας Πρίνου «Άγιος Παντελεήμων» όπου επιτελεί μέχρι σήμερα μία πολύ χρήσιμη και ζωτικής σημασίας κοινωνική αποστολή.
Ανάμεσα στα επιτεύγματα του συλλόγου είναι η προμήθεια ιατρικών μηχανημάτων και εξοπλισμού αλλά και η κτιριακή επέκταση του Κέντρου Υγείας κατά 220 τ.μ. και με ξεχωριστό υπόγειο χώρο. Ταυτόχρονα μερίμνησε για την ανακαίνιση του υπάρχοντος κτιριακού συγκροτήματος.
