Την Τετάρτη (13/12), έγινε κινητοποίηση από εργατικά σωματεία και φορείς της Καβάλας, στην πλατεία Ελευθερίας, ενάντια στον προϋπολογισμό που έφερε προς συζήτηση η κυβέρνηση στην Βουλή και θα ψηφιστεί την Κυριακή (17/12).
Σχετική ανακοίνωση των σωματείων αναφέρει τα εξής:
“Κινητοποίηση πραγματοποίησαν εργατικά σωματεία και φορείς σήμερα, Τετάρτη 13/12 στην κεντρική πλατεία, ενάντια στον αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό που φέρνει σήμερα προς συζήτηση η κυβέρνηση στην βουλή και θα ψηφιστεί την Κυριακή.
Εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων, μίλησε η Παναγιώτα Λαγωνικακου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Χημικού ΔΙΠΑΕ, που έθεσε τις βασικές ελλείψεις στα πανεπιστήμια λόγω της υποχρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δίνονται δις ευρώ σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς για να συμμετέχει η χώρα μας σε πολέμους και την ίδια στιγμή η κατάσταση στην Παιδεία είναι τραγική.
Εκ μέρους των εργατικών σωματείων, μίλησε η Βάσω Μπράτσου, πρόεδρος του συνδικάτου Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης, που ανέδειξε ότι μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, ενισχύονται τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και για ακόμη μια φορά τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα αφού θα επιβαρυνθούν εργαζόμενοι, αυταπασχολούμενοι, μικρό έμποροι, βιοπαλαιστές αγρότες κλπ με 67 δις ευρώ το 2024.
Ανέδειξε επίσης το ζήτημα της ακρίβειας που μαστίζει κάθε λαϊκό σπίτι. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι « υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση είναι και η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που πίνουν νερό στο όνομα της κερδοφορίας των
μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Είναι πιστοί υπηρέτες της πολιτικής του κόστους – οφέλους». Επιπλέον ανέφερε την κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας, που λειτουργεί με λιγότερο από το 50% του προσωπικού και ανέδειξε τα προβλήματα στην δημόσια υγεία που αντιμετωπίζει ο λαός, καθώς χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση του αγαθού της Υγείας.
Τέλος, κάλεσε τους εργαζόμενους να μην μένουν μόνοι τους απέναντι στην βαρβαρότητα, αλλά να οργανωθούν και να δυναμώσουν τα σωματεία τους, που είναι η μόνη φωνή αντίστασης.
Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης και μέσα από τα συνθήματα εκφράστηκε ακόμη μια φορά η αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης.”
