γράφει ο
Δημήτρης Εμμανουηλίδης
Όταν "η Ζωή εν Τάφω" βρίσκει το αόρατο νήμα της Σεφερικής ποίησης τού" κράτησα τη ζωή μου", αναπότρεπτα σκορπιέται ρίγος σ' όλο το κοίλο του θεάτρου.
Κι' όταν απ'τη σκηνή ξεπηδούν εκατοντάδες νεοσσοί, αυριανοί μύστες της μουσικής, τότε μπορείς να ελπίζεις για το αύριο αυτού του τόπου. Καθόσον, η παράκληση "μη λησμονάτε τη χώρα μου" γίνεται εμφατική δέσμευση για τη διαχρονική συνέχειά της.
Αυτή την πίστη μάς μετάγγισαν τα νιάτα του μουσικού σχολείου Καβάλας πλαισιωμένα από μια πλειάδα μουσικών σχολείων της επικράτειας.
Η πόλη μας τιμώντας τον Απόστολο των Εθνών, αφιέρωσε μέρος της εκδήλωσης στον διαχρονικά οικουμενικό πρεσβευτή του πολιτισμού μας, Μίκη Θεοδωράκη.
Όταν η μυσταγωγία έφτανε στο τέλος της συνειδητοποιούσα ο καθένας πόση ανάγκη έχει ο τόπος από εμπνευσμένους δασκάλους.
Μπροστάρης σ' αυτό το μουσικό ταξίδι ο Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Καβάλας, ο Γιάννης Κακάρας, πλαισιωμένος από άξιους θεράποντες της Ευτέρπης, πήραν στις πλάτες τους μια υπόθεση που πηγαίνει μπροστά τον πολιτισμό της πόλης μας.
Θα ήταν απρέπεια να μην αναφερθώ στη στήριξη των γονιών στην προσπάθεια των παιδιών τους, καθώς και σ'όλους εκείνους που στήριξαν την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος. Δεν τους πρέπουν μόνο τα συγχαρητήρια.
Τους πρέπει η ευγνωμοσύνη για την προσφορά τους.
Ο Δ. Εμμανουηλίδης είναι πρ. βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας
