Κάλεσμα για μια νέα αρχή με την κοινωνία στην πρώτη γραμμή απηύθυνε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της ΔΕΘ παρουσιάζοντας το σχέδιο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Περιέγραψε την ανασφάλεια στην εργασία και το μισθό, στη σύνταξη και την υγειονομική περίθαλψη, στις σπουδές ως το κυρίαρχο συναίσθημα των πολιτών.
«Την κοινωνική ανασφάλεια την αυξάνει η πολιτική της κυβέρνησης που διευρύνει ραγδαία τις κοινωνικές ανισότητες. Χρειάζεται επιστροφή της πολιτικής και τολμηρές αποφάσεις», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από το βήμα της ΔΕΘ και σημείωσε:
«Η πατρίδα έχει ανάγκη από μία νέα αρχή με την κοινωνία στην πρώτη γραμμή, μία νέα αρχή για το κράτος και την διακυβέρνηση και για την οικονομία και το παραγωγικό μοντέλο».
«Απαιτείται μία ισχυρή προοδευτική κυβέρνηση που θα κλείσει τις πληγές που άνοιξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη» είπε, τονίζοντας πως χρειάζεται επιστροφή της πολιτικής έναντι της επικοινωνίας καθώς κανένα τέχνασμα δεν μπορεί να καλύψει το κενό που υπάρχει με την κοινωνία.
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για ακραία μεροληπτική για τα συμφέροντα των ισχυρών, που διευρύνει ραγδαία τις κοινωνικές ανισότητες, σημειώνοντας πως η ιδέα ότι η κοινωνία θα προοδεύσει ένα οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότεροι είναι η αιτία της σημερινής παρακμής.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας
Είμαι ευτυχής που είμαι για μια ακόμη φορά απέναντί σας στη Θεσσαλονίκη για τη Διεθνή Έκθεση. Ωστόσο η δεύτερη συνεχόμενη Έκθεση σε συνθήκες πανδημίας, παρά τη παρουσία θεατών, ελάχιστα θυμίζει άλλες χρονιές.
Πολλά πια δεν είναι όπως πριν.
Εδώ και ενάμισι χρόνο η ζωή μας άλλαξε δραματικά.
Άλλαξε η καθημερινότητα, τα συναισθήματα αλλά και η ιεράρχηση των αναγκών και των αξιών μας.
Και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι το βασικό συναίσθημα που σήμερα νιώθει η κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας είναι η ανασφάλεια.
Ανασφάλεια για την υγεία και τη ζωή, αλλά και για την αξιοπρεπή διαβίωση.
Το σήμερα και το αύριο, το δικό μας και κυρίως των παιδιών μας.
Της νέας γενιάς που, σε αντίθεση με τις δικές μας γενιές, αντικρύζει ένα μέλλον δυσοίωνο.
Ανασφάλεια για τις σπουδές.
Ανασφάλεια για την εργασία και το μισθό.
Ανασφάλεια για τη σύνταξη και τη υγειονομική περίθαλψη.
Αυτό είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που έφερε η νέα εποχή των πολλαπλών κρίσεων, της πανδημικής, της κλιματικής και της οικονομικής κρίσης.
Αλλά σήμερα γίνεται πια φανερό ότι στη πατρίδα μας αυτή την ανασφάλεια την πολλαπλασιάζει, τη μεγεθύνει, τη μετατρέπει σε φόβο, μια κυβέρνηση που εφαρμόζει μια πολιτική ακραία μεροληπτική για τα συμφέροντα των ισχυρών.
Μια πολιτική που καταστρέφει ανθρώπους και παραγωγικές δυνάμεις.
Και διευρύνει ραγδαία τις κοινωνικές ανισότητες.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι:
Μπορούμε με τα παλιά εργαλεία να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις;
Να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή τη πορεία ;
Να αντικαταστήσουμε την ανασφάλεια και το φόβο, με το αίσθημα της ασφάλειας και της ελπίδας ;
Μπορεί το πολιτικό μας σύστημα, τα κόμματα, το κράτος, οι κοινωνικές μας οργανώσεις, να απαντήσουν στο σήμερα ακολουθώντας τη πεπατημένη του χθες ;
Ακολουθώντας το δρόμο μιας μίζερης ανταλλαγής ρητορικών πυρών;
Χρεώνοντας ο ένας στον άλλο την ευθύνη αλλά χωρίς να δείχνουμε ένα δρόμο ριζικά διαφορετικό ;
Η απάντησή μου είναι ΟΧΙ.
Τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών είναι τόσο μεγάλα και η κρίση τόσο υπαρξιακή, που υπερβαίνουν τις παλιές πολιτικές συνταγές και τις ρητορικές και επικοινωνιακές συμβάσεις.
Χρειάζεται επειγόντως επιστροφή της πολιτικής έναντι της επικοινωνίας. Και χρειάζεται τόλμη για μεγάλες τομές και υπερβάσεις. Κανένα τέχνασμα επικοινωνίας δε μπορεί σήμερα να καλύψει το κενό ανάμεσα στη πολιτική και τη κοινωνία.
Και να εκτονώσει τη κοινωνική δυσαρέσκεια που γεννούν πολιτικές με πρόσημο βαθιά ταξικό και αντιλαϊκό.
Χρειάζεται λοιπόν τόλμη, αλλά και αρετή, για να μη φοβηθούμε να αντικρύσουμε το πρόβλημα με ματιά κριτική αλλά και αυτοκριτική.
Στη νέα εποχή των πολλαπλών κρίσεων, δε μπορούμε να προχωρήσουμε όπως πριν.
Ήρθε η ώρα, να τραβήξουμε μια γραμμή και να αλλάξουμε.
Να ανεβάσουμε την πολιτική από τα υπόγεια της ιδιοτέλειας και της διαπλοκής, στο ύψος των αναγκών που έχουν οι άνθρωποι.
Να βάλουμε την ελπίδα στη θέση του φόβου. Την ασφάλεια στη θέση της ανασφάλειας.
Αυτή την επιθυμία μας να επιχειρήσουμε μια τέτοια τολμηρή αλλαγή, συνοψίζει το σύνθημα που έχω σήμερα στη πλάτη μου.
Σήμερα, η πατρίδα μας έχει ανάγκη από μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ.
ΜΕ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ στη πρώτη γραμμή.
Μια νέα αρχή για το πολιτικό σύστημα.
Μια νέα αρχή για Κράτος και το μοντέλο διακυβέρνησης.
Μια νέα αρχή για την οικονομία και το παραγωγικό μοντέλο.
Μια Νέα Αρχή με την κοινωνία.
Με τη δύναμη της αλληλεγγύης που κράτησε όρθιούς τους ανθρώπους όταν ο ιός απειλούσε τη ζωή τους, ή οι φωτιές απειλούσαν τον τόπο τους.
Με τη δύναμη της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας που έδειξαν και δείχνουν αυτοί και αυτές που δίνουν τις μάχες στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ.
Με τη δύναμη της εντιμότητας και της σκληρής δουλειάς που εκφράζει έναν ολόκληρο λαό που έχει μάθει στα δύσκολα.
Με τη δύναμη του μέλλοντος, των παιδιών του 21ου αιώνα που τα όνειρα τους για να ανθίσουν δεν χρειάζονται Megabytes και χαρτζιλίκια, αλλά μια χώρα που τους νοιάζεται, τους στηρίζει, τους δίνει προοπτική και φιλοδοξία να ζήσουν και να δημιουργήσουν στον τόπο τους.
Μια Νέα Αρχή, με οδηγό την κοινωνία και εγγυητή μια ισχυρή, προοδευτική κυβέρνηση.
Που θα κλείσει τις πληγές που άνοιξε η περίοδος Μητσοτάκη αλλά το κυριότερο, θα επιτρέψει στις Ελληνίδες και τους Έλληνες να οργανώσουν με ασφάλεια και ηρεμία το μέλλον τους.
Γιατί αυτή η Νέα Αρχή, φίλες και φίλοι, σημαίνει ότι ο μεγάλος συλλογικός μας στόχος για την 3η δεκαετία του 21ου αιώνα δεν μπορεί να είναι οι Έλληνες να μη ζουν χειρότερα, αλλά να μπορέσουν όντως να ζήσουν καλύτερα. Σε μια κανονική, σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Και κινητήρια δύναμη σε μια νέα αρχή δε μπορεί παρά να είναι μια οικονομία που υπηρετεί τη κοινωνία, μια οικονομία που στηρίζει τον κάθε άνθρωπο ανάλογα με τις ανάγκες του και τον ανταμείβει ανάλογα με τις ικανότητές του.
Έχουμε ακούσει πολλά όλα αυτά τα χρόνια για το τέλος των ιδεολογιών.
Αλλά ακόμη και αν κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ιδεολογίες δεν υπάρχουν, σίγουρα κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν ιδέες.
Και η ιδέα ότι η ελληνική κοινωνία θα προοδεύσει αν οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι είναι η αιτία της σημερινής παρακμής.
Γιατί η εφαρμογή της, δεν απέτυχε απλά.
Άφησε πίσω της συντρίμμια. Συντρίμμια κοινωνικά, αλλά και περιβαλλοντικά.
Μαζί με την ανθρώπινη απόγνωση, η ίδια η φύση πληγώθηκε ανεπανόρθωτα. Και τώρα η κλιματική κρίση έρχεται σαν γραμμάτιο που συλλογικά πρέπει να ξεχρεώσουμε απέναντι στις σημερινές αλλά και στις επόμενες γενιές.
Καιρός λοιπόν να συζητήσουμε σοβαρά μια άλλη ιδέα.
Την ιδέα ότι το επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής προόδου, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Οι σκληρά εργαζόμενοι, η υγιής επιχειρηματικότητα, οι καινοτόμες προσπάθειες που στηρίζονται στη γνώση και την ευφυΐα των ανθρώπων, όχι στα βαριά πορτοφόλια, την εκμετάλλευση και τη διαπλοκή με το κράτος.
Μια τέτοια οικονομία άλλωστε γέννησε και τη μεσαία τάξη. Κάπως έτσι άνθρωποι φτωχών οικογενειών, από την ύπαιθρο και τα αστικά κέντρα, βρήκαν την ευκαιρία να ζήσουν καλύτερα.
Η μεσαία τάξη στη χώρα μας είναι μια τάξη αυτοδημιούργητη. Αυτό είναι το διακριτικό της χαρακτηριστικό και όχι το αν προτιμά ή όχι να φοράει γραβάτα.
Και δεν έχουν καμία σχέση μαζί της, όσοι υποκριτικά την επικαλούνται αλλά γεννήθηκαν πορφυρογέννητοι και δεν προσπάθησαν ποτέ.
Η Ελλάδα δε χτίστηκε από τους νεόπλουτους ούτε από τους βαθύπλουτους δήθεν ευεργέτες που στη κρίση έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό και επενδύουν τα λεφτά τους σε οφσόρ για να μη φορολογούνται.
Η Ελλάδα φτιάχτηκε από αυτούς που με τον ιδρώτα τους βγάζουν το μεροκάματο και από όσους άδραξαν την ευκαιρία μιας καλύτερης ζωής με εντιμότητα και αξιοπρέπεια.
Τους εργαζομένους και τη μεσαία τάξη. Αυτοί τη κράτησαν στις δύσκολες στιγμές. Οι άνθρωποι του μόχθου, της παραγωγής και της δημιουργίας.
Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί ;
Ποια είναι στα αλήθεια αυτή η μεσαία τάξη που ξαφνικά τόσο συγκίνησε εκείνους που λίγα χρόνια πριν, τους έριχναν τα βάρη της χρεοκοπίας και τους έλεγαν «μαζί τα φάγαμε»;
Είναι μήπως αυτοί που έχουν τόσο μεγάλα κέρδη και ωφελήθηκαν καθόλου από τις φοροελαφρύνσεις στα μερίσματα και στα κέρδη των επιχειρήσεων ;
Ή είναι αυτοί που έχουν από 800.000 ακίνητη περιουσία να μεταβιβάσουν σε κάθε τους παιδί ;
Όχι δεν είναι αυτοί.
Αυτοί είναι η τάξη και οι συνδετημόνες του κου Μητσοτάκη. Για τα συμφέροντα των οποίων εργάζεται.
Μεσαία τάξη, είναι οι άνθρωποι που ξυπνάνε το πρωί να πάνε στη δουλειά, στη βιοτεχνία, στο μαγαζί.
Είναι αυτοί που ζουν από τον κόπο τους. Είναι ο κορμός της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτούς τους ανθρώπους, όμως, πρωτίστως εξαπάτησε ο κος Μητσοτάκης το 2019.
Τους υποσχέθηκε λιγότερους φόρους, καλύτερες δουλειές και ασφάλεια.
Και σήμερα δυο χρόνια μετά, όχι μόνο δεν τήρησε τις υποσχέσεις του, αλλά έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα.
Αντί για λιγότερους φόρους, η ελληνική κοινωνία βρέθηκε αντιμέτωπη με νέα ύφεση, στασιμότητα μισθών, μείωση εισοδημάτων και πλέον ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας που πλήττει την αγοραστική δύναμη των εργαζόμενων, των μισθωτών, των αγροτών, των ελεύθερων επαγγελματιών.
Αντί για καλύτερες δουλειές, έχουμε τη γενίκευση ενός εργασιακού μεσαίωνα.
Με κατάργηση της 8ωρης εργασίας, με νομιμοποίηση των απλήρωτων υπερωριών, με αποκαθήλωση των εργασιακών δικαιωμάτων και με καθήλωση του κατώτατου μισθού.
Και αντί για ασφάλεια ο μέσος πολίτης βιώνει μια πρωτοφανή αίσθηση γενικευμένης ανασφάλειας.
Με τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και του ΕΣΥ, μεσούσης της πανδημίας, τη παταγώδη αποτυχία του δήθεν επιτελικού κράτους στις πυρκαγιές.
Οι λιγότεροι φόροι, έγιναν λιγότερα χρήματα στις τσέπες των πολιτών.
Οι καλύτερες δουλειές, έγιναν κακοπληρωμένες δουλειές σε χειρότερες συνθήκες.
Η ασφάλεια, έγινε γενικευμένη ανασφάλεια, οριζόντια στην ελληνική κοινωνία.
Και όλα αυτά δεν συνέβησαν τυχαία. Δεν πρόκειται περί αστοχιών ή ανεπάρκειας κάποιων υπουργών.
Όλα αυτά είναι οι συνέπειες μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής.
Η σύλληψη και η εκτέλεση της οποίας, είναι αποκλειστικά έργο του κ. Μητσοτάκη.
Γιατί ο κ. Μητσοτάκης, συνειδητά επέλεξε για ποιους και πώς θα κυβερνήσει τον τόπο.
Δεν κυβερνά για τη πλειοψηφία των Ελλήνων.
Δεν κυβερνά ούτε καν για όσους τον εξέλεξαν.
Κυβερνά για λογαριασμό μιας μικρής μειοψηφίας.
Για μια ελίτ λίγων και ισχυρών που επανήλθε στο τιμόνι της χώρας, για να ιδιοποιηθεί τις θυσίες και τους κόπους αυτών που πλήρωσαν την κρίση.
Και τρέφεται από το κρατικό χρήμα, επιβάλλοντας δημόσια ρύθμιση για τα ιδιοτελή της συμφέροντα.
Αυτό δείχνουν οι επιλογές του για το εργασιακό νομοσχέδιο που σχεδιάστηκε κατά παραγγελία του ΣΕΒ.
Αυτό δείχνουν οι επιλογές του για τη παιδεία και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα πανεπιστήμια, που σχεδιάστηκε κατά παραγγελία των ιδιοκτητών κολεγίων.
Αυτό δείχνουν οι επιλογές του για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που σχεδιάστηκε κατά παραγγελία διεθνών και εγχώριων αρπακτικών, που έχουν στόχο να βάλουν χέρι στα κεφάλαια της επικουρικής ασφάλισης, χρεώνοντας σε βάθος χρόνου με 70 δις ευρώ τα δημόσιο προϋπολογισμό.
Αυτό δείχνουν οι επιλογές του για τον πτωχευτικό νόμο, που σχεδιάστηκε κατά παραγγελία των διεθνών funds, σε συνεργασία με τους πάντα πρόθυμους εγχώριους τραπεζίτες, με στόχο να ρευστοποιήσουν την περιουσία και τα σπίτια των Ελλήνων πολιτών.
Κυβερνά επίσης και για τον κομματικό του στρατό.
Γι’ αυτούς τους λίγους, δήθεν άριστους αλλά κατά βάση αργόμισθους, που βρήκαν ξανά ανοιχτές τις πύλες του κράτους για να στήσουν πάρτι απευθείας αναθέσεων.
Τα γαλάζια golden boys που ως γνήσιοι αντικρατιστές, με έξοδα του κράτους χρυσοπληρώνονται για να υπονομεύουν το δημόσιο συμφέρον.
Αυτό δείχνει η επιλογή του στο δήθεν επιτελικό κράτος, με τον διπλασιασμό των μετακλητών και των αμοιβών τους. Αυτό δείχνει και το όργιο των απευθείας αναθέσεων σε υπουργία και γενικές γραμματείες, δύο χρόνια τώρα.
Πέρα όμως από το ‘για ποιους’ κυβερνάει, σημασία έχει και το πώς κυβερνάει. Που είναι ίσως το πιο βαθύ, το πιο δομικό, το ακόμα πιο διαβρωτικό για την ίδια τη δημοκρατία.
Και ο κος Μητσοτάκης κυβερνά μόνος. Ως άλλος Καίσαρας. Μετατρέποντας το Γραφείο του Πρωθυπουργού στον ένα και μοναδικό πυλώνα της εκτελεστικής εξουσίας.
Με Υπουργούς διακοσμητικούς, με τη Βουλή σε μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης. Η χώρα κυβερνάται από την αρχή του ενός, με το ψέμα και την προπαγάνδα που πληρώνεται αδρά με κρατικό χρήμα, από τη τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου.
Ποτέ ξανά στη χώρα δεν υπήρξε αυτό το καθεστώς της μονοκαλλιέργειας στη πληροφόρηση.
Ποτέ ξανά η Ελλάδα της οθόνης, δεν υπήρξε τόσο διαφορετική από την Ελλάδα της πραγματικής ζωής, στις πόλεις, στις γειτονιές, στους δρόμους και τις πλατείες.
Και αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα δημοκρατίας.
Ο κος Μητσοτάκης Κυβερνά, επίσης, με αυταρχισμό.
Με το δόγμα του νόμου και της τάξης.
Με ακραία βία στις πλατείες απέναντι στους νέους.
Με απαγορεύσεις διαδηλώσεων και αστυνομία στα πανεπιστήμια.
Κυβερνά με το διχασμό.
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι διαβάλλονται και συκοφαντούνται συστηματικά. Η κριτική εξοβελίζεται με μέσα που θυμίζουν άλλες εποχές.
Και ειδικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας για να αποφύγει τις ευθύνες του για την αποτυχία και να κρύψει την αδυναμία του να πείσει, διαχωρίζει τους πολίτες.
Κατατάσσει τους Έλληνες σε υπεύθυνους και ανεύθυνους, βαφτίζει τους νέους ανέμελους και τους φοβισμένους, συλλήβδην σε ψεκασμένους.
Κυβερνά, τέλος, έχοντας χάσει πια το πιο κρίσιμο στοιχείο στη σχέση του με τους πολίτες, που είναι η εμπιστοσύνη.
Πως να εμπιστευτούν έναν άνθρωπο που αρνείται να αντιμετωπίσει την αλήθεια; Που οργανώνει φιέστες για τη νίκη επι της πανδημίας, ενώ πολλαπλασιάζονται οι νεκροί. Που χαμογελά μπροστά στον όλεθρο της φωτιάς. Και που μόλις την περασμένη βδομάδα από αυτό εδώ το βήμα, πανηγύριζε για τον άνεμο αισιοδοξίας που φυσά στη χώρα.
Αλήθεια που φυσά αυτός ο άνεμος ;
Στα σπίτια των οικογενειών των δεκάδων χιλιάδων μαθητών που έμειναν εκτός πανεπιστημίων; Σε αυτά των 120.000 παιδιών που έμειναν εκτός μαζικού αθλητισμού;
Μήπως σε αυτά των 83.000 νέων ζευγαριών που είδαν τα παιδάκια τους εκτός παιδικών σταθμών και Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης;
Ή άραγε στα σπίτια των πολιτών που τους ήρθε ο λογαριασμός του ρεύματος αυξημένος κατά 40% ;
Μήπως φυσά στα σχολεία μας, που άνοιξαν για δεύτερη φορά εν μέσω πανδημίας, όπως ακριβώς έκλεισαν, με 25 μαθητές ανά τάξη και με εκατοντάδες κρούσματα την πρώτη κιόλας μέρα της νέας σχολικής χρονιάς;
Στα πανεπιστήμια που ένα χρόνο ασχολήθηκαν πώς θα βάλουν μέσα αστυνομικούς, αλλά αμέλησαν να μεριμνήσουν για να ενισχυθούν σε υποδομές και καθηγητές;
Στα ερημωμένα χωριά της Εύβοιας που οι πολίτες δεν ξέρουν πού και πώς θα ζήσουν;
Στα εμπορικά καταστήματα και στην εστίαση που ενάμιση χρόνο μετρούν ζημιές και τρέμουν τη μέρα που θα αρθεί η αναστολή πληρωμών;
Ή μήπως στα νοσοκομεία όπου γιατροί σε ΜΕΘ παραιτούνται γιατί δεν αντέχουν άλλο, αφού δεν έχει προστεθεί ούτε ένας μόνιμος στο ΕΣΥ εδώ και δυο χρόνια;
Ο κ. Μητσοτάκης κάθε μέρα που περνά κάνει δυσκολότερη τη ζωή ολοένα και περισσότερων Ελλήνων.
Και ο μόνος άνεμος που έχει αρχίσει να φυσά και θα φυσά ολοένα και πιο δυνατά, θα είναι ο άνεμος της κοινωνικής αποδοκιμασίας και της οργής.
Στόχος και στοίχημα δικό μας, να μετατρέψουμε τη λαϊκή οργή σε θετική δύναμη αλλαγής.
Γιατί νέα αρχή δε μπορεί να υπάρξει χωρίς τη κοινωνία όρθια, ώριμη και αποφασισμένη να μπει μπροστά για να αλλάξει τα πράγματα.
Σήμερα λοιπόν έχω σκοπό να σας περιγράψω τους βασικούς άξονες του σχεδίου μας για αυτή τη ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Και θέλω να ξεκινήσω από αυτό που καταστράφηκε ολοσκαιρώς τον περασμένο Αύγουστο, μαζί με εκατομμύρια στρέμματα δάσους. Από το δήθεν επιτελικό κράτος του κου Μητσοτάκη.
Απέναντι στο αποτυχημένο, αναποτελεσματικό κι αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης του δήθεν επιτελικού κράτους, χρειαζόμαστε ένα Δυνατό, αποτελεσματικό και Ανθρώπινο Κράτος.
Όχι ένα κράτος για τους λίγους, αλλά εγγυητή της κοινωνικής συνοχής.
Όχι ένα κράτος λάφυρο, αλλά στήριγμα όλων στην καθημερινότητα, και στην ανάγκη.
Ένα κράτος που δεν θα χειραγωγείται υπόγεια ή ανοιχτά από τις ελίτ, και δεν θα επιτρέπει στους ισχυρούς να το εκμεταλλεύονται ως εργαλείο της ιδιοτέλειάς τους.
Ένα κράτος όπου όσοι ασκούν την εξουσία θα λογοδοτούν και θα αξιολογούνται. Όπου η αυθαιρεσία δε θα καλύπτεται, η ανικανότητα θα κρίνεται και η διαφθορά θα τιμωρείται.
Ένα κράτος δίκαιο στον πυρήνα του, γιατί δίκαιο σημαίνει πρωτίστως ότι υπηρετεί αυτούς που το συντηρούν.
ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Με αυτά ως γνώμονα έχουμε σχεδιάσει μια ριζική τομή σε δομές, διαδικασίες και νοοτροπία για ένα ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Βασισμένο στις αρχές και τις αξίες της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της αποτελεσματικότητας.
Στόχος και επιλογή μας, στη θέση του δήθεν επιτελικού αυταρχικού κράτους να οικοδομήσουμε το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Μακριά από τις ελίτ, τον κομματισμό, το ρουσφέτι, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τη διαφθορά.
Πριν όμως μπω στην εξειδίκευση του σχεδίου μας, θα ήθελα να επισημάνω ότι ένα τέτοιο κράτος απαιτεί μια διαφορετική αντίληψη διακυβέρνησης.
Θέλω λοιπόν σήμερα να δεσμευτώ ενώπιον σας για δύο κομβικά ζητήματα:
Δεσμεύομαι ότι η προοδευτική κυβέρνηση που θα προκύψει από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, δεν θα είναι η κυβέρνηση ενός κόμματος.
Σε κυβερνητικές θέσεις θα τοποθετηθούν και εκπρόσωποι των κοινωνικών ομάδων που κρατούν όρθια την οικονομία και τη χώρα.
Της μεσαίας τάξης, των εργαζομένων, των νέων.
Προσωπικότητες που δεν ανήκουν κατ’ ανάγκη στο κόμμα, αλλά τις έχει καταξιώσει η κοινωνική συμμετοχή και δράση, η συμβολή τους στην επιστήμη, την τέχνη, την οικονομική σκέψη και πράξη.
Ήδη εργαζόμαστε για το σκοπό αυτό. Πρακτικά, αλλά και αποτελεσματικά.
Και επίσης δεσμεύομαι, ότι είμαστε αποφασισμένοι να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στο κόμμα και στο κράτος. Να εμπιστευτούμε και να αναβαθμίσουμε τη δημόσια διοίκηση. Και να οικοδομήσουμε θεσμούς διαφάνειας και αξιοκρατίας.
Ένα ΝΕΟ Δημοκρατικό ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που θα εμπνέει ασφάλεια στο πολίτη, με στόχο την ανθεκτικότητα, τη σταθερότητα, την προβλεψιμότητα.
Με διαφάνεια, κοινωνική λογοδοσία και αξιοκρατία, με θεσμούς που θα έχουν συνέχεια, ανεξαρτήτως της αλλαγής των κυβερνήσεων.
Την επόμενη των εκλογών:
- Καταργούμε το Νόμο για το δήθεν επιτελικό κράτος του κου Μητσοτάκη, που τα οδυνηρά του αποτελέσματα αποδείχτηκαν και στις φετινές καταστροφικές πυρκαγιές.
- Καταργούμε την πολυδάπανη και αναποτελεσματική Προεδρία της Κυβέρνησης. Στη θέση της δημιουργείται στο επίπεδο του γραφείου του Πρωθυπουργού ένα λιτό και λειτουργικό σχήμα, στο πρότυπο προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών.
- Προχωρούμε στην ουσιαστική και ολόπλευρη αποκομματικοποίηση του Κράτους. Κόβοντας τον ομφάλιο λώρο των μετακλητών υπαλλήλων.
- Ως αποφασιστικό μέτρο στην κατεύθυνση αυτή καταργούμε τις στρατιές των μετακλητών στο δημόσιο τομέα. Σήμερα ο κάθε υπουργός έχει μια στρατιά μετακλητών που σε κάθε ανασχηματισμό τον παίρνει μαζί του.
Αυτό θα τελειώσει.
- Καταργούμε επίσης, τις απαράδεκτες ρυθμίσεις της σημερινής κυβέρνησης για δυνατότητα τοποθέτησης μετακλητών σε θέσεις της πάγιας διοικητικής ιεραρχίας. Τα υπουργεία θα σταματήσουν να είναι φέουδα κομματικών στρατών.
Το ξαναλέω, αυτό θα τελειώσει.
- Καταργούμε, επίσης, τις υπέρογκες και σκανδαλώδεις αμοιβές των λεγόμενων golden boys σε δημόσιους οργανισμούς Κοινής ωφέλειας.
- Σε δυο κρίσιμους τομείς, στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και στην εθνική ασφάλεια δημιουργούμε σύγχρονες, σταθερές και υπό διακομματικό έλεγχο δομές,
- Συστήνουμε την Ενιαία Αρχή Πολιτικής Προστασίας. Πρόταση που διαμορφώσαμε στη βάση του πορίσματος Γκολντάμερ για τις δασικές πυρκαγιές.
Με διαλειτουργικότητα με όλους τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς και με επιλογή διοίκησης διακομματικής αποδοχής.
Βάζουμε τέλος στη χρόνια παθογένεια της επικάλυψης αρμοδιοτήτων και της έλλειψης συντονισμού μεταξύ υπουργείων και υπηρεσιών, τόσο στο στάδιο της πρόληψης όσο και στο στάδιο της αντιμετώπισης εκτάκτων φαινομένων.
- Δημιουργούμε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.
Ένα θεσμό, αντίστοιχο με αυτόν που λειτουργεί σε πολλές προηγμένες δημοκρατίες, ως όργανο σχεδιασμού της εθνικής στρατηγικής και συντονισμού της δράσης των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας.
- Προχωράμε σε βαθύ και ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των Σωμάτων Ασφαλείας.
Η επιλογή της ηγεσίας της ΕΛΑΣ γίνεται από τη διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής.
Όλες οι προσλήψεις στα Σώματα Ασφαλείας διενεργούνται μόνο μέσω ΑΣΕΠ και πανελλαδικών εξετάσεων.
- Θεσπίζουμε την αξιοκρατική επιλογή διοικήσεων Νοσοκομείων και άλλων κρίσιμων δομών του κοινωνικού κράτους μέσω ανοιχτών και αντικειμενικών διαδικασιών.
- Τελειώνουμε με το «έθιμο» της επιλογής αποτυχημένων πολιτευτών για τη διοίκηση νοσοκομείων.
- Ενισχύουμε ουσιαστικά την αυτοδιοίκηση, στο πλαίσιο της πολιτικής μας στόχευσης για αποκεντρωμένο κράτος δίπλα στον πολίτη.
Παραχωρούμε αρμοδιότητες του κοινωνικού κράτους σε Δήμους και Αναπτυξιακές αρμοδιότητες στις Περιφέρειες.
- Ενισχύουμε το ΑΣΕΠ σε υποδομές και προσωπικό.
Όλες οι προσλήψεις στο δημόσιο θα διενεργούνται μέσω ΑΣΕΠ.
Καταργούμε την πληθώρα των διατάξεων για προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ που θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
- Προχωρούμε στην υλοποίηση ολιστικού σχεδίου για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του δημοσίου, με έμφαση στην ταυτόχρονη απλοποίηση των διαδικασιών, ώστε να αντιμετωπιστεί η ψηφιοποίηση της γραφειοκρατίας και του πελατειακού κράτους, που παρατηρείται σήμερα.
- Ενισχύουμε τον πλουραλισμό στην ενημέρωση με οδηγό μία σύγχρονη κι ανταγωνιστική δημόσια τηλεόραση.
Επιλέγουμε τη Διοίκηση της ΕΡΤ και του ΑΠΕ από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής και επαναφέρουμε την ευθύνη τους στα αρμόδια υπουργεία.
- Προχωρούμε, τέλος, σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο διαφάνειας και ελέγχου της εγκυρότητας των μετρήσεων κοινής γνώμης.
Με την υποχρέωση ανάρτησης στη διαύγεια όλων των πρωτογενών στοιχείων των μετρήσεων κάθε εταιρείας, καθώς και των συμβάσεων έργου που συνάπτουν με δημόσιους ή ιδιωτικούς εντολείς.
Με αυτά τα τολμηρά μέτρα θα επιχειρήσουμε να βάλουμε ένα τέλος στο φαύλο, κομματικό, μεροληπτικό, πελατειακό κράτος.
Γιατί σχεδιάζοντας το δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος, εμείς δεν έχουμε στο μυαλό μας τα δικά μας παιδιά.
Αλλά τον κάθε πολίτη που το συντηρεί με τους φόρους του και δικαιούται να το έχει δίπλα του.
¨Έχουμε στο μυαλό μας αυτούς που πάνε το πρωί σε μια δημόσια υπηρεσία ή την Εφορία.
Αυτούς που πρέπει εύκολα και χωρίς κόστος να έχουν φάρμακα και πρόσβαση στην περίθαλψη.
Αυτούς που πρέπει να μορφώνονται σε καλά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Αυτούς που πρέπει να πάψουν να αναγκάζονται να δουλεύουν μαύρα και αδήλωτα 12ωρα.
Αυτούς που πρέπει να νιώθουν ασφάλεια και όχι απειλή από το κράτος, στις γειτονιές και τις πλατείες τους.
Και μόνο ένα δημοκρατικό, δίκαιο και αποτελεσματικό στις ανάγκες του πολίτη κράτος, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και κοινωνικό κράτος.
Να αντιμετωπίζει και να αμβλύνει τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες.
Να δίνει ίσες ευκαιρίες και προοπτική για όλους και όλες.
Και προσέξτε, δεν μιλώ μόνο για τις επαγγελματικές ευκαιρίες.
Μιλώ για την ευκαιρία που πρέπει να έχει κάθε νέο ζευγάρι – ετερόφυλο ή ομόφυλο – να ζήσει μαζί και να κάνει οικογένεια.
Για την ευκαιρία ενός νέου ζευγαριού να στείλει σε ένα παιδικό σταθμό τα παιδιά του.
Για την ευκαιρία κάθε καλλιτέχνη να μπορεί να δημιουργήσει, να αναδείξει το έργο του και να ζήσει από αυτό.
Για την ευκαιρία μιας νέας γυναίκας να μπορεί να ζει και να εργάζεται χωρίς το μόνιμο φόβο της κακοποίησης και της παρενόχλησης στη δουλειά και στο δρόμο.
Για την ευκαιρία του κάθε πολίτη σε αξιοπρεπή περίθαλψη σε καλά δημόσια νοσοκομεία.
Για εκπαίδευση των παιδιών τους σε καλά δημόσια σχολεία.
Για τις σπουδές τους σε καλά δημόσια πανεπιστήμια.
Και για τη προοπτική εργασίας με μισθούς αξιοπρέπειας.
Για αυτό λοιπόν δίπλα στο δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος, έχουμε σχεδιάσει και τις μεγάλες τομές για αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό κράτος.
ΥΓΕΙΑ
Πρώτα από όλα, με το σχέδιό μας για το νέο ΕΣΥ.
Που θα σέβεται τις προτεραιότητες και τα όρια κάθε πολίτη.
Που θα αντιμετωπίζει κάθε ασθενή ανάλογα με τις ανάγκες του και όχι ανάλογα με το πορτοφόλι του.
Το σχέδιό μας, λαμβάνοντας υπόψη και τα δεδομένα της πανδημίας, προβλέπει :
Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ με δύο δις από τον κρατικό Προϋπολογισμό και επιπλέον ένα δις από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.
Με προοπτική σε βάθος τετραετίας να προσεγγίσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε δαπάνες για την υγεία, που είναι στο 7% του ΑΕΠ.
Αναδιαμόρφωση του μισθολογίου του ιατρικού προσωπικού, ώστε να καταπολεμήσουμε το brain drain, με τον εισαγόμενο μισθό για τον πρωτοδιόριστο γιατρό στα 2.000 ευρώ. Και ανάλογη προσαρμογή στις υπόλοιπες βαθμίδες.
Άμεση πρόσληψη 5.500 μόνιμων υγειονομικών σε αντικατάσταση όσων αποχώρησαν από το σύστημα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο χωρίς να αντικατασταθούν.
Πρόσληψη επιπλέον 10.000 μόνιμων υγειονομικών σε βάθος τριετίας.
Μονιμοποίηση στο ΕΣΥ του συνόλου του υγειονομικού προσωπικού που έδωσε και δίνει τη μάχη της πανδημίας.
Ένταξη των υγειονομικών εργαζόμενων στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών.
Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας με τριπλασιασμό των δομών ΤΟΜΥ. Από τις 127 που λειτουργούν σήμερα πάμε στις 380 σε όλη τη χώρα.
Εδραίωση του θεσμού του οικογενειακού γιατρού σε όλη την επικράτεια και για όλους τους πολίτες.
Λειτουργία ανά δήμο Πολυδύναμων Κέντρων Υγείας.
Δίκτυο Ολοκληρωμένης κατ' οίκον Φροντίδας.
Το Νέο ΕΣΥ, που μετά τη πανδημία αποτελεί πλέον εθνική επιταγή, θα αποτελέσει ένα από τα πιο σημαντικά στοιχήματα για την προοδευτική διακυβέρνηση.
ΠΑιΔΕΙΑ
Εξίσου κρίσιμης σημασίας, όμως, είναι και η Παιδεία.
Στην παιδεία χρειαζόμαστε μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ, μια τολμηρή Δημοκρατική Μεταρρύθμιση, με στόχο ένα ισχυρό Δημόσιο σχολείο, και ένα υψηλού επιπέδου Δημόσιο πανεπιστήμιο, ανοιχτό σε όσους νέους έχουν μαθησιακή δυνατότητα και ισχυρή θέληση για γνώση.
Η μεταρρύθμιση που έχουμε σχεδιάσει, μεταξύ άλλων προβλέπει:
Την Καθιέρωση της δεκατετράχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Την άμεση επιπλέον ενίσχυση με 20.000 διορισμούς δασκάλων και καθηγητών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Τη θέσπιση ρήτρας αυτόματης πρόσληψης, ώστε αυτόματα να διορίζεται ένας εκπαιδευτικός για καθένα που θα συνταξιοδοτείται.
Το διπλασιασμό σε βάθος τετραετίας της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων.
Τον διπλασιασμό σε βάθος τετραετίας, του αριθμού μελών ΔΕΠ, με 2000 διορισμούς ανά έτος.
Τη Διαμόρφωση Εθνικού Σχεδίου Φοιτητικής Στέγης.
Τη ριζική αναβάθμιση του Απολυτηρίου του Λυκείου, με ταυτόχρονη αναδιαμόρφωση του προγράμματος, ώστε στη Γ Λυκείου να διδάσκονται λιγότερα μαθήματα περισσότερες ώρες.
Την επαναφορά του συστήματος εισαγωγής των “πράσινων” και “κόκκινων” σχολών που είχαμε ήδη νομοθετήσει αλλά δεν εφαρμόστηκε, και παρέχει τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στο Πανεπιστήμιο με μόνο την απόκτηση του απολυτηρίου.
Τη λειτουργία των Διετών Προγραμμάτων Σπουδών, όπου θα εισάγονται χωρίς εξετάσεις οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ, θα παρέχουν επαγγελματικό πιστοποιητικό ευρωπαϊκών προδιαγραφών, και θα λειτουργούν σε συνεργασία με τοπικούς παραγωγικούς φορείς.
Και φυσικά τη Κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
ΕΡΓΑΣΙΑ
Δεν έχει νόημα, όμως, να μιλάμε για Νέα Αρχή, αν δεν θέσουμε ως προτεραιότητα την προστασία της εργασίας.
Για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και ως αναγκαία συνθήκη οικονομικής ανάπτυξης.
Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε ήδη έτοιμες τις πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις.
Την πρώτη μέρα της νέας προοδευτικής διακυβέρνησης θεσμοθετούμε τη γενναία αύξηση του Κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ.
Καταργούμε τον Νόμο Χατζηδάκη που καταργεί το οκτάωρο εργασίας και θεσμοθετεί απλήρωτες υπερωρίες
Εγκαθιδρύουμε ισχυρό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Αποκαθιστούμε και διευρύνουμε τις Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας
Επαναφέρουμε τον βάσιμο λόγο απόλυσης
Ενισχύουμε ξανά το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας
Αποκαθιστούμε το Συνταγματικό δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία
Ρυθμίζουμε τη τηλεργασία.
Μετατρέπουμε σε αορίστου χρόνου τις συμβάσεις όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Μειώνουμε το όριο των υπερωριών και καταργούμε το θεσμό της υπερεργασίας
Αποκαθιστούμε και κατοχυρώνουμε θεσμικά το δικαίωμα στην απεργία.
Εφαρμόζουμε πιλοτικά το 35ώρο, χωρίς μείωση αποδοχών και με αντισταθμιστικά μείωσης του μη μισθολογικού κόστους για όσες επιχειρήσεις το επιλέξουν.
Ενισχύουμε τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στο Δημόσιο τομέα.
Προχωρούμε άμεσα σε ένα ειδικό πρόγραμμα brain gain, με ενίσχυση της απασχόλησης για 50.000 νέους επιστήμονες διάρκειας 24 μηνών, με αυξημένες αμοιβές.
Υλοποιούμε άμεσα πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 100.000 εργαζόμενους, με έμφαση στις γυναίκες, διάρκειας 12 μηνών, με παράλληλη κατάρτιση και επανακατάρτιση.
Τέλος, αναγνωρίζουμε τους αόρατους εργαζόμενους σε πλατφόρμες ως μισθωτούς με εξαρτημένη εργασία, δίνοντάς τους δικαιώματα σε κατοχυρωμένο μισθό, ωράρια και ασφάλεια.
ΟιΚΟΝΟΜΙΑ
Όπως θα καταλάβατε έχω αφήσει για το τέλος τις παρεμβάσεις μας για μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ στο πεδίο της οικονομίας.
Εκεί όπου το τελευταίο διάστημα φαίνεται να ευημερούν οι αριθμοί αλλά να δυστυχούν οι άνθρωποι.
Γιατί τα μεγέθη της ανάκαμψης σε καμία περίπτωση δεν ακουμπούν στη τσέπη της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικρομεσαίων, των αυτοαπασχολούμενων και των μισθωτών.
Που έχουν δει την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται ραγδαία από ένα πρωτοφανές κύμα ακρίβειας.
Εκτός από τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δεν επιθυμεί να παρέμβει στο ράλι της κερδοσκοπίας, προσδοκώντας την αυτορρύθμιση της αγοράς, υπάρχουν και δομικές αιτίες που επιτείνουν την ασύμμετρη και μη συμπεριληπτική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Και μια από αυτές είναι το τεράστιο έλλειμα εμπορικού ισοζυγίου. Το γεγονός δηλαδή ότι εισάγουμε ολοένα και περισσότερα προϊόντα σε σύγκριση με όσα εξάγουμε.
Για αυτό και δε μπορεί να υπάρξει νέα αρχή αν δε τονώσουμε την εγχώρια παραγωγή, αν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο, στοχεύοντας στην αύξηση της παραγωγικότητας, στη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή του παραγωγικού δυναμικού της χώρας στον παραγόμενο πλούτο.
Βασική προϋπόθεση για να συμβεί αυτό όμως, είναι να ξεφύγουμε από το ασφυκτικό πλαίσιο ενός ολιγαρχικού καπιταλισμού που επιβάλλει στη χώρα ο κ. Μητσοτάκης και οι χορηγοί του.
Και δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το για ποιους κυβερνά, από το σχέδιό του για την κατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης σε λίγους επιχειρηματικούς ομίλους, χωρίς καμία μέριμνα, ώστε τα έργα να έχουν εγχώρια προστιθέμενη αξία.
Είναι επομένως αναγκαίο, πρώτα από όλα να ανασχεδιαστεί η κατεύθυνση των πόρων του Ταμείου, ώστε να ενισχύσουμε την εγχώρια παραγωγή και να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή της κοινωνίας.
Γι’ αυτό και συνδέουμε την πράσινη μετάβαση με την ελληνική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών.
Δίνουμε προτεραιότητα στην αποκέντρωση της παραγωγής, την τοπικότητα και φυσικά σε συμμετοχικές μορφές στις επενδύσεις και τη διαχείριση, όπως οι ενεργειακές κοινότητες.
Κεντρικός μας στόχος είναι το 50% ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας να προέρχεται από νοικοκυριά και ΜμΕ.
Γι’ αυτό και κατανέμουμε το 1/2 των αδειών ΑΠΕ σε ενεργειακές κοινότητες, σε αυτοκατανάλωση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγρότες.
Κεντρικό ρόλο σε αυτό το σχεδιασμό τόνωσης της εγχώριας παραγωγής και μεγαλύτερης συμμετοχής των παραγωγικών δυνάμεων, έχουν οι τράπεζες. Που ως γνωστόν δε δανείζουν τη συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων και έχουν ήδη μεταβιβάσει τα δάνεια τους σε funds που εκποιούν με σημαντικό περιθώριο κέρδους τις περιουσίες των υπερχρεωμένων ελληνικών επιχειρήσεων, συνήθως σε ξένους επενδυτές.
Έτσι οδηγούμαστε, εκτός των άλλων, και σε μια διαδικασία βίαιου αφελληνισμού σημαντικών πηγών πλούτου στη χώρα μας. Και αυτό συμβαίνει σήμερα σχεδόν σε όλους τους τομείς της επιχειρηματικής και οικονομικής ζωής.
Προχωρούμε λοιπόν άμεσα σε παρεμβάσεις με στόχο την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, με την αναδιάταξη του Τραπεζικού τομέα, και την επαναφορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος στον φυσικό του ρόλο, δηλαδή σε αυτόν του βασικού χρηματοδότη της οικονομίας.
Αξιοποιούμε τις μετοχές του δημοσίου και ανακτούμε μια τουλάχιστον συστημική τράπεζα σε δημόσιο μάνατζμεντ.
Αναβαθμίζουμε το ρόλο της Αναπτυξιακής τράπεζας.
Η αναπτυξιακή τράπεζα θα μπορεί πλέον αφενός να αγοράζει μέσω της έκδοσης εγγυημένων ομολόγων μέρος των χρεών των βιώσιμων επιχειρήσεων, ώστε να τις διασώζει, νκαι αφετέρου θα τις κατευθύνει σε περισσότερο παραγωγική λειτουργία εξασφαλίζοντας τους επιπλέον ρευστότητα
ΧΡΕΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ
Ενώ για τα χρέη επιχειρήσεων και νοικοκυριών, έχουμε ήδη έτοιμες τις πρώτες παρεμβάσεις.
Προχωρούμε σε διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε στο διάστημα της πανδημίας για φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις και αγρότες.
Καταργούμε τον πτωχευτικό Κώδικα Μητσοτάκη που οδηγεί χιλιάδες νοικοκυριά, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, σε πτώχευση.
Θεσμοθετούμε μόνιμο ολιστικό πλαίσιο διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους.
Θεσμοθετούμε την προστασία της πρώτης κατοικίας και της αγροτικής γης.
Για το νέο κύμα ακρίβειας που ήδη σαρώνει επιχειρήσεις και νοικοκυριά:
Προχωράμε σε ριζική μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, κίνησης, καθώς και στη βενζίνη, στα κατώτατα όρια που προβλέπει η ΕΕ.
Δηλαδή μείωση 20% για το πετρέλαιο κίνησης.
Μείωση 50% για βενζίνη.
Μείωση 93% - σχεδόν αναστολή - για το πετρέλαιο θέρμανσης.
Προχωρούμε σε ρύθμιση της αγοράς ενέργειας από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ώστε να σταματήσει η κερδοσκοπία των καρτέλ και να μειωθούν τα τιμολόγια.
Επαναφέρουμε το κοινωνικό τιμολόγιο, μειώνουμε δραστικά τους λογαριασμούς της ΔΕΗ για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Επεκτείνουμε το επίδομα θέρμανσης, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα και στις ορεινές περιοχές, λόγω του πιο ψυχρού και μεγαλύτερου σε διάρκεια χειμώνα.
Για το φορολογικό σύστημα, προχωρούμε στην αντιμετώπιση των πολιτών, όχι με βάση την ιδιότητά τους αλλά ανάλογα με τα εισοδήματά τους, δίκαια και προοδευτικά.
Σε αυτό το πλαίσιο
Καταργούμε την εισφορά αλληλεγγύης για όλους όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα έως 40.000 ευρώ.
Για μισθωτούς, συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους.
Για όλους, ανεξάρτητα από το πού προέρχεται το εισόδημά τους. Χωρίς αυθαίρετες και άδικες διακρίσεις.
Και μειώνουμε προοδευτικά το συντελεστή για εισοδήματα έως 65.000 ευρώ.
Καταργούμε το τέλος επιτηδεύματος για όλους ανεξαρτήτως επαγγέλματος.
Και ειδικά για τη στήριξη του αγροτικού κόσμου, που στο περιβάλλον της κλιματικής κρίσης και της αύξησης των τιμών αντιμετωπίζει ζωτικής σημασίας προβλήματα:
Χορηγούμε Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης σε όλους τους παραγωγούς που έχασαν το μέσο παραγωγής εισοδήματός τους από τις φωτιές.
Ρυθμίζουμε τα χρέη που δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση και ιδιαίτερα στις πυρόπληκτες περιοχές.
Χορηγούμε Εισόδημα ¨Έκτακτης Ανάγκης στους κτηνοτρόφους ορεινών και νησιωτικών περιοχών για αγορά ζωοτροφών και γεωργικών εφοδίων.
Χορηγούμε ειδική ενίσχυση για την αντιμετώπιση της αύξησης της τιμής του αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος
Επιστρέφουμε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στους αγρότες για το πετρέλαιο κίνησης.
Λαμβάνουμε ειδικά μέτρα για την προστασία των εθνικών μας προϊόντων έναντι της νοθείας και των ελληνοποιήσεων.
Φίλες και φίλοι,
Σήμερα αναφέρθηκα στο όραμα και τους συγκεκριμένους άξονες δράσης για μια νέα αρχή που έχει ανάγκη η χώρα.
Δεν επέλεξα την πεπατημένη να αναφερθώ εκτενώς στο εύρος της ζημιάς που έχει προκαλέσει ο κ. Μητσοτάκης στην ελληνική κοινωνία.
Αυτό άλλωστε το βιώνει ο καθένας και η καθεμιά.
Γιατί το δικό μας χρέος, είναι κυρίως, να είμαστε έτοιμοι όταν έρθει ξανά η ώρα της ευθύνης.
Και σας διαβεβαιώνω οτι είμαστε έτοιμοι.
Έτοιμοι προγραμματικά. Πιο έμπειροι και πιο ώριμοι. Αποφασιστικοί και με γνώση της ευθύνης μας.
Με πιο φρέσκια ματιά, με νέες ιδέες και συμβολές από ανθρώπους ικανούς, από όλο το φάσμα της επιστήμης, του πολιτισμού, της αγοράς, αλλά και των κινημάτων.
Ανθρώπους που δυναμώνουν τις ιδέες και την δυναμική του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου.
Του πλειοψηφικού πολιτικού πόλου στην πατρίδα μας, που αναγκάζει ακόμα και τη Δεξιά να προσποιείται ότι έγινε ξαφνικά κεντρώα δύναμη.
Αυτό το ιστορικό πλειοψηφικό πολιτικό ρεύμα, είναι η σύγχρονη δύναμη αλλαγής.
Μια δύναμη που τροφοδοτείται από την κοινωνία και τις ανάγκες της. Από τη νέα γενιά και τα όνειρα της.
Μια δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον με ασφάλεια.
Απέναντι στις προκλήσεις της οικονομίας.
Απέναντι στους κινδύνους της κλιματικής κρίσης.
Απέναντι στην απειλή των δημοκρατικών θεσμών και του πλουραλισμού.
Αυτή η δύναμη θα είναι ο οδηγός της μεγάλης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, που θα διεξαχθούν με το πλέον αντιπροσωπευτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας:
Την απλή αναλογική.
Ο ελληνικός λαός θα εκφραστεί ανόθευτα και αυθεντικά.
Και το δίλημμα θα είναι ξεκάθαρο:
Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη μέρα
ή νέες εκλογικές περιπέτειες και εκβιασμοί.
Ο κος Μητσοτάκης, αφελώς, επέλεξε τη προηγούμενη εβδομάδα να θέσει αυτός το δίλημμα των επόμενων εκλογών, φανερώνοντας σε όλους την αδυναμία του να φτάσει ως το τέλος της θητείας του.
Στην ουσία προεξοφλώντας πρόωρη προσφυγή στη κάλπη για να αποφύγει τη ραγδαία φθορά.
Και μας είπε ή εγώ ή το χάος.
Μόνο που μάλλον δε θα τον έχουν ενημερώσει οι ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι πως είναι ήδη αργά.
Γιατί, για τη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, ο κος Μητσοτάκης είναι το χάος.
Όποτε λοιπόν κι αν επιλέξει να συρθεί στις κάλπες, το αποτέλεσμα θα δικαιώσει αυτούς που σήμερα υποφέρουν.
Και είναι η μεγάλη πλειοψηφία.
Και για ακόμη μια φορά, η δημοκρατική και προοδευτική παράταξη θα αναλάβει την ευθύνη να βγάλει το τόπο από τα αδιέξοδα, να ανασυγκροτήσει τη κοινωνική συνοχή, να ενώσει τους Έλληνες σε ένα δρόμο προόδου και δημοκρατίας.
Να είστε βέβαιοι ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να αναλάβουμε και πάλι το βάρος της ευθύνης.
Για να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα.
