γράφει ο
Κώστας Αντωνιάδης
Επειδή όσοι ασχολούνται με τα κοινά πρέπει να έχουν ξεκάθαρη άποψη και να την εκφράζουν δημόσια, κάνω τη σημερινή ανάρτηση.
Έγινε τελικά νόμος η θέσπιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία.
Καμιά αντίρρηση να δεχθούμε τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ και κάθε διαφορετικής κοινωνικής ομάδας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε οτιδήποτε ο καθένας διεκδικεί ως δικαίωμα του. Σε καμιά κοινωνία κάποιο θέλω δεν μπορεί να γίνεται και δικαίωμα.
Καταρχήν το επιχείρημα για την ψήφιση του νόμου του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ξεκίνησε με ένα ψέμα, ότι πρόκειται τάχα για κατοχύρωση ανθρώπινου δικαιώματος. Πράγμα που δεν ισχύει.
Δεν συνιστά ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, Διεθνής υποχρέωση της χώρας. Δεν συνιστά ανθρώπινο δικαίωμα. Υπάρχουν πολλές αποφάσεις Διεθνών Δικαστηρίων που λένε ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι υποχρεωτικός. Εξάλλου τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών κατοχυρώνονται πλήρως με το σύμφωνο συμβίωσης. Τι παραπάνω θα προσφέρει ο γάμος. Ένα πράγμα το δικαίωμα της τεκνοθεσίας.
Τα ομόφυλα ζευγάρια θα χρησιμοποιούν μια παρένθετη γυναίκα σαν τεκνοποιητική μηχανή, δηλαδή μετατρέπουμε την μητρότητα σε αμοιβόμενη αγοραία υπηρεσία, μετατρέπομαι την μητρότητα σε επάγγελμα και σε εμπόριο.
Με αυτό το τρόπο όμως, καταργείται η οικογένεια, αυτή που προϋποθέτει και μάνα και πατέρα. Μάνα και Πατέρας είναι δύο διακριτά συναισθηματικά πρότυπα με τεράστιο ηθικό και συμβολικό βάρος που δεν μπορεί να τα υποκαταστήσει τίποτα.
Δυστυχώς όλο αυτό το διάστημα της διαβούλευσης γίναμε μάρτυρες του bullying της αντίθετης άποψης. Κάθε αντίθετη άποψη αντιμετωπίστηκε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, για κάθε αντίθετη άποψη και για τα πρόσωπα που τόλμησαν να διαφωνήσουν, τους έβαζαν ταμπέλες όπως ομοφοβικός, σεξιστής, ακροδεξιός κτλ.
Ο γάμος των ομοφύλων ζευγαριών δεν είναι ένα μέτρο εκσυγχρονισμού των κοινωνιών που πρέπει αναπόφευκτα να το ακολουθήσουμε. Δεν πρέπει να μιμούμαστε κάθε ακρότητα που έρχεται από έξω μόνο και μόνο επειδή είναι μόδα.
Δεν είναι φιλελευθερισμός η κατάργηση της μάνας και του πατέρα.
Δεν είναι μεταρρύθμιση η αποδόμηση των πάντων.
Οφείλουμε ως παράταξη να απορρίψουμε τις υπερβολές της αποδόμησης των πάντων που έχει φτάσει στο σημείο να αμφισβητεί την έννοια της οικογένειας και των φύλλων και προσπαθεί να φιμώσει την ελευθερία στο όνομα της Ελευθερίας.
Ένας νόμος που αφορά τους λίγους, αλλά ουσιαστικά οι επιπτώσεις του θίγουν τους πάντες. Η κοινωνία με τέτοιες συμπεριφορές απομακρύνεται και απογοητεύεται. Πολώνεται επικίνδυνα και ωθείται στα άκρα.
Αυτό καταρχήν είναι επικίνδυνο για την δημοκρατία.
Εύχομαι γρήγορα να αντιληφθούμε το λάθος που πράξαμε, όπως γίνεται σε πολλές χώρες της Δύσης, και να ξαναγίνει μια συζήτηση σφαιρικά και επιστημονικά και όχι υπό την πίεση ενός άκρου μαχητικού Lobby.
*Ο Κώστας Αντωνιάδης είναι στέλεχος της ΝΔ, διετέλεσε αντιπεριφερειάρχης Καβάλας κατά την διοίκηση Μέτιου
