Κάτοικοι από τη Νέα Καρβάλη, το Χαλκερό και τη Λεύκη, με επιστολή τους προς το KavalaNews.gr, μιλούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περιοχές τους και στέλνουν το μήνυμα και τα παράπονα τους, προς όλους τους αρμόδιους φορείς.

 

Η επιστολή αναφέρει αναλυτικά τα εξής:

“Τώρα που οι εκλογές παρήλθαν και δεν κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για σκοπιμότητες και πολιτικά παιχνίδια, ως πολίτες και γονείς των ανατολικών κοινοτήτων του δήμου Καβάλας, θα θέλαμε να εκφράσουμε προβληματισμούς και σκέψεις για θέματα της καθημερινότητας μας.

 

Την στιγμή που ακούμε και διαβάζουμε ότι στη ευρύτερη περιοχή της Νέας Καρβάλης θα γίνουν επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων, θα δημιουργηθούν σιδηροδρομικές γραμμές, το λιμάνι Φίλιππος Β' θα απογειωθεί κ.α. 

 

Οι κάτοικοι της Νέας Καρβάλης, του Χαλκερού και της Λεύκης παραμένουμε εγκαταλελειμμένοι και στην αφάνεια. Στην περιοχή μας όπου λειτουργεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής λιπασμάτων και το μοναδικό εργοστάσιο επεξεργασίας, παραγωγής και αποθήκευσης υδρογονανθράκων στην χώρα, δεν υπάρχουν ούτε καν οι στοιχειώδεις υποδομές για αξιοπρεπή διαβίωση.

 

Τα χωριά της Λεύκης και του Χαλκερού δεν έχουν ούτε παιδικές χαρές ούτε πάρκα. 

 

Η Νέα Καρβάλη πάλι,έχει μια μικρή παιδική χαρά που δεν εξυπηρετεί,ένα γήπεδο 5×5 που από τη φθορά δεν ξεχωρίζεις τον πλαστικό χλοοτάπητα από το υπέδαφος με σήμα κατατεθέν τα επικίνδυνα συρματοπλέγματα που προεξέχουν, το γήπεδο μπάσκετ πάλι έχει σπασμένα ταμπλό έτοιμα να πέσουν πάνω στα παιδιά μας, τριγύρω παρατημένα πάρκα με σπασμένα παγκάκια και δρόμοι με σκουπίδια και χωρίς φώτα.Και μιας και ο λόγος για δρόμους, στα χωριά μας υπάρχουν σπίτια που δεν έχουν δρόμους.

 

Οικογένειες με παιδιά παρακαλάνε να μην βρέξει, γιατί υπό βροχή, οι δύσβατοι χωματόδρομοι γίνονται ποτάμια.

 

Στα χωριά μας τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν ούτε ποδήλατο,αφού οι επιθέσεις που δέχονται από τα αδέσποτα είναι συνεχείς.

 

Φαίνεται πως τα δικά μας παιδιά δεν χωράνε στα σχέδια των επενδυτών και των κυβερνώντων, αντιθέτως μάλλον είναι και πρόβλημα, αφού συχνά πυκνά τολμούν τα παιδιά και διαμαρτύρονται για τα διάφορα καθημερινά τους προβλήματα όπως και για την αποπνικτική και επικίνδυνη δυσοσμία που κατά καιρούς αποπνέει στην περιοχή και κυριολεκτικά μας πνίγει.

 

Στα παραπάνω αν προσθέσεις την εγκληματικότητα που αυξάνει,την υπογεννητικότητα που καλπάζει και την ακρίβεια να μας βαραίνει,μοιάζει με ειρωνεία να γίνονται κουβέντες για ανάπτυξη και επενδύσεις εκατομμυρίων την στιγμή που η γειτονιά μας που ερημώνει.

 

Κυρίες και κύριοι, υπουργοί, υφυπουργοί, περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι, αντιπρόεδροι, εργοστασιάρχες και βιομήχανοι, τωρινοί και μελλοντικοί, η σκέψη μας είναι να ενσκήψετε με συμπάθεια στα προβλήματα μας και να δώσετε λύσεις.

 

Ο τόπος μας χρειάζεται συνολική αναβάθμιση. Ένα οργανωμένο κέντρο υγείας, μια καλύτερη στελέχωση της αστυνομικής δύναμης,η κάλυψη των κενών θέσεων στα σχολεία,ένα Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών, μια μόνιμη υπηρεσία παρακολούθησης ατμοσφαιρικών ρύπων, η ανακατασκευή των πάρκων,των γηπεδικών εγκαταστάσεων και των προαύλιων χώρων των σχολείων μας και οι ασφαλτοστρώσεις θα χρειαζόταν μόνο ψίχουλα από τα εκατοντάδες εκατομμύρια που έχετε σκοπό να επενδύσετε.

 

Ο προσφυγικός,αγροτικός λαός του τόπου μας, το ΑΤ Διαχείρισης Μετανάστευσης, οι λιγοστοί δάσκαλοι και καθηγητές μας, οι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι της περιοχής μας καιρό τώρα βάζουν πλάτη στα προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά στα μέρη μας αλλά αυτό δεν αρκεί,χρειαζόμαστε στήριξη.

 

Πάψτε να μας απορρίπτετε. Δεν ζητάμε να γίνουμε θρησκευτικός, ιαματικός ή κοινωνικός τουριστικός προορισμός ούτε και τόπος επενδυτικών συμφερόντων. Σκεφτόμαστε μόνο ότι δικαιούμαστε και εμείς να είμαστε μέρος της σύγχρονης κοινωνίας του δήμου μας και πως και τα δικά μας παιδιά δικαιούνται να ονειρεύονται μια φυσιολογική ζωή.

 

ΥΓ.

Τα φιλότιμα παιδιά μας θυσιάζοντας διδακτικές ώρες που τους αναλογούν, μαζί με τους λιγοστούς δασκάλους τους με τις αυξημένες τους αρμοδιότητες,πρόσφατα, με αγάπη δέχτηκαν στο σχολείο μας δεκάδες προσφυγόπουλα τα οποία αλλού απορρίφθηκαν. Πιστεύουμε όμως πως δεν βοηθάμε αυτά τα παιδιά να ενσωματωθούν ομαλά στην κοινωνία όταν τα ομαδοποιούμε και τα περιθωριοποιούμε γιατί φαίνεται πως η περιοχή μας για κάποιους είναι στο περιθώριο.”