Στιγμές από την πρόσφατη ιστορία, όταν το 1929 με εργάτες, τεχνίτες και μηχανικοί να εργάζονταν στα έργα αποξήρανσης και από το 1930 με την πλωτή φαγάνα στην αποξήρανση των Τεναγών των Φιλίππων 

Το όνομα της λίμνης κατά την αρχαιότητα δεν το γνωρίζουμε. Η Ρωμαίοι κατακτητές την ονόμασαν Ιολιανή  ενώ πολλούς αιώνες μετά οι Οθωμανοί, Μπερεγκέτ Γκιούλ, δηλαδή ευλογημένη λίμνη, χαρακτηρισμό που της απέδιδαν και οι Αρχαίοι Έλληνες. 

Η λίμνη κάλυπτε 125.000 στρέμματα, ενώ με τα έλη της μπορούσε να ξεπεράσει τα 150.000. Ήταν δύο φορές μεγαλύτερη από τη Μεγάλη Βόλβη. Τα έργα αποξήρανσης ξεκίνησαν το 1926 από την κοινοπραξία "ΜΟΝΚ ΕΝΤ ΟΥΛΕΝ" και ολοκληρώθηκαν το 1934, στο πρώτο τους σκέλος τουλάχιστον, που κάλυπτε μόνο την αποξήρανση. 

Το δεύτερο σκέλος προέβλεπε διάνοιξη καναλιών αλλά διακόπει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατοχή. Πρέπει να σημειώσουμε πως ο πρώτος που έκανε αποστραγγιστικά έργα ήταν ο Φίλιππων ο Β' περί το 350 π.Χ. Έργα τα οποία αφορούσαν φράγματα και τα οποία κατέστρεψαν 1.300 (!!!) χρόνια μετά οι Λομβαρδοί ως αντίποινα για την άρνηση των Κατοίκων των Φιλίππων να τους παραδώσουν την πόλη και την αποτυχία τους να περάσουν τα τείχη της πόλης.

Το 1930 η πλωτή φαγάνα στην αποξήρανση των Τεναγών των Φιλίππων 

Σύμβαση που υπέγραψε τον Οκτώβριο του 1928 ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τις Αμερικανικές εταιρίες JOHN MOONKS AND SONS & ULEN AND COMPANY,από την Ν.Υόρκη.Το έργο άρχισε το 1930 και τελείωσε το 1935 με την κατασκευή φράγματος στο χωριό Συμβολή ( Μπάνιτσα) και την υπόγεια σήραγγα μήκους 1.280 μ.και την εκβάθυνση του υπάρχοντος φαραγγιού.

Για την ιστορία το αποτέλεσμα της αποξήρανσης της λίμνης ήταν να παραχωρηθούν το 1936,120.000 στρέμματα (Ηδωνίδα γη-Τηλ.Τελεπίδη) εύφορης γης στους πρόσφυγες από Θράκη και Πόντο,από τα οποία τα 7.500 στρέμματα περιήλθαν στο κτηματολόγιο του χωριού Μαυρολεύκη Δράμας και μερικά από αυτά τα στρέμματα τα έχω ακόμη στην κατοχή μου ,κληρονομιά των αείμνηστων προσφύγων γονιών μου.

Πηγή: Πρωτοβουλία Φιλίππων Πολιτεία (Πληροφορίες από το βιβλίο "Η Μαυρολεύκη στο διάβα του χρόνου") του Θεοκλήτου Λάντζου).

Φωτογραφίες: Georges Charpantof, Makis Kinigopoulos.