Ο Μήτσος Παρτσαλίδης ήταν ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος στην Ελλάδα. Εκλέχθηκε στην Καβάλα την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 1934, πριν από ακριβώς 85 χρόνια.
Εκτός από πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος, στην Καβάλα και την Ελλάδα, παραμένει έως και σήμερα ο νεαρότερος που έχει εκλεγεί στο συγκεκριμένο αξίωμα: ήταν μόλις 31 ετών.
Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το πολιτικό κλίμα στην Καβάλα εκείνη την εποχή. Σημαντικές μερίδες της τοπικής κοινωνίας, παρά τις διαφωνίες τους, συμφώνησαν στη στήριξη του καπνέμπορου Κλεάνθη Τερμεντζή για δήμαρχο της Καβάλας. Το αντικομμουνιστικό κλίμα ήταν έντονο στις τοπικές αρχές και ασκούνταν μεγάλες πιέσεις στους εργάτες. Το προεκλογικό κλίμα είχε οξυνθεί από νωρίς, από μια κρίση που έφερε ταραχές ήδη από το καλοκαίρι του 1933. Οι αντικομμουνιστικές παρατάξεις σε εκείνες τις εκλογές ήταν δυο.
Στις 30/1/1934, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, τα «Πρωινά Νέα» γράφουν σχετικά: «Αι εσωκομματικαί αντιθέσεις επνίγησαν, αι φιλοδοξίαι ικανοποιήθησαν και η αστική Κοινωνία της Καβάλλας πειθαρχούσα εις τας ιδεολογικάς της πεποιθήσεις και μη παρασυρομένη από προσωπικάς συμπαθείας ή αντιπαθείας κατέρχεται εις τον δημοτικόν εκλογικόν αγώνα με την πεποίθησιν και την απόφασιν να νικήση διά να αποτρέψη τον Κομμουνιστικόν κίνδυνον».
Η ύπαρξη όμως μεγάλου αριθμού καπνεργατών στην πόλη, έφερε την εκλογή Παρτσαλίδη που προκάλεσε σοκ σε πολλούς ανά τη χώρα. Με την εκλογή του κομμουνιστή δημάρχου, άρχισαν και οι διώξεις. Παρενέβη η εισαγγελία, ακολούθησε σύλληψη, καθαίρεση, εκτοπισμός.
Ο Παρτσαλίδης είχε πολιτικό άστρο. Είχε εκλεγεί βουλευτής πριν και μετά τις δημοτικές εκλογές, κατέβηκε ξανά υποψήφιος βουλευτής Καβάλας το 1974 και υπήρξε ενεργός μέχρι το θάνατό του, στις 22/6/1980.
Ποιος ήταν
Ο Δημήτρης ή Μήτσος Παρτσαλίδης είχε γεννηθεί στην Τραπεζούντα το 1903. Υπήρξε συνδικαλιστής και πολιτικός και στη συνέχεια ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ήταν επίσης δήμαρχος Καβάλας και πρόεδρος της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης. Το 1968 με τη διάσπαση του ΚΚΕ ηγήθηκε της ανανεωτικής πτέρυγας και του ΚΚΕ Εσωτερικού.
Σε ηλικία 19 ετών ήρθε ως πρόσφυγας από τον Πόντο και το 1924 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Λίγα χρόνια μετά προσλήφθηκε στη Δημόσια Υπηρεσία Επισιτισμού στην Καβάλα όπου και εργάσθηκε μέχρι που απολύθηκε από το καθεστώς της Δικτατορίας του Πάγκαλου. Συνέχισε όμως να εργάζεται στην Καβάλα ως καπνεργάτης.
Από το 1924 υπήρξε μέλος της ΟΚΝΕ και από τον επόμενο χρόνο μέλος του ΚΚΕ όπου και ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση, ιδιαίτερα ως στέλεχος στην Ένωση Καπνεργατών Καβάλας με τη βοήθεια της οποίας και εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Καβάλας, το Σεπτέμβριο του 1932, ενώ εξέτιε ποινή φυλάκισης, και τον Ιανουάριο του 1936, ως υποψήφιος της συμμαχίας του Παλλαϊκού Μετώπου.
Η εκλογή του στο Δήμο Καβάλας και η καθαίρεση επειδή «μετέτρεψε το Δημαρχείο σε κομμουνιστικό άντρο»
Ενδιάμεσα, το Φεβρουάριο του 1934 εκλέχθηκε δήμαρχος Καβάλας, και ένα μήνα μετά, στο 5ο συνέδριο του ΚΚΕ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ. Όμως η κυβέρνηση του Π. Τσαλδάρη τον καθαίρεσε από δήμαρχο τέσσερις μήνες μετά την εκλογή του με την αιτιολογία ότι "μετέτρεψε το δημαρχείο σε κομμουνιστικό άντρο" και τον εκτόπισε με τον Ιδιώνυμο νόμο του 1929 στον Αη Στράτη.
Ο Παρτσαλίδης ήταν παντρεμένος με την Αύρα Βλάσση-Παρτσαλίδη. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά πέρασε στην παρανομία. Μετά τη σύλληψη του Ζαχαριάδη, το Σεπτέμβριο του 1936, ανέλαβε την καθοδήγηση του ΚΚΕ μαζί με το Βασίλη Νεφελούδη και το Στέλιο Σκλάβαινα, συγκροτώντας μια Τριμελή Γραμματεία. Τον Απρίλιο του 1938 συνελήφθη μαζί με τον Νεφελούδη και τον Σκλάβαινα, στο σπίτι του Νεφελούδη στα Άνω Πατήσια. Το μεταξικό καθεστώς τον μετέφερε αρχικά στην Ακροναυπλία και αμέσως μετά τον φυλάκισε στην Ακτίνα Θ' των φυλακών της Κέρκυρας. Η έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου το βρήκε έγκλειστο στις φυλακές της Κέρκυρας. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς παρέμεινε έγκλειστος σε διάφορες φυλακές. Το Μάρτιο του 1944 κατάφερε να δραπετεύσει από τις φυλακές του Χαϊδαρίου και εντάχθηκε στο ΕΑΜ, στο οποίο και ανέλαβε γενικός γραμματέας (πολιτικός αρχηγός), τον Αύγουστο του 1944, αντικαθιστώντας το Θανάση Χατζή. Στη θέση του γ.γ του ΕΑΜ παρέμεινε μέχρι την έναρξη του Eμφυλίου. Κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο. Πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΑΜ-ΚΚΕ και Κυβερνητικών υπό την εποπτεία του Τσώρτσιλ, στις 25 Δεκέμβρη 1944, καθώς και σ΄αυτές για την ανακωχή των μαχών (11 Γενάρη 1945). Ο Παρτσαλίδης μαζί με τον Γιώργη Σιάντο και τον Ηλία Τσιριμώκο υπέγραψαν εκ μέρους του ΕΑΜ-ΚΚΕ τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Τον Ιούλιο του 1947 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στην Ικαρία απ' όπου δύο χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1949, δραπέτευσε για να ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ) και να ηγηθεί στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, μετά την απομάκρυνση του Μάρκου Βαφειάδη, θέση που διατήρησε μέχρι την ολοκληρωτική ήττα του ΔΣΕ. Η μετέπειτα όμως κάθετη ρήξη του με τον Νίκο Ζαχαριάδη επί της εκτός Ελλάδος δράσης του ΚΚΕ είχε ως συνέπεια την απομάκρυνση του Παρτσαλίδη από κάθε θέση που κατείχε στο κόμμα και τελικά την πλήρη διαγραφή του, το 1952.
Τέσσερα όμως χρόνια μετά, κατά την 6η Πλατιά Ολομέλεια του ΚΚΕ όπου και καθαιρέθηκε ο Ζαχαριάδης, ο Παρτσαλίδης επανήλθε στο κόμμα και έγινε και πάλι μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Τέλος το 1968, στην 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ, όταν συνέβη και η διάσπασή του κόμματος, ο Παρτσαλίδης βρέθηκε με το μέρος εκείνων που διαφωνούσαν στην τότε ηγεσία του Κολιγιάννη και ειδικότερα επί του χαρακτήρα που θα έπρεπε να συνεχίσει να έχει το κίνημα. Έτσι ο Παρτσαλίδης αναδείχθηκε ως ένα από τα κορυφαία στελέχη που ίδρυσαν στη συνέχεια το ΚΚΕ Εσωτερικού.
Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας του 1967, ο Παρτσαλίδης υπήρξε μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Αγώνα (ΠΑΜ) και το 1971 επέστρεψε στην Ελλάδα, πιστεύοντας κρυφά. Στην πραγματικότητά όμως παρακολουθούταν συνεχώς, ακόμα από το εξωτερικό όπου βρισκόταν, και έτσι λίγο καιρό μετά, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, συνελήφθη μαζί με τον ηγέτη του ΚΚΕ Εσωτερικού Μπάμπη Δρακόπουλο και αρκετά άλλα μέλη όπου και καταδικάσθηκε σε 14 χρόνια κάθειρξη για παράνομη και επικίνδυνη αντεθνική δραστηριότητα. Μετά τη Μεταπολίτευση, αν και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού, απέφυγε τη δημόσια παρουσία στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Ο Δημήτρης Παρτσαλίδης έγραψε επίσης το 1978 το βιβλίο Διπλή αποκατάσταση της Εθνικής Αντίστασης.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα το 1980. Στην κηδεία του, επικήδειο εκφώνησε ο ηγέτης τής αντίπερα όχθης την εποχή του Εμφυλίου, Παναγιώτης Κανελλόπουλος αναγνωρίζοντας τα λάθη των δύο παρατάξεων που οδήγησαν στον τραγικό για την Ελλάδα αδελφοκτόνο πόλεμο.
