Ο Απόστολος Παύλος, στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς, αποκρούει τις θέσεις της φιλοσοφίας που είχαν αρχίσει να κερδίζουν έδαφος στην περιοχή, προβάλλοντας με σαφήνεια τις χριστολογικές και σωτηριολογικές αλήθειες της πίστεως.

 

Αντιπαραθέτει τη διδασκαλία του Χριστού με τις ανθρώπινες θεωρήσεις και τους κενόδοξους συλλογισμούς, οι οποίοι βασίζονταν στα "στοιχεία του κόσμου" (Κολ 2:8, 20) και όχι στην αποκάλυψη του Χριστού. Όπως αναφέρεται αυτή η νέα τάση που επικρατούσε στις Κολοσσές υποκινούσε τους πιστούς σε αποχή από ορισμένες τροφές και σε αυστηρή τήρηση ιουδαϊκών εορτών και κανονισμών (Κολ 2:21), γεγονός που ο Παύλος θεωρεί ξένο προς το αληθινό μήνυμα του Ευαγγελίου.

 

Στο συγκεκριμένο χωρίο της επιστολής ο Παύλος υπενθυμίζει ότι η ζωή του χριστιανού είναι κρυμμένη με τον Χριστό στον Θεό. Είναι το αποκεκρυμμένο μυστήριο στο οποίο ο Χριστός, ο οποίος είναι η ίδια η ζωή των πιστών, θα φανερωθεί κατά τη Δευτέρα και Ένδοξη Παρουσία Του, όπου οι πιστοί θα μετέχουν στην δόξα Του. Αυτό αποτελεί την ελπίδα για τη μελλοντική δόξα και την πλήρη αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με τον Θεό. 

 

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η νέκρωση των παθών και των γιήνων. Ο Παύλος καλεί τους πιστούς να "νεκρώσουν" (δηλαδή να απομακρύνουν οριστικά) τις πράξεις της παλαιάς φύσης, οι οποίες ανήκουν στη γήινη και αμαρτωλή ζωή. Ο παλαιός άνθρωπος είναι ο άνθρωπος ο οποίος βίωσε την πτώση και ρέπει προς την αμαρτία. 

 

Ο νέος όμως άνθρωπος είναι πλημμυρισμένος με το έλεος και την αγάπη του Θεού, βρίσκεται στη καινή κτίση, στη νέα εν Χριστώ ζωή, κατά την οποία δεν υπάρχει ούτε Έλληνας, ούτε Ιουδαίος, περιτμημένος και απερίτμητος, βάρβαρος, δούλος και ελεύθερος, αλλά υπάρχει Χριστός για όλους και σε όλους. Στον Χριστό δεν υπάρχουν πλέον διακρίσεις. Όλοι είναι ίσοι ενώπιον του Θεού, και ο Χριστός είναι "τα πάντα και εν πάσι". Αυτή η φύση ανανεώνεται συνεχώς μέσω της γνώσης, που είναι σύμφωνη με την εικόνα του Θεού.  

 

Ο Παύλος καλεί τους πιστούς σε ηθική καθαρότητα και σε μία ριζική αναθεώρηση της ζωής τους, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη μελλοντική σωτηρία, που θα αποκαλυφθεί πλήρως μέσα από τη δόξα του Χριστού. Η νέα εν Χριστώ ταυτότητα υπερβαίνει κάθε διάκριση και περιορισμό, αποτελώντας μια πνευματική κληρονομιά που προσφέρεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα χωρίς εξαιρέσεις μέχρι και σήμερα και θα παρατείνεται εις τους αιώνας.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Σάββας