γράφει ο

Γιώργος Καρανίκας

 

Είναι εξωφρενικό πλέον οι δήμαρχοι που τελευταία πήραν εκ νέου εντολή από τους δημότες τους να διαφεντέψουν τις τύχες των δήμων τους να παραδίδονται αμαχητί και να λένε πλέον στο Κράτος …έλα πάρε μας.

 

Η είδηση που καταγράφουμε από την ακριτική Αλεξανδρούπολη τα λέει όλα…

 

Την 19/12/2023 μέσω της οικονομικής επιτροπής του Δήμου Αλεξανδρούπολης αποφασίστηκε η εκχώρηση της συντήρησης και λειτουργίας του Δημοτικού Κολυμβητηρίου με ποσό ανάθεσης πάνω από 350% αυξημένο σε σχέση με την περσινή εκχώρηση.

 

Η Δημοτική Αρχή προκειμένου να  δικαιολογήσει την απόφασή της, αναφέρει την αδυναμία της υπηρεσίας να ανταπεξέλθει στις ανάγκες για την εύρυθμη λειτουργία του κολυμβητηρίου σε σχέση με την έλλειψη προσωπικού και την έλλειψη της «εξειδικευμένης γνώσης» που απαιτεί η συγκεκριμένη εργασία.

 

Με ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία Εργαζομένων Δήμου Αλεξανδρούπολης που προφανώς ανήκει στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ αναφέρει: «Η πολιτική της Δημοτικής Αρχής που συντάσσεται απόλυτα με αυτή των μέχρι τώρα Κυβερνήσεων και της ΕΕ και περιλαμβάνει τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, την υποστελέχωση και απαξίωση των υπηρεσιών, με κεντρικό στόχο τη διασφάλιση κερδών για τους λίγους και φτώχειας για τους πολλούς, είναι αναμενόμενη.

 

H απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα ολοένα και περισσότερο των υπηρεσιών του Δήμου που διευρύνεται και υλοποιείται εντονότερα τα τελευταία χρόνια εντάσσεται στην παραπάνω κατεύθυνση και η λύση της ιδιωτικοποίησης παρουσιάζεται ως «Μάννα» εξ ουρανού, προκειμένου δήθεν να προασπίσει τα δικαιώματα των δημοτών, στην προκειμένη περίπτωση, το δικαίωμά στην άθληση.

 

Το ίδιο θα συμβεί και με την ιδιωτικοποίηση των παιδικών χαρών αφού οι ελλείψεις στα συνεργεία του Δήμου είναι τρομακτικές. Ήδη μπήκε από φέτος εργολάβος στο πράσινο και προβλέπεται συνέχεια.

 

Το κόστος μετακυλίεται όλο και περισσότερο στις τσέπες μας μέσω της ανταποδοτικότητας ενώ η ποιότητα παροχής των υπηρεσιών μπαίνει σε δεύτερη μοίρα υποταγμένη στους νόμους του κέρδους.

 

Οι εργαζόμενοι βιώνουμε την εντατικοποίηση της δουλειάς και την εξουθένωση λόγω της έλλειψης προσωπικού και των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων. Από τη μία οι άνεργοι αναγκάζονται να συμβιβάζονται με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας και από την άλλη οι υπηρεσίες του Δήμου δε μπορούν να εξυπηρετήσουν τις μεγάλες  ανάγκες των δημοτών.

 

Αυτή η πολιτική θα ενταθεί ακόμα περισσότερο και θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση τη ζωή μας. Γι’ αυτό για μας τους εργαζόμενους και το λαό της πόλης είναι μονόδρομος και διέξοδος η οργανωμένη συλλογική αντίσταση».

 

Πέρα από τα σοβιετικού τύπου επιχειρήματα των εργαζομένων στον δήμο, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι δήμαρχοι παραδίδονται αμαχητί στην κεντρική εξουσία η οποία συνεχώς τους παίρνει αρμοδιότητες και στους ξεδοντιάζει μια και δεν είναι εις θέσιν να υπερασπιστούν σε ότι τους έχει ανατεθεί από την Πολιτεία.

 

Χάσανε τις παραλίες, τα νομικά πρόσωπα με την αυτοτέλειά τους, τις δημοτικές επιχειρήσεις τους, τις ΔΕΥΑ και πάμε σε λίγο καιρό να χάσουν την διαχείριση σκουπιδιών, αθλητικών χώρων και πάει λέγοντας.

 

Οι δήμοι ήρθε η ώρα να συνενωθούν μια και δεν έχουν διάθεση οι δήμαρχοι να επιτελέσουν τον ρόλο τους και κάθε περιφερειακή ενότητα να γίνει και ένας δήμος…

 

Πέραν αυτών και με την ανοχή των δημάρχων που πλέον καθίστανται ανίσχυροι, έχουμε και κάτι άλλο με την νέα μορφή που έχουν πάρει ως ΟΤΑ…

 

Tην σταδιακή επιβολή ενός μοντέλου «καθ’ οικονομίαν Δημοκρατίας» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση την οποία επιβεβαίωσε η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την «αναμόρφωση του συστήματος διακυβέρνησης» δήμων και περιφερειών.

 

Το νομοσχέδιο πλέον διευρύνει τις «αποστάσεις» μεταξύ δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων από τους πολίτες περιορίζοντας έτσι τον λαϊκό έλεγχο επί των τοπικών κέντρων λήψης αποφάσεων.

 

Οι περιοριστικές λογικές επεκτείνονται και στα συλλογικά όργανα και τα νομικά πρόσωπα των δήμων με καταργήσεις και συγχωνεύσεις.

 

Για τα δημοτικά συμβούλια περιορίζεται σε μόλις μία η υποχρεωτική διά ζώσης συνεδρίαση (δηλαδή με φυσική παρουσία όλων των αιρετών) τον μήνα, με τις υπόλοιπες συνεδριάσεις να μπορούν να γίνονται είτε με τηλεδιασκέψεις είτε με μικτό τρόπο (με τηλεδιάσκεψη και φυσική παρουσία).

 

Με το ισχύον πλαίσιο μόνο μία συνεδρίαση μπορεί να είναι αυτή που διεξάγεται χωρίς φυσική παρουσία.

 

Και σαν να μην έφταναν μόνο αυτά, από την αρχή του χρόνου οι δήμοι απέκτησαν  τη συνολική αρμοδιότητα καθαριότητας του οδικού δικτύου (και παράπλευρων δρόμων, νησίδων και πρανών τους) εντός των διοικητικών ορίων τους (ακόμη και όσων η κατασκευή και συντήρηση ανήκει στις περιφέρειες).

 

Α για σα!