γράφει η

Μανίνα Ζουμπουλάκη στο Athensvoice.gr

 

«Όπως είπε σοφά και η Έλλη Κοκκίνου, όταν φτάσετε στην ηλικία μας, να μη τα φοράτε αυτά που φοράει η Δέσποινα Βανδή»

 

Eκνευρίζομαι με την επιθετικότητα των σχολίων κατά της Δέσποινας Βανδή  - καλά, με την επιθετικότητα γενικά, πόσο μάλλον όταν ο στόχος είναι γυναίκα. 

 

Στην προκειμένη περίπτωση, γυναίκα που δεν έχει πειράξει κανέναν, κάνει λαμπρή καριέρα στο τραγούδι, είναι δουλευταρού και επιπλέον είναι από την Καβάλα. 

 

Το τελευταίο το αναφέρω ως κερασάκι στην τούρτα, κι από τη Δράμα να ήταν, το ίδιο θα μου την έσπαγε που τη θάβουν, λες και δεν έχουνε δει τι φοράει η Σερ στις εμφανίσεις της, όχι τι φόραγε στα 35 της παρά τι φοράει τώρα, που όσο να ναι τά χει πατημένα τα 40 (=100). Λες και είναι πολύ συνηθισμένο να βγαίνει μια τραγουδίστρια να τραγουδήσει σε κέντρο ντυμένη καλόγρια.

 

Η Βανδή τα στηρίζει μια χαρά τα ρούχα της: είναι γυμνασμένη, λεπτή, θεάρα, σε τρομερή φόρμα. Φανταστείτε τι θα γραφόταν/λεγόταν αν είχε 10 κιλά επιπλέον ή αν είχε χρόνια να δει γυμναστήριο από μακριά. 

 

Μιλάμε για μια γυναίκα που θα ήταν σέξι ακόμα και με μπούρκα, που γυρίζεις να την κοιτάξεις ακόμα κι όταν φοράει ένα φανελάκι και μια φόρμα μέσα στο σπίτι. 

 

Στο καπάκι, για μια γυναίκα που ανεβαίνει στο πάλκο, παίρνει ένα μικρόφωνο και τραγουδάει σε μαγαζί, όχι για μια γυναίκα που κάθεται στο σπίτι της (οπότε και δεν θα ασχολιόταν κανείς μαζί της). 

 

Τραγουδάει επειδή αυτή είναι η δουλειά της, επειδή έχει ανάγκες, επειδή της αρέσει, επειδή έχει και κάνει αυτήν την καριέρα και επειδή έτσι γουστάρει. 

 

Δεν είναι υποχρεωτικό να πάς στο Χ μαγαζί για να δεις και να ακούσεις την Δέσποινα, ούτε να την βγάλεις φωτογραφία με το κινητό σου, ούτε να σκύψεις πάνω από τις εικόνες στο ινσταγκραμ ίσα για να πεις «πωωωω, δε μ’ αρέσει καθόλου αυτό που φοράει!»

 

Γενικά είναι φρικτό που υπάρχει κόσμος εκεί έξω ο οποίος ασχολείται, και στο καπάκι, προσβάλλεται με τα ρούχα που φοράει η Δέσποινα στο μαγαζί, ακόμα και στο δρόμο. 

 

Δείχνει τον βαθύ συντηρητισμό της «κοινωνίας», που μακάρι να μην είναι όλη η κοινωνία, μακάρι να είναι δέκα κουνημένοι μόνο, δέκα ή είκοσι άτομα που σκάνε από το κακό τους και θάβουν οποιαδήποτε γυναίκα δεν «κάθεται στα αυγά της».

 

Χαίρομαι που η Δέσποινα Βανδή δεν κάθεται στα αυγά της. Είναι φωτεινό παράδειγμα για όλες τις γυναίκες που έχουν περάσει τα 50, και που δεν έχουν καμία όρεξη να καθίσουν στα αυγά τους προκειμένου να μην ενοχλήσουν δέκα, είκοσι, ή και εκατό χολοσκασμένα άτομα…