γράφει ο

Βύρων Δημητριάδης

 

“...Ευτυχώς δεν γίναμε Χαβάη όπου υπάρχουν 1.400 αγνοούμενοι και πάνω από 100 νεκροί... στον Καναδά κάηκε έκταση ίση με μια ολόκληρη Ελλάδα...” δήλωσε ο Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας -ο γνωστός Κικίλιας- μπροστά στις κάμερες.

 

Όχι, δεν θα υποκύψω στον πειρασμό να υποθέσω πως η κυβέρνηση θέλει 1.400 αγνοούμενους, πάνω από

100 νεκρούς και να καεί ολόκληρη η Ελλάδα για να αναγνωρίσει ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι υπάρχει

σοβαρότατο πρόβλημα.

 

Όμως θα μου επιτρέψω να αναρωτηθώ γιατί, άραγε, δεν γίναμε Χαβάη και Καναδάς.

“...Μπορώ να εγγυηθώ ότι την επόμενη μέρα, κατ' αρχάς, στις κρίσιμες θέσεις θα τοποθετηθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι. Και αναφέρομαι ιδιαίτερα στη θέση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, η οποία πτρέπει να αναλάβει όλο τον συντονισμό. 

 

Και ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, ως μονοπρόσωπο όργανο, ειδικά την ώρα της κρίσης, να παίρνει ο ίδιος αποφάσεις και να είναι πάνω από υπουργούς και πάνω από τον πρωθυπουργό. 

 

Μπορώ επίσης να εγγυηθώ ότι θα εφαρμόσουμε άμεσα ένα συγκροτημένο σχέδιο...”, δήλωσε μπροστά στις κάμερες, μετά το Μάτι, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο Κούλης.

 

Κύλησε νερό και φωτιά στο διάβα μας μέχρι που φέτος, προς τα μέσα του Ιούλη, ως Αρχηγός πλέον του κράτους, ο Κούλης δηλώνει μπροστά στις κάμερες:

 

“...Έχουμε προχωρήσει και έχουμε υλοποιήσει ένα πολύ μεθοδικό σχεδιασμό για την αντιπυρική περίοδο την οποία ήδη διανύουμε, με περισσότερα εναέρια μέσα με περισσότερες δράσεις πρόληψης...

 

Εύχομαι και ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Εμείς πάντως, όπως και πέρυσι, θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό και βέβαια θα συνεχίσουμε να χτίζουμε τα θεμέλια αυτού του υπουργείου (Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας) ακόμη πιο γερά...”.

 

“Ιδού”, θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς έμπλεος θρησκευτικής έξαψης, “Ιδού η εξήγηση του γιατί

δεν γίναμε Χαβάη και Καναδάς: οφείλεται στην επιστημονική-τεχνοκρατική κατάρτιση του πρωθυπουργού μας”.

 

Η παραγματικότητα, όμως, αποκαλύπτει πως, με τη βοήθεια πάντα των φασιστοκάναλων, ο Κούλης και η κυβέρνησή του κυκλοφορούν το ψέμα ως αλήθεια... και την αλήθεια ως ψέμα.

 

Η περίπτωση του δάσους του Ερημίτη στην Κέρκυρα είναι χαρακτηριστική: στις 15/7/22 ο ίδιος ο Κούλης ομολόγησε, μπροστά στις κάμερες, ποιοι είναι οι πραγματικοί εμπρηστές -βλέπετε μιλούσε εκτός κειμένου.

 

Παρευρισκόμενος στην έναρξη εργασιών φαραωνικής ξενοδοχειακής μονάδας στο απαράμιλλου κάλλους παρθένο δάσος του Ερημίτη στην Κασσιόπη, δάσος τεράστιας ιστορικής και επιστημονικής αξίας, προσπαθώντας να απαντήσει στις αντιδράσεις όσων αγωνίζονταν να αποτρέψουν το τσιμέντωμα, υποστηρίζει: “...Η εναλλακτική ποια θα είναι; Να μην κάνουμε τίποτα. 

 

Κάποια στιγμή θα καεί... Και

τότε;...”!!! Και κάηκε, έτσι τυχαία, μέσα σε ένα μήνα!!!

 

Τεχνοκράτης, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός μας. Ναι. Μόνο που τους τέτοιου είδους “τεχνοκράτες- πολιτικούς”, που υπηρετούν τον νεοφιλελεύθερο νεοναζισμό της Οικονομίας της Αγοράς, η ίδια η πραγματικότητα τους ονόμασε “οικονομικούς δολοφόνους”.

 

Όταν αυτοί μιλούν για “αξία της ανθρώπινης ζωής” εννοούν τη “ζωή” του homo oeconomicus. Στο σχόλιο “Περί τύφλας...” (“θασιακή” 22/8) παρουσιάστηκε ο μαθηματικός τύπος που χρησιμοποιούν για να μετατρέψουν την “αξία της ζωής” σε χρήμα.

 

Ας το επαναλάβουμε: ο τύπος είναι: A= Υn * Pa,n * r όπου: (Α) είναι η αξία ενός ανθρώπου σε χρήμα (Yn) είναι η παραγωγικότητα ενός ατόμου ηλικίας (n) (Pa) είναι η πιθανότητα ενός ατόμου ηλικίας (a) να ζει στην ηλικία (n)

(r) είναι τα τρέχοντα τραπεζικά επιτόκια. Ποια είναι η σχέση αυτών των στοιχείων με την πραγματικότητα;

 

Όταν σήμερα με μια σειρά νόμων ζητείται η αριθμητική αξιολόγηση της παραγωγικότητας των πολιτών γίνεται προκειμένου να καθοριστεί αριθμητικά ο παράγοντας (Yn) δηλαδή, η παραγωγικότητα ενός ατόμου κάποιας συγκεκριμένης ηλικίας.

 

Για τον ίδιο λόγο το κράτος μετρά και υπολογίζει τον μέσο όρο ζωής των πολιτών και το ιατρικό παρελθόν του καθενός προκειμένου να καθοριστεί αριθμητικά ο παράγοντας (Pa,n), δηλαδή, η πιθανότητα ενός ατόμου συγκεκριμένης ηλικίας να ζει μετά από κάποια, επίσης συγκεκριμένα, χρόνια.

 

Όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα αυτών που καθορίζουν την αξία του χρήματος μέσω των επιτοκίων. Ο αριθμητικός υπολογισμός των δύο παραμέτρων καταλήγει στην αποτίμηση της αξίας του κάθε πολίτη σε χρήμα και, επομένως, τη μετατροπή του σε “οικονομικό άνθρωπο” του μαμ, κακά και νάνι που έχει ξεχάσει τα περί του “ευ ζην” που δίδασκε ο Αριστοτέλης.

 

Γράφει ο Κοινωνιολόγος και συνιδρυτής της “Σχολής της Φρανκφούρτης”, Herbert Marcuse στο πάντα επίκαιρο βιβλίο του “Ο Μονοδιάστατος Άνθρωπος”: “...Με τον τρόπο που οργάνωσε τη τεχνολογική της βάση, η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία έχει τάση προς τον Ολοκληρωτισμό.

 

Ολοκληρωτισμός δεν είναι μόνο ο τρομακτικός πολιτικός ομοιομορφισμός, αλλά και ο μη τρομακτικός οικονομικο-τεχνικός ομοιομορφισμός που λειτουργεί με τη χειραγώγηση των αναγκών στο όνομα ενός γενικού ψευτοσυμφέροντος.

 

Κάτω από τέτοιες συνθήκες, αποτελεσματική αντίσταση στο σύστημα δεν μπορεί να γίνει. Ο ολοκληρωτισμός δεν είναι μόνο μια ορισμένη μορφή κυβέρνησης ή κόμματος, είναι ακόμα κι ένα ειδικό σύστημα παραγωγής και διανομής, που εναρμονίζεται απόλυτα με τα “πολλά” κόμματα και τις εφημερίδες, με τη “διάκριση των εξουσιών”, κλπ...”.

 

Σήμερα, όμως, ο “μη τρομακτικός οικονομικο-τεχνικός ομοιομορφισμός” έγινε τρομακτικότερος του “τρομακτικού πολιτικού ομοιομορφισμού” μέσω της οικονομικής αξίας της ζωής του homo oeconomicus που μεταχειρίζεται τον εαυτό του ως το δικό του κεφάλαιο. 

 

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για τους “οικονομικούς δολοφόνους”. Βάλτε κάτω όσα έχουν πει έως σήμερα για “αποζημιώσεις” και συγκρίνετε τις αξίες και τις ηθικές αρχές που υποκινούν αυτούς με τις αξίες και τις ηθικές αρχές που διαφαίνονται μέσα από τον σπαραγμό ψυχής του μελισσοκόμου Γιώργου Καραφυλλίδη:

 

“...Ψυχούλες μου όμορφες, κοριτσάκια μου γλυκά, ο πιο σκληρός θάνατος σας βρήκε. Χωρίς να έχετε ποτέ καμιά απαίτηση, μόνο υποχρεώσεις. Λίγο νεράκι στον παρατεταμένο καύσωνα μόνο θέλατε.

 

Υποφέρω μόνο που σκέφτομαι πόσο γρήγορα και νευρικά κουνούσατε τα φτεράκια σας για να γλιτώσετε από τον καπνό και τις φλόγες τη Βασίλισσά σας, ώστε να επιβιώσει το σμήνος σας και μετά τον θάνατό σας. 

 

Θα υποφέρω πολύ καιρό για τον άνισο αγώνα μέχρι θανάτου που δώσατε. Όσα μελισσάκια και να φτιάξω πάντα για εσάς θα έχω ένα μαύρο κομμάτι μέσα μου. Σας ευχαριστώ για όλα κοριτσάκια μου...”.

 

Δεν υπάρχει περίπτωση να τον καλύψει οποιαδήποτε νεοναζιστικού τύπου “αποζημίωση” -και όχι μόνο

αυτό.

 

Επιπλέον τον έχουν χάσει από “πελάτη” του μεγάλου κόλπου: “...Πρόκειται για την προσφιλή τακτική των συντηρητικών καθεστώτων και αναμφίβολα του Μητσοτάκη... δημιουργείται και μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ η αίσθηση του εθνικού κινδύνου, εξαιτίας του οποίου οι παντες πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση...

 

Όταν η “πατρίδα κινδυνεύει” η κοινή γνώμη μετατρέπει την οργή της σε ανοχή και στήριξη...”, γράφει ο ερευνητής-δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης στο “editorial” του Documento 27/8.

 

Σε αυτή τη βάση, για παράδειγμα, κατασκεύασαν την “ασύμμετρη απειλή” τον “υβριδικό πόλεμο”, το “έπος του Έβρου” και ρυμούλκησαν όλων των ειδών της Αριστερές δυνάμεις προς την περιφρούρηση της “κανονικότητας”.

 

Σε αυτή τη βάση και η εξόρμηση της ΕΥΠ για το κυνήγι εμπρηστών Τούρκων πρακτόρων που έδωσε το σύνθημα σε κρυφούς και φανερούς, παλιούς και νέους ναζιστές να ξεκινήσουν το ρατσιστικό πογκρόμ.

 

Ο Γιώργος δεν θα “τσιμπίσει” ακόμη κι όταν αρχίσουν να κατασκευάζουν “νέες εντάσεις στο Αιγαίο” προκειμένου να ντύσουν μ' εθνική ομοψυχία το δίλημμα: περισσότερα καναντέρ ή περισσότερα F35.

 

Όπως βλέπετε και το δίλημμα “Καναντέρ ή F35” λειτουργεί ως κόσκινο που αφήνει να περάσουν οι φίλοι του καθεστώτος ενώ κλειδώνει τους εχθρούς ώστε να εμφανιστεί ο “τρομακτικός πολιτικός ομοιομορφισμός”.