γράφει ο
Βασίλης Μυλωνάς
Η πρώτη Συνεδρίαση, μετά κομματιδίων,
εγένετο, Βουλής, προχθές, πλην Λακεδαιμονίων.
Το ’πε ο Κυριάκος, είδαμε, και τι θα δούμε ακόμα,
κόμμα με δίχως αρχηγό, κι αρχηγό δίχως κόμμα.
Πήγε ο Στίγκας στη Βουλή, αυτός κι η αφεντιά του,
που ευθύς απ’ τον Ταΰγετο, πετάει τα παιδιά του.
Αυτοί είν’ οι ακροδεξιοί, οι νέοι «Σπαρτιάτες»,
που πλην ενός οι βουλευτές…πήγανε για πατάτες.
Γιατί, λένε, τα τσούγκρισαν, στη μοιρασιά χρημάτων,
απ’ αυτά που μας παίρνουνε, όλους διά κομμάτων.
Αυτός είναι παληός χαβάς, από την Εφορία,
να δίνει απ’ τις τσέπες μας…κομματοχορηγία.
Έτσι, αφού τα πήρανε, οι μάγκες τα Δουκάτα,
άλλος πήρε την καζανιά κι οι άλλοι άδεια πιάτα.
Ο Στίγκας τα συμμάζεψε, τα πήρε μονορούφι,
και τα τσιράκια αν γκρίνιασαν, τους κάνει κλοτσοσκούφι.
Τους διαγράφει όλους τους, μένει ξερός και μόνος,
και έτσι αρχίζει στη Βουλή, του μπλα-μπλα ο νέος χρόνος.
Μα δε σταμάτησε εκεί, και φόρα έχει πάρει,
και βγάζει τώρα τ’ άπλυτα του Ηλία Κασιδιάρη.
Που λέει είναι μπαμπούλας του, αυτός ο…ανθρωποφάγος,
και τον καλεί για εξήγηση, τώρα ο Άρειος Πάγος.
Έτσι, κι εμείς τα μάθαμε, ετούτα και εκείνα,
για κάποιους καραγκιόζηδες, που πήγαν στην Αθήνα.
Πήγαν να κρένουν στη Βουλή, θαρρείς κι είναι τσαντίρι,
καλύτερα να πάγεναν, σε κάποιο πανηγύρι.
Παιδιά, δεν είναι μόν’ αυτοί, είναι κι οι άλλοι, η «ΝΊΚΗ»,
του Κασιδιάρη, θα ’ν’ κι αυτοί, κανένα δεκανίκι.
Που, φευ, δεν εμβολιάστηκαν, μην τύχει και πεθάνουν,
για κάθε αρρώστια ή σεισμό, την προσευχή τους κάνουν.
Κι αυτοί μπήκαν μες στη Βουλή, με δέκα βουλευτάδες,
που όλοι…απετραχήλωτοι, είναι ψευτοπαπάδες.
Από το βράδυ ως το πρωί, κάνουνε προφητείες,
λέν’ για τσιπάκια, ψεκασμούς, και…άλλες μ@λ@κίες.
Κι αυτοί παίρνουνε τον παρά, κι ας είναι λαοπλάνοι,
οι ιδέες τους για πολιτική, ας είναι ένα χάνι.
Μα εκείνος ο Βελόπουλος, παιδιά, με γοητεύει,
όπου στον Έβρο τάξη αυτός, να βάλει πια γυρεύει.
Έβαλε τον «καμπά νταή», να πιάσει μετανάστες,
και σ’ ένα βαν τους στρίμωξε, να λιώσουνε σαν πάστες.
Κι αυτοί έχουν λόγο στη Βουλή, κι οι τρεις οι τσαρλατάνοι,
να τους τον αφαιρέσουμε; όχι, παιδιά δεν κάνει!
Μα τώρα που το διαλούν, άδοξα οι Σπαρτιάτες,
το χρώμα τους δεν είδαμε ή αν φορούν γραβάτες.
Εύχομαι και στους άλλους δυό, παιδιά, και στα δικά τους,
να πάνε στα σπιτάκια τους, με γεια τους με χαρά τους.
Αλλά αν θέλει ο λαός, κι όλους τους φασκιωθούμε,
καντάδες, παρατράγουδα, μία ζωή θ’ ακούμε.
Εξάλλου απ’ το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, που σήμερα γιορτάζει,
πόσοι τέτοιοι περάσανε και φέρανε…χαλάζι.
Πολλοί καταπατήσανε, Σύνταγμα και Κανόνες,
μα, υπερυψούται ο Λαός, εις πάντας τους αιώνες.
