γράφει ο
Κώστας Παπακοσμάς
Η ιστορία είναι.. δίπλα μας είναι παντού, είναι οι εικόνες και αυτά που βλέπουμε καθημερινά και τα.. προσπερνάμε βιαστικά.. Αυτή η ιστορία που θα σας περιγράψω έχει συναίσθημα αλλά και συμβολισμούς.
Το δένδρο της φωτογραφίας είναι μια Μανώλια ( Μαγνόλια.. το σωστό) και βρίσκεται στην οδό Ομονοίας , κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας.
Είναι ίσως το παλαιότερο σε ηλικία δένδρο της οδού..
Ο καλός μου φίλος Δημήτρης Δημητριάδης με πληροφόρησε ότι φυτεύτηκε το 1950 από δυο νεαρούς τότε, τον Ευάγγελο Σακαλή και τον Γιώργο Καρακακσά που υπηρετούσαν στην Χωροφυλακή.
Ο Σακαλής (που ήταν παππούς του Δημητριάδη) ήταν από Πύθιο του Έβρου και ο Καρακακσάς από την Κοζάνη, έμεναν στη συνοικία των Πεντακοσίων και καθημερινά έκαναν περιπολία στην οδό Ομονοίας.
Το μικρό αυτό δενδράκι τότε το φύτευσαν και καθημερινά το.. πότιζαν με τα παγούρια με νερό που είχαν μαζί τους..
Παρά τις πολλές διαμορφώσεις του δρόμου, το χτίσιμο νέων οικοδομών η Μαγνόλια ή Μανώλια, άντεξε.. Γράφοντας πριν ένα χρόνο την ιστορία αυτή η Ειρήνη Σακαλή, κόρη του Ευάγγελου Σακαλή με πληροφόρησε ότι ο πριν δύο χρόνια (το 2021) ο πατέρας της είχε την επιθυμία να δει το δέντρο του...Έτσι το αποκαλούσε!
Ο γιος της, την επιθυμία του παππού, την έκανε πράξη... Τον πήγε κοντά και αυτός του έριξε με το μπουκαλάκι λίγο νερό... Μετά από λίγους μήνες, ο Ε. Σακαλής, απεβίωσε.
